Showing posts with label Alink. Show all posts
Showing posts with label Alink. Show all posts
Thursday, November 29, 2012
ျမန္မာ့မူးယစ္ တာကာ ၄ သိန္းေက်ာ္တန္ဖိုး ဘဂၤလာတြင္ ထပ္မံဖမ္းဆီးမိျပန္ၿပီ
သဇင္ဥ
ျမန္မာႏိုင္ငံထုတ္
အရက္ႏွင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါး အမ်ိဳးမ်ိဳး တာကာ ၄ သိန္းေက်ာ္ တန္ဖိုးအား
ဘဂၤလာအာဏာပိုင္မ်ားက ေကာစ္ဘဇားခရိုင္ အတြင္း ဖမ္းဆီးရမိေၾကာင္း
သတင္းရရွိသည္။
သက္ဆိုင္ရာမွ ဖမ္းဆီးရမိသည့္ ယင္းတန္ဖိုးမွာ အဆိုပါ ေမွာင္ခိုမူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားႏွင့္ ေလွတစီးျဖစ္ေၾကာင္း တာခ္နာၿမိဳ႕နယ္ အေျခစိုက္ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔မွ အရာရွိ ႏုရုလ္ အာမိက ေျပာေၾကာင္း ေကာ့စ္ဘဇားၿမိဳ႕ထုတ္ ယမန္ေန႔က သတင္းမ်ားက ဆိုသည္။
အဆိုပါ မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားအား ၂၆ႏွင့္ ၂၇ ရက္ေန႔မ်ားက ဖမ္းဆီးရမိျခင္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာလုပ္ Golden Dry Gin ႏွင့္ Beer တို႔ အမ်ားအား ျဖင့္ ပါ၀င္ေၾကာင္း ေဖၚျပသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဖမ္းဆီးရမိသည့္ မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားႏွင့္အတူ မူးယစ္ေရာင္း၀ယ္ေဖါက္ကားသူမ်ားအား ဖမ္းဆီးရမိျခင္း ရွိမရွိကို တစံုတရာ ေဖၚျပျခင္းမရွိေခ်။
ေကာ့စ္ဘဇားခရိုင္အတြင္း ျမန္မာ့မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားကို ဖမ္းဆီးရမိျခင္းမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ဘဂၤလီမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းမ်ားက ေဖၚျပေလ့ရွိသည္။
သက္ဆိုင္ရာမွ ဖမ္းဆီးရမိသည့္ ယင္းတန္ဖိုးမွာ အဆိုပါ ေမွာင္ခိုမူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားႏွင့္ ေလွတစီးျဖစ္ေၾကာင္း တာခ္နာၿမိဳ႕နယ္ အေျခစိုက္ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔မွ အရာရွိ ႏုရုလ္ အာမိက ေျပာေၾကာင္း ေကာ့စ္ဘဇားၿမိဳ႕ထုတ္ ယမန္ေန႔က သတင္းမ်ားက ဆိုသည္။
အဆိုပါ မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားအား ၂၆ႏွင့္ ၂၇ ရက္ေန႔မ်ားက ဖမ္းဆီးရမိျခင္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာလုပ္ Golden Dry Gin ႏွင့္ Beer တို႔ အမ်ားအား ျဖင့္ ပါ၀င္ေၾကာင္း ေဖၚျပသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဖမ္းဆီးရမိသည့္ မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားႏွင့္အတူ မူးယစ္ေရာင္း၀ယ္ေဖါက္ကားသူမ်ားအား ဖမ္းဆီးရမိျခင္း ရွိမရွိကို တစံုတရာ ေဖၚျပျခင္းမရွိေခ်။
ေကာ့စ္ဘဇားခရိုင္အတြင္း ျမန္မာ့မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားကို ဖမ္းဆီးရမိျခင္းမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ဘဂၤလီမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းမ်ားက ေဖၚျပေလ့ရွိသည္။
လက္ပန္းေတာင္း သပိတ္စခန္း အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ခံရ၍ ဆႏၵျပသူ ၆၀ေက်ာ္ ေဆးကုသ မႈခံယူေနရ
နန္းသူးေလ(ေကအိုင္စီ)
စစ္ကိုင္းတိုင္း၊
မံုရြာခ႐ိုင္၊ လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ရပ္ဆိုင္းေရးအ တြက္
ဖြင့္လွစ္ထားသည့္သပိတ္ စခန္းမ်ား ကို လံုၿခံဳေရးရဲမ်ား၏ အၾကမ္းဖက္
တိုက္ခိုက္ခံရ မႈေၾကာင့္ ရဟန္းသံ ဃာေတာ္ မ်ားအပါအ၀င္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရ
သူေပါင္း ၆၀ေက်ာ္ ေဆးကုသမႈခံယူေန ရေၾကာင္း သိရသည္။
ယမန္ေန႔ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွစတင္၍ ရဲမ်ားက မီးေလာင္ဗံုး၊ မ်က္ရည္ယိုဗံုးမ်ားကို အသံုးျပဳကာ သပိတ္စခန္းအတြင္းသို႔ ပစ္သြင္းစီးနင္း ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အဆိုပါ သူမ်ားဒဏ္ရာရရွိျခင္းျဖစ္ၿပီး လက္ရွိ မႏၱေလးေဆး႐ံုႏွင့္ မံုရြာေဆး႐ံုတို႔တြင္ ေဆးကုသခံယူေနရသည္ဟု ရန္ ကုန္ျပည္သူ႔အက်ိဳးေတာ္ ေဆာင္ ကြန္ယက္မွ ကိုေ၀မႉးသြင္က ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
၎က “အခုျဖစ္သြားတဲ့တာ ဂုဏ္သိကၡာရွိသည့္ အစိုးရရဲ႕ လုပ္ရပ္မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေတြ႔ရွိ ခ်က္အရ အဲဒီဗံုးေတြက ဓါတုေဗဒလက္နက္ေတြမွာသံုးတဲ့ အဆိပ္သင့္ေစႏိုင္တဲ့ ဓါတ္ေငြ႔ေတြ ပါတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္”ဟု ေျပာသည္။
ယခု ယင္းဒဏ္ရာရရွိသူ ၆၀ေက်ာ္အနက္ သံဃာ့ေခါင္းေဆာင္ ဦးတိကၡ၊ ဦးဝိသုတ၊ဦးဥာဏ သာမိ၊ ဥဴးစိတၱ၊ ဥဴးခိႏၵ၊ဦးၾသဘာသ၊ ဦးဥာဏသီလစသည့္ သံဃာေပါင္း ၄၀ ခန္႔ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ၾကဟုလည္း ကိုေ၀မႉးသြင္က ဆက္ေျပာသည္။
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ယေန႔ညေန ၄နာ ရီခန္႔က မံုရြာၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္ၿပီး ေဆး႐ံုတြင္ ေဆး၀ါးကုသမႈခံယူေနသူမ်ားကို ၾကည့္ရႈအားေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
တဆက္တည္းမွာပင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ႐ံုးမွ သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႔က ဆႏၵျပေနသူမ်ားကို ႏို၀င္ဘာလ ၂၇ရက္ေန႔ ည(၁၂)နာရီ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထားၿပီး ဖယ္ရွားေပးရန္ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ္လည္း လိုက္နာမႈမရွိျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႔က ႏိုင္ငံတကာအသံုးျပဳသည့္ မီးသတ္ပိုက္မ်ား၊ မ်က္ရည္ယိုဗံုးမ်ား၊ မီးခိုးဗံုးမ်ားကို အသံုးျပဳ၍ အဓိကရုဏ္ႏွိမ္ႏွင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယေန႔ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
လက္ပံေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္းသည္ ယခင္အစိုးရလက္ထက္မွစ၍ ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုး တက္ေစေရးအတြက္ သဘာ၀သယံဇာတ ထုတ္ယူမႈနည္းလမ္းကို သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိခိုက္မႈအနည္း ဆံုးျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာျပဌာန္းခ်မ္းမ်ား နည္းပညာမ်ားအသံုးျပဳေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခု ဥပေဒ ႏွင့္မညီစြာ လူစုလူေ၀းႏွင့္ ဆူပူဆႏၵျပလာခဲ့ေၾကာင္းလည္း ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ထို႔အျပင္ ယေန႔ေန႔လည္ အခ်ိန္မွစတင္ၿပီး ေၾကးနီေတာင္စီမံကိန္းရပ္ဆိုင္းေရးတြင္ ပါ၀င္လႈပ္ရွားေန သူမ်ားျဖစ္ သည့္ ကိုဟန္၀င္းေအာင္၊ ကိုမိုးေသြး၊ ကိုသီဟ၀င္းတင္၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ဦးတို႔ႏွင့္ ဗကသအဖြဲ႔ ၀င္ သီဟစန္း၀င္း၊ ေက်ာ္ကိုကို၊ နႏၵာစစ္ေအာင္တို႔ကို သက္ဆိုင္ရာအစိုးရမွ လိုက္ဖမ္းဆီးေနသည္ဟု ကိုေ၀မႉးသြင္က ဆိုသည္။
ႏို၀င္ဘာလ ၂၇ရက္ေန႔ကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လက္ပန္ေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ဖ်က္သိမ္း ေရးဆႏၵျပခဲ့သည့္ ေနာ္အုန္းလွ၊ ကို ရဲလင္း၊ေ၀ဠဳ၊ ကိုမ်ိဳးခ်စ္၊ ကိုညီညီ၊ ေဒၚရွမ္းမတို႔ကို ရဲပုဒ္မ (၁၈)ဟု လိမ္လည္ၿပီး တရား႐ံုးအေရာက္တြင္ အာမခံ၍မရသည့္ ပုဒ္မ (၅၀၅/ခ)ျဖင့္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း ထားေၾကာင္းသိရသည္။
လက္ရွိ အစိုးရ၏ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံထားရသူမ်ားသည္ ႏို၀င္ဘာလ ၂၆ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ေၾကးနီစီမံကိန္း ရပ္ဆိုင္းေရး အတြက္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ရာတြင္ သက္ဆိုင္ရာအစိုးရထံ ခြင့္ျပဳခ်က္ မေတာင္းခံခဲ့သူ မ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို လာမည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၃ရက္ေန႔တြင္ ရံုး တင္စစ္ေဆးမည္ဟု သိရသည္။
ယမန္ေန႔ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွစတင္၍ ရဲမ်ားက မီးေလာင္ဗံုး၊ မ်က္ရည္ယိုဗံုးမ်ားကို အသံုးျပဳကာ သပိတ္စခန္းအတြင္းသို႔ ပစ္သြင္းစီးနင္း ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အဆိုပါ သူမ်ားဒဏ္ရာရရွိျခင္းျဖစ္ၿပီး လက္ရွိ မႏၱေလးေဆး႐ံုႏွင့္ မံုရြာေဆး႐ံုတို႔တြင္ ေဆးကုသခံယူေနရသည္ဟု ရန္ ကုန္ျပည္သူ႔အက်ိဳးေတာ္ ေဆာင္ ကြန္ယက္မွ ကိုေ၀မႉးသြင္က ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
၎က “အခုျဖစ္သြားတဲ့တာ ဂုဏ္သိကၡာရွိသည့္ အစိုးရရဲ႕ လုပ္ရပ္မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေတြ႔ရွိ ခ်က္အရ အဲဒီဗံုးေတြက ဓါတုေဗဒလက္နက္ေတြမွာသံုးတဲ့ အဆိပ္သင့္ေစႏိုင္တဲ့ ဓါတ္ေငြ႔ေတြ ပါတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္”ဟု ေျပာသည္။
ယခု ယင္းဒဏ္ရာရရွိသူ ၆၀ေက်ာ္အနက္ သံဃာ့ေခါင္းေဆာင္ ဦးတိကၡ၊ ဦးဝိသုတ၊ဦးဥာဏ သာမိ၊ ဥဴးစိတၱ၊ ဥဴးခိႏၵ၊ဦးၾသဘာသ၊ ဦးဥာဏသီလစသည့္ သံဃာေပါင္း ၄၀ ခန္႔ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ၾကဟုလည္း ကိုေ၀မႉးသြင္က ဆက္ေျပာသည္။
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ယေန႔ညေန ၄နာ ရီခန္႔က မံုရြာၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္ၿပီး ေဆး႐ံုတြင္ ေဆး၀ါးကုသမႈခံယူေနသူမ်ားကို ၾကည့္ရႈအားေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
တဆက္တည္းမွာပင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ႐ံုးမွ သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႔က ဆႏၵျပေနသူမ်ားကို ႏို၀င္ဘာလ ၂၇ရက္ေန႔ ည(၁၂)နာရီ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထားၿပီး ဖယ္ရွားေပးရန္ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ္လည္း လိုက္နာမႈမရွိျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႔က ႏိုင္ငံတကာအသံုးျပဳသည့္ မီးသတ္ပိုက္မ်ား၊ မ်က္ရည္ယိုဗံုးမ်ား၊ မီးခိုးဗံုးမ်ားကို အသံုးျပဳ၍ အဓိကရုဏ္ႏွိမ္ႏွင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယေန႔ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
လက္ပံေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္းသည္ ယခင္အစိုးရလက္ထက္မွစ၍ ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုး တက္ေစေရးအတြက္ သဘာ၀သယံဇာတ ထုတ္ယူမႈနည္းလမ္းကို သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိခိုက္မႈအနည္း ဆံုးျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာျပဌာန္းခ်မ္းမ်ား နည္းပညာမ်ားအသံုးျပဳေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခု ဥပေဒ ႏွင့္မညီစြာ လူစုလူေ၀းႏွင့္ ဆူပူဆႏၵျပလာခဲ့ေၾကာင္းလည္း ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ထို႔အျပင္ ယေန႔ေန႔လည္ အခ်ိန္မွစတင္ၿပီး ေၾကးနီေတာင္စီမံကိန္းရပ္ဆိုင္းေရးတြင္ ပါ၀င္လႈပ္ရွားေန သူမ်ားျဖစ္ သည့္ ကိုဟန္၀င္းေအာင္၊ ကိုမိုးေသြး၊ ကိုသီဟ၀င္းတင္၊ ကိုေအာင္ႏိုင္ဦးတို႔ႏွင့္ ဗကသအဖြဲ႔ ၀င္ သီဟစန္း၀င္း၊ ေက်ာ္ကိုကို၊ နႏၵာစစ္ေအာင္တို႔ကို သက္ဆိုင္ရာအစိုးရမွ လိုက္ဖမ္းဆီးေနသည္ဟု ကိုေ၀မႉးသြင္က ဆိုသည္။
ႏို၀င္ဘာလ ၂၇ရက္ေန႔ကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လက္ပန္ေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ဖ်က္သိမ္း ေရးဆႏၵျပခဲ့သည့္ ေနာ္အုန္းလွ၊ ကို ရဲလင္း၊ေ၀ဠဳ၊ ကိုမ်ိဳးခ်စ္၊ ကိုညီညီ၊ ေဒၚရွမ္းမတို႔ကို ရဲပုဒ္မ (၁၈)ဟု လိမ္လည္ၿပီး တရား႐ံုးအေရာက္တြင္ အာမခံ၍မရသည့္ ပုဒ္မ (၅၀၅/ခ)ျဖင့္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း ထားေၾကာင္းသိရသည္။
လက္ရွိ အစိုးရ၏ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံထားရသူမ်ားသည္ ႏို၀င္ဘာလ ၂၆ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ေၾကးနီစီမံကိန္း ရပ္ဆိုင္းေရး အတြက္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ရာတြင္ သက္ဆိုင္ရာအစိုးရထံ ခြင့္ျပဳခ်က္ မေတာင္းခံခဲ့သူ မ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို လာမည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၃ရက္ေန႔တြင္ ရံုး တင္စစ္ေဆးမည္ဟု သိရသည္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ၾကာအထိ မၿငိမ္းခ်မ္းေသးတာ ဟာ ယုံၾကည္မွု မတည္ေဆာက္နိုင္ေသးျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္
သၽွမ္းသံေတာ္ဆင့္
“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္
ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ျခင္း” ဆိုတဲ့ အစည္းအေဝးတရပ္ကို သၽွမ္းလူမွုအဖြဲ႕အစည္း
ေတြက ဦးေဆာင္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရႊဂုံတိုင္လမ္းရွိ ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီ
ခန္းမမွာ နို၀င္ဘာ ၂၆ ရက္ကေန ၂၈ ရက္ အထိ ၃ ရက္ၾကာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။
နိုင္ငံေရးပါတီ ၃ ဖြဲ႕ကကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ သၽွမ္းလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္း ၄
ဖြဲ႕ ကိုယ္စား လွယ္မ်ား၊ ျပည္တြင္းျပည္ပအေျခစိုက္ သၽွမ္းလူမွု အေျချပဳ
အဖြဲ႕ အစည္း ၁၁ ဖြဲ႕မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၄၂ ၿမိဳ႕နယ္မွ
ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ အထူး ဖိတ္ၾကားထားသည့္ ပညာရွင္ ၁၇ ဦး စုစုေပါင္း ၁၇၀
ဦး တက္ေရာက္တဲ့ ဒီအစည္းအေဝးမွာ ဘာေတြအထူးေျပာဆိုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသလဲဆိုနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ နန္းဝိုးဆိုင္ ကို သၽွမ္းသံေတာ္ဆင့္
သတင္းဌာနက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထား ပါတယ္။
ေမး။ ။ နို၀င္ဘာ ၂၆ ရက္ကေန ၂၈ ရက္ေန႔ထိ ၃ ရက္ၾကာ က်င္းပသြားတဲ့ အစည္းအေဝးက ဘာအစည္းအေဝးလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ရပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္တဲ့ အစည္းအေဝးပါ။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ဘာေၾကာင့္ မၿငိမ္းခ်မ္းေသးသလဲ။ က်မတို႔ သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေဒသမွာလည္း မေအးခ်မ္းေသးဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္လိုက္ရင္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဆူပူမွုေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ၿပီ မၿငိမ္းခ်မ္း ေသးဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးတာလည္း မေအာင္ျမင္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္မေအာင္ျမင္သလဲဆိုရင္ တေယာက္နဲ႔တေယာက္၊ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးနဲ႔တမ်ိဳး၊ အဖြဲ႕တဖြဲ႕ နဲ႔တဖြဲ႕ ယုံၾကည္မွု မရွိၾကေသးလို႔ဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရဖို႔ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ရမယ္။ ယုံၾကည္မွု မရွိရင္ ဘယ္လိုဘဲ ေဆြးေႏြးေဆြးေႏြး မေအာင္ျမင္နိုင္ဘူး။ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြလည္း စာခ်ဳပ္မွာ အပစ္ရပ္ဖို႔ လက္မွတ္ထိုးၿပီးၿပီ။ ဒါေပမဲ့ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနတုန္း။ ယုံၾကည္မွု မရွိလို႔။ ယုံၾကည္ေအာင္လည္း လုပ္ေဆာင္တာ မရွိေသးလို႔။ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရရယူဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဆိုတာ ေဆြးေႏြးဖို႔ ျပဳလုပ္ရတာပါ။
ေမး။ ။ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုေဆြးေႏြးပါသလဲ။ ေက်နပ္အားရမွု ရွိပါသလား။
ေျဖ။ ။ စစ္တပ္၊ ပါတီ၊ လူမွုအဖြဲ႕၊ အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႕၊ စာေပ/ယဥ္ အဖြဲ႕၊ ျပည္သူ စတဲ့ အဖြဲ႕ေပါင္းစုံ က လာၾကတယ္။ အားလုံးကိုေရာၿပီး အုပ္စုလိုက္ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္ အဖက္ဖက္က ပါ၀င္ရမယ္။ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ စစ္ေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး စသျဖင့္ ဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာကို ေဆြးေႏြးတယ္။ အေတြ႕အၾကဳံရင့္က်က္တဲ့ အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာ ရွင္ေတြလည္း သူတို႔ရဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြကို ေျပာျပတယ္။ အျဖစ္မွန္ အျမင္မွန္ ကိုသိၿပီး ယုံၾကည္မွုရေအာင္ ဘယ္လို လုပ္သင့္သလဲဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ယုံၾကည္မွုရွိရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ဖို႔ လြယ္သြားမယ္။
ေမး။ ။ အစည္းအေဝးမွာ အဆင္မေျပတာေတြ နားလည္မွု မရတာေတြ ရွိလား။
ေျဖ။ ။ မရွိပါဘူး။ သၽွမ္းျပည္က သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ သာမက ကခ်င္ျပည္၊ မႏၲေလးတိုင္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းက သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ၊ ျပည္ပက သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြလည္း လာတက္ၾကတယ္။ ေဆြးေႏြးရတာ အားလုံး အဆင္ေျပပါတယ္။ အေတြ႕အၾကဳံေတြက ခပ္မ်ားမ်ား ဆင္တူေနၾကေတာ့ ေျပာရဆိုရတာ နားလည္မွုရွိၾကတယ္။ နားလည္လြယ္တယ္။
ေမး။ ။ အာဏာပိုင္ေတြ ေႏွာင့္ယွက္တာေတြ ရွိလား။
ေျဖ။ ။ မရွိပါဘူး။ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းလည္း လာတက္ၿပီး ဒီလိုအစည္းအေဝးမ်ိဳး ရွိသင့္တာၾကာၿပီ။ ေနာက္ေနာင္လည္း ဒီလိုအစည္းအေဝးရွိမယ္ဆိုရင္ ကူညီေပးမယ္ လို႔ ေျပာသြားတယ္။
ေမး။ ။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ေႏွာင္ပိုင္းမွာ ဒီလိုအစည္းအေဝးဟာ ပထမဆုံးအႀကိမ္လို႔ ေျပာနိုင္တယ္။ သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ ေတြ႕ဆုံတဲ့ ပထမဆုံးအႀကိမ္လို႔လည္း မမွားဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရး အတြက္ ဘာေတြမ်ား ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္မလဲဆိုတာ နည္းလမ္းရွာေဖြတဲ့ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘာမွမဆုံးျဖတ္ပါဘူး။ အခ်က္အလက္ေတြ ယူလာၿပီး ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာ ေဆြးေႏြးတာပါ။ အဖက္ဖက္က လာေရာက္ေဆြးေႏြးၿပီး ဒီလိုလုပ္သင့္တယ္၊ ဒီလိုျပဳျပင္သင့္ တယ္ဆိုၿပီး အႀကံေပးတာကို နိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြ တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔၊ တိုးတက္ဖို႔ ယူသုံးနိုင္ေအာင္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေနာင္မွာလည္း ဒီလိုအစည္းအေဝး လုပ္ပါအုံးမယ္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဆြးေႏြး ရမဲ့ေခါင္းစဥ္ေတြလည္း မ်ားတယ္။ အခ်ိန္လည္း သိပ္မရေတာ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ့ အဆင့္ထိေတာ့ မေရာက္ဘူး။ ေနာက္ေနာင္ဆိုရင္ ဆုံးျဖတ္နိုင္တဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္ပါတယ္။
ေမး။ ။ သၽွမ္းတပ္ဖြဲ႕ဆိုလည္း ၂ဖြဲ႕ ၃ ဖြဲ႕ရွိတယ္၊ သၽွမ္းပါတီဆိုရင္လည္း ၂ ဖြဲ႕ ၃ ဖြဲ႕ရွိတယ္။ ျပည္သူ ေတြက သူတို႔ကို ေပါင္းစည္းေစခ်င္ၾကတယ္။ ဒီကိစ္စနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒါလည္းေဆြးေႏြးျဖစ္ပါတယ္။ အစည္းအေဝးမတိုင္ခင္ အလုပ္အမွုေဆာင္အဖြဲ႕လည္း သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ ေနထိုင္တဲ့ေဒသကို သြားေရာက္ၿပီး ဆႏၵေကာက္ယူခဲ့ၾကပါတယ္။ ၉၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ေလာက္က လက္နက္ကိုင္တပ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ နိုင္ငံေရးပါတီဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ကို ေပါင္းစည္း ေစခ်င္ၾကတယ္။ မေပါင္းစည္းနိုင္ရင္လည္း ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔၊ ေနရာ၊ တာ၀န္ခြဲေဝၾကဖို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါကေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ့ဆႏၵပါ။
ေမး။ ။ ဒီအစည္းအေဝးကေန သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ စကားကို ျပည္သူေတြ သိရွိေအာင္ ဘာမ်ားမွာၾကားခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒီအစည္းအေဝးမွာ ေဒသအသီးသီးက လူငယ္အဖြဲ႕လည္း ပါ၀င္တယ္။ ကိုယ္စားလွယ္ အသီးသီးလည္း လာတက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔လည္း အခ်က္အလက္ေတြကို ျပန္ေျပာၾကမွာပါ။ ျပည္သူေတြလည္း ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္ၾကဖို႔၊ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၾကဖို႔၊ မာနေတြ ေလၽွာ့ၾကဖို႔၊ တကိုယ္ေကာင္းမဆန္ဘဲ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ သယ္ပိုးဖို႔၊ ျပည္ပမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြလည္း ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ျပန္လာၿပီး တိုင္းျပည္အက်ိဳးသယ္ပိုးၾကဖို႔ အစည္းအေဝး တက္ေရာက္ ၾကသူေတြအားလုံးက ေတာင္းဆိုၾကပါတယ္။
၃ ရက္တာကာလ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္၊ လက္ရွိ သၽွမ္းနိုင္ငံေရး၊ စီးပြါးေရး၊ လူမွုေရး၊ စာေပ ယဥ္ေက်းမွု၊ သယံဇာတႏွင့္ သဘာ၀ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုင္ရာမ်ား၊ သၽွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားေနထိုင္ရာေဒသမ်ားတြင္ ရာစုႏွစ္တဝက္ၾကာ ခံစားေနရေသာ နိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ား ပကတိအေျခအေနမ်ားကို စာတမ္း ၂၃ ေစာင္ျဖင့္ တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ စာတမ္း ၂၃ ေစာင္အေပၚ အေျခခံၿပီးေတာ့ အစည္းအေဝးတက္ေရာက္တဲ့လူေတြက ေခါင္းစဥ္အလိုက္အုပ္စုခြဲၿပီး သေဘာထားေပး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ေဆြးေႏြးပြဲမွာၿပီးဆုံးတဲ့ရက္မွာဘဲ လူထုထံက ေကာက္ယူထားတဲ့ ဆႏၵသေဘာထားစစ္တမ္းေတြရဲ့ အေျဖကို စုစည္းၿပီး တင္ျပေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ေမး။ ။ နို၀င္ဘာ ၂၆ ရက္ကေန ၂၈ ရက္ေန႔ထိ ၃ ရက္ၾကာ က်င္းပသြားတဲ့ အစည္းအေဝးက ဘာအစည္းအေဝးလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ရပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္တဲ့ အစည္းအေဝးပါ။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ဘာေၾကာင့္ မၿငိမ္းခ်မ္းေသးသလဲ။ က်မတို႔ သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေဒသမွာလည္း မေအးခ်မ္းေသးဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္လိုက္ရင္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဆူပူမွုေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ၿပီ မၿငိမ္းခ်မ္း ေသးဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးတာလည္း မေအာင္ျမင္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္မေအာင္ျမင္သလဲဆိုရင္ တေယာက္နဲ႔တေယာက္၊ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးနဲ႔တမ်ိဳး၊ အဖြဲ႕တဖြဲ႕ နဲ႔တဖြဲ႕ ယုံၾကည္မွု မရွိၾကေသးလို႔ဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရဖို႔ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ရမယ္။ ယုံၾကည္မွု မရွိရင္ ဘယ္လိုဘဲ ေဆြးေႏြးေဆြးေႏြး မေအာင္ျမင္နိုင္ဘူး။ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြလည္း စာခ်ဳပ္မွာ အပစ္ရပ္ဖို႔ လက္မွတ္ထိုးၿပီးၿပီ။ ဒါေပမဲ့ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနတုန္း။ ယုံၾကည္မွု မရွိလို႔။ ယုံၾကည္ေအာင္လည္း လုပ္ေဆာင္တာ မရွိေသးလို႔။ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရရယူဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဆိုတာ ေဆြးေႏြးဖို႔ ျပဳလုပ္ရတာပါ။
ေမး။ ။ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုေဆြးေႏြးပါသလဲ။ ေက်နပ္အားရမွု ရွိပါသလား။
ေျဖ။ ။ စစ္တပ္၊ ပါတီ၊ လူမွုအဖြဲ႕၊ အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႕၊ စာေပ/ယဥ္ အဖြဲ႕၊ ျပည္သူ စတဲ့ အဖြဲ႕ေပါင္းစုံ က လာၾကတယ္။ အားလုံးကိုေရာၿပီး အုပ္စုလိုက္ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္ အဖက္ဖက္က ပါ၀င္ရမယ္။ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ စစ္ေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး စသျဖင့္ ဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာကို ေဆြးေႏြးတယ္။ အေတြ႕အၾကဳံရင့္က်က္တဲ့ အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာ ရွင္ေတြလည္း သူတို႔ရဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြကို ေျပာျပတယ္။ အျဖစ္မွန္ အျမင္မွန္ ကိုသိၿပီး ယုံၾကည္မွုရေအာင္ ဘယ္လို လုပ္သင့္သလဲဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ယုံၾကည္မွုရွိရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ဖို႔ လြယ္သြားမယ္။
ေမး။ ။ အစည္းအေဝးမွာ အဆင္မေျပတာေတြ နားလည္မွု မရတာေတြ ရွိလား။
ေျဖ။ ။ မရွိပါဘူး။ သၽွမ္းျပည္က သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ သာမက ကခ်င္ျပည္၊ မႏၲေလးတိုင္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းက သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ၊ ျပည္ပက သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြလည္း လာတက္ၾကတယ္။ ေဆြးေႏြးရတာ အားလုံး အဆင္ေျပပါတယ္။ အေတြ႕အၾကဳံေတြက ခပ္မ်ားမ်ား ဆင္တူေနၾကေတာ့ ေျပာရဆိုရတာ နားလည္မွုရွိၾကတယ္။ နားလည္လြယ္တယ္။
ေမး။ ။ အာဏာပိုင္ေတြ ေႏွာင့္ယွက္တာေတြ ရွိလား။
ေျဖ။ ။ မရွိပါဘူး။ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းလည္း လာတက္ၿပီး ဒီလိုအစည္းအေဝးမ်ိဳး ရွိသင့္တာၾကာၿပီ။ ေနာက္ေနာင္လည္း ဒီလိုအစည္းအေဝးရွိမယ္ဆိုရင္ ကူညီေပးမယ္ လို႔ ေျပာသြားတယ္။
ေမး။ ။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ေႏွာင္ပိုင္းမွာ ဒီလိုအစည္းအေဝးဟာ ပထမဆုံးအႀကိမ္လို႔ ေျပာနိုင္တယ္။ သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ ေတြ႕ဆုံတဲ့ ပထမဆုံးအႀကိမ္လို႔လည္း မမွားဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရး အတြက္ ဘာေတြမ်ား ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္မလဲဆိုတာ နည္းလမ္းရွာေဖြတဲ့ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘာမွမဆုံးျဖတ္ပါဘူး။ အခ်က္အလက္ေတြ ယူလာၿပီး ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာ ေဆြးေႏြးတာပါ။ အဖက္ဖက္က လာေရာက္ေဆြးေႏြးၿပီး ဒီလိုလုပ္သင့္တယ္၊ ဒီလိုျပဳျပင္သင့္ တယ္ဆိုၿပီး အႀကံေပးတာကို နိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြ တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔၊ တိုးတက္ဖို႔ ယူသုံးနိုင္ေအာင္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေနာင္မွာလည္း ဒီလိုအစည္းအေဝး လုပ္ပါအုံးမယ္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဆြးေႏြး ရမဲ့ေခါင္းစဥ္ေတြလည္း မ်ားတယ္။ အခ်ိန္လည္း သိပ္မရေတာ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ့ အဆင့္ထိေတာ့ မေရာက္ဘူး။ ေနာက္ေနာင္ဆိုရင္ ဆုံးျဖတ္နိုင္တဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္ပါတယ္။
ေမး။ ။ သၽွမ္းတပ္ဖြဲ႕ဆိုလည္း ၂ဖြဲ႕ ၃ ဖြဲ႕ရွိတယ္၊ သၽွမ္းပါတီဆိုရင္လည္း ၂ ဖြဲ႕ ၃ ဖြဲ႕ရွိတယ္။ ျပည္သူ ေတြက သူတို႔ကို ေပါင္းစည္းေစခ်င္ၾကတယ္။ ဒီကိစ္စနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒါလည္းေဆြးေႏြးျဖစ္ပါတယ္။ အစည္းအေဝးမတိုင္ခင္ အလုပ္အမွုေဆာင္အဖြဲ႕လည္း သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ ေနထိုင္တဲ့ေဒသကို သြားေရာက္ၿပီး ဆႏၵေကာက္ယူခဲ့ၾကပါတယ္။ ၉၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ေလာက္က လက္နက္ကိုင္တပ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ နိုင္ငံေရးပါတီဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ကို ေပါင္းစည္း ေစခ်င္ၾကတယ္။ မေပါင္းစည္းနိုင္ရင္လည္း ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔၊ ေနရာ၊ တာ၀န္ခြဲေဝၾကဖို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါကေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ့ဆႏၵပါ။
ေမး။ ။ ဒီအစည္းအေဝးကေန သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ စကားကို ျပည္သူေတြ သိရွိေအာင္ ဘာမ်ားမွာၾကားခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒီအစည္းအေဝးမွာ ေဒသအသီးသီးက လူငယ္အဖြဲ႕လည္း ပါ၀င္တယ္။ ကိုယ္စားလွယ္ အသီးသီးလည္း လာတက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔လည္း အခ်က္အလက္ေတြကို ျပန္ေျပာၾကမွာပါ။ ျပည္သူေတြလည္း ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္ၾကဖို႔၊ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၾကဖို႔၊ မာနေတြ ေလၽွာ့ၾကဖို႔၊ တကိုယ္ေကာင္းမဆန္ဘဲ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ သယ္ပိုးဖို႔၊ ျပည္ပမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြလည္း ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ျပန္လာၿပီး တိုင္းျပည္အက်ိဳးသယ္ပိုးၾကဖို႔ အစည္းအေဝး တက္ေရာက္ ၾကသူေတြအားလုံးက ေတာင္းဆိုၾကပါတယ္။
၃ ရက္တာကာလ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္၊ လက္ရွိ သၽွမ္းနိုင္ငံေရး၊ စီးပြါးေရး၊ လူမွုေရး၊ စာေပ ယဥ္ေက်းမွု၊ သယံဇာတႏွင့္ သဘာ၀ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုင္ရာမ်ား၊ သၽွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားေနထိုင္ရာေဒသမ်ားတြင္ ရာစုႏွစ္တဝက္ၾကာ ခံစားေနရေသာ နိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ား ပကတိအေျခအေနမ်ားကို စာတမ္း ၂၃ ေစာင္ျဖင့္ တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ စာတမ္း ၂၃ ေစာင္အေပၚ အေျခခံၿပီးေတာ့ အစည္းအေဝးတက္ေရာက္တဲ့လူေတြက ေခါင္းစဥ္အလိုက္အုပ္စုခြဲၿပီး သေဘာထားေပး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ေဆြးေႏြးပြဲမွာၿပီးဆုံးတဲ့ရက္မွာဘဲ လူထုထံက ေကာက္ယူထားတဲ့ ဆႏၵသေဘာထားစစ္တမ္းေတြရဲ့ အေျဖကို စုစည္းၿပီး တင္ျပေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
က်ဆံုး ရခိုင္ သူရဲေကာင္း ၆၁ ဦးအား ရည္စုူး၍ ဆံေတာ္ရွင္ ေစတီေတာ္တြင္ ဆု ေတာင္းပြဲျပဳလုပ္
ထြန္းထြန္း
ဇြန္လႏွင့္
ေအာက္တိုဘာလ ပဋိပကၡအတြင္း က်ဆံုးသြားခဲ့သူ ရခိုင္အမ်ိဳးသား ၆၁ ဦးကို
ရည္စူးျပီး ဆုေတာင္း အမွ်ေပးေ၀ပြဲ အခမ္းအနား တစ္ခုကို ရခိုင္ျပည္နယ္
ေပါက္ေတာျမိဳ႕နယ္ရွိ ေရွးေဟာင္း သမိုင္း၀င္ ဆံေတာ္ရွင္ ေစတီေတာ္တြင္
ယမန္ေန႕က ျပဳလုပ္ခဲ့ၾက သည္။
က်ဆံုးခဲ့ၾကရေသာ ရခိုင္ အမ်ိဳးသား ၆၁ ဦးကို ရခိုင္အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းမ်ား အျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး ရည္စူး ကုသိုလ္ ျပဳလုပ္ရျခင္း ျဖစ္ သည္ဟု ကိုယ္တိုင္ အခမ္းအနားသို႕ တက္ေရာက္ခဲ့သူ ရတပ ပါတီ ေပါက္ေတာ ျမိဳ႕နယ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စား လွယ္ ဦးတက္ ထြန္းေအာင္က နိရဥၥရာသို႔ ေျပာသည္။
“အဓိကေတာ့ အေရးခင္းအတြင္းမွာ ဘဂၤလီ က်ဴးေက်ာ္စစ္ကို ကာကြယ္ရင္း က်ဆံုးသြား တဲ့ ရ ခိုင္အာဇာနည္ သူရဲ ေခါင္း ၆၁ ဦးကို ရည္ စူးျပီး ဆီမီး ပူေဇာ္၊ ေရစက္ခ်၊ အမွ်ေ၀၊ ေမတၱာပို႔သမူ ျပဳလုပ္ ၾကတာျဖစ္ပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။
အခမ္းအနားသို႔ ေပါက္ေတာႏွင့္ စစ္ေတြမွ သံဃာေတာ္ ၁၀ ပါးႏွင့္ လူေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့ သည္ဟု ေျပာသည္။
အခမ္းအနားသို႔ ေရာက္ရွိလာသူမ်ားအား လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တာ၀န္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားက ေနာင္တြင္ျဖစ္လာ မည့္အႏၱရာယ္မ်ားကို ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္ႏိုင္ရန္ အသိပညာေပးမႈ မိန္႔ခြန္း မ်ားေဟာေျပာခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
“ရခိုင္ေဒသဟာ ပင္လယ္ထြက္ေပါက္ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ဘဂၤလီေတြရဲ့ တိုက္ ခိုက္မႈကိုအခ်ိန္မေရြး ခံရႏိုင္တယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ မိမိတို႔ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြ အေနနဲ႕ အျမဲသတိနဲ႔ သြားလာေနထိုင္ၾကဖို႔၊ အျမဲ သတိနဲ႔ သြားသ တိ လာသတိရွိရွိနဲ႔ ေနထိုင္ၾကဖို႔ကို ေျပာ သြား ၾကပါတယ္” ဟု ဦးတက္ထြန္းေအာင္က ဆိုသည္။
၂၀၁၂-ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပထမအႀကိမ္ ဆူပူမႈအတြင္း ရခိုင္လူမ်ိဳး (၃၂)ဦး က်ဆံုးခဲ့ရၿပီး၊ ၿပီးခဲ့ေသာ ေအာက္တိုဘာလအ တြင္း က တစ္ေက်ာ့ျပန္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ဆူပူ အၾကမ္းဖက္မႈတြင္ ရခိုင္ လူမ်ိဳး စုစု ေပါင္း(၂၉)ဦး က်ဆံုးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
အခမ္းအနားကို မနက္ ၈နာရီကစတင္ျပီး ၁၁နာရီတြင္ ေအာင္ျမင္စြာျပီးဆံုးခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
က်ဆံုးခဲ့ၾကရေသာ ရခိုင္ အမ်ိဳးသား ၆၁ ဦးကို ရခိုင္အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းမ်ား အျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး ရည္စူး ကုသိုလ္ ျပဳလုပ္ရျခင္း ျဖစ္ သည္ဟု ကိုယ္တိုင္ အခမ္းအနားသို႕ တက္ေရာက္ခဲ့သူ ရတပ ပါတီ ေပါက္ေတာ ျမိဳ႕နယ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စား လွယ္ ဦးတက္ ထြန္းေအာင္က နိရဥၥရာသို႔ ေျပာသည္။
“အဓိကေတာ့ အေရးခင္းအတြင္းမွာ ဘဂၤလီ က်ဴးေက်ာ္စစ္ကို ကာကြယ္ရင္း က်ဆံုးသြား တဲ့ ရ ခိုင္အာဇာနည္ သူရဲ ေခါင္း ၆၁ ဦးကို ရည္ စူးျပီး ဆီမီး ပူေဇာ္၊ ေရစက္ခ်၊ အမွ်ေ၀၊ ေမတၱာပို႔သမူ ျပဳလုပ္ ၾကတာျဖစ္ပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။
အခမ္းအနားသို႔ ေပါက္ေတာႏွင့္ စစ္ေတြမွ သံဃာေတာ္ ၁၀ ပါးႏွင့္ လူေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့ သည္ဟု ေျပာသည္။
အခမ္းအနားသို႔ ေရာက္ရွိလာသူမ်ားအား လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တာ၀န္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားက ေနာင္တြင္ျဖစ္လာ မည့္အႏၱရာယ္မ်ားကို ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္ႏိုင္ရန္ အသိပညာေပးမႈ မိန္႔ခြန္း မ်ားေဟာေျပာခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
“ရခိုင္ေဒသဟာ ပင္လယ္ထြက္ေပါက္ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ဘဂၤလီေတြရဲ့ တိုက္ ခိုက္မႈကိုအခ်ိန္မေရြး ခံရႏိုင္တယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ မိမိတို႔ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြ အေနနဲ႕ အျမဲသတိနဲ႔ သြားလာေနထိုင္ၾကဖို႔၊ အျမဲ သတိနဲ႔ သြားသ တိ လာသတိရွိရွိနဲ႔ ေနထိုင္ၾကဖို႔ကို ေျပာ သြား ၾကပါတယ္” ဟု ဦးတက္ထြန္းေအာင္က ဆိုသည္။
၂၀၁၂-ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပထမအႀကိမ္ ဆူပူမႈအတြင္း ရခိုင္လူမ်ိဳး (၃၂)ဦး က်ဆံုးခဲ့ရၿပီး၊ ၿပီးခဲ့ေသာ ေအာက္တိုဘာလအ တြင္း က တစ္ေက်ာ့ျပန္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ဆူပူ အၾကမ္းဖက္မႈတြင္ ရခိုင္ လူမ်ိဳး စုစု ေပါင္း(၂၉)ဦး က်ဆံုးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
အခမ္းအနားကို မနက္ ၈နာရီကစတင္ျပီး ၁၁နာရီတြင္ ေအာင္ျမင္စြာျပီးဆံုးခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
တင္းမာမႈၾကားက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ဆဲ ကခ်င္ဒုကၡသည္မ်ား
နန္းသီရိလြင္
မထင္မွတ္ဘဲ
ရြာခ်လိုက္တဲ့ ေဆာင္းတြင္းမိုး ဖြဲဖြဲစိပ္စိပ္ၾကားမွာ အျပာေရာင္
မိုးကာမိုး၊ ၀ါးထရံျဖစ္သလို ကာရံထားတဲ့ တဲကုပ္ကုပ္ေလး ေတြ ၿငိမ္သက္ေနတယ္။
ညေနေစာင္းလာေလ အေအးဓာတ္က ပိုလာေလဆိုတဲ့ ေဒသမွာ မိုးကလည္း ရြာ၊ အေအးဒဏ္က
ကာကြယ္စ ရာ မီးဖို ကလြဲလို႔ ဘာမွ မရွိပါဘူး။
ေနရာက တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္အနီး၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဘက္အျခမ္း ယူနန္ျပည္နယ္ထဲက ယင္ဂ်န္းဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ကေန ၆ နာရီေလာက္ ကားစီးရ တဲ့ ေတာင္ေပၚေဒသ တေနရာမွာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ဆိုရင္ ကခ်င္ျပည္နယ္ အေရွ႕ဘက္ျခမ္း ၀ိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ေနရာ ျဖစ္ပါ တယ္။ မ ဂါးယန္လို႔ ေခၚတဲ့ အဲဒီေနရာမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္က စစ္ေဘးဒုကၡေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာတဲ့ ကခ်င္ဒုကၡသည္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ေန ထိုင္ ခိုလႈံလွ်က္ ရွိပါတယ္။ ပင္လယ္ေရျပင္အထက္ အျမင့္ေပ ၅ ေထာင္ေက်ာ္မွာ တည္ရွိၿပီးေတာ့ မဂါးယန္ကို သြားဖို႔ လမ္းရယ္လုိ႔ မည္ မည္ရရ မရွိဘဲ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက သစ္ထုတ္လုပ္ဖို႔ ေဖာက္လုပ္ထားတဲ့ သစ္ထုတ္လမ္းကို အသံုးျပဳေနရပါတယ္။ ဒုကၡသည္ေတြအမ်ားစုက လည္း သစ္ထုတ္လုပ္ ေရး လမ္းရဲ႕ လမ္းေဘးတဘက္တခ်က္ ေတာင္ေစာင္းေတြမွာ ျဖစ္သလို တဲထိုးေနထိုင္ေနရပါတယ္။
“လမ္းပန္း ခက္ခဲေတာ့ အကူအညီပစၥည္းက မေရာက္လာတာ မ်ားတယ္။ အဓိက စားေရးအတြက္ပဲ အလ်ဥ္မီေအာင္ လုပ္ေနရတယ္။ က်န္ တာကေတာ့ ျဖစ္သလိုပဲ ေျဖရွင္းလိုက္တာ မ်ားပါတယ္” လို မဂါးယန္ ဒုကၡသည္စခန္း က စခန္းတာ၀န္ခံတဦး ကေျပာပါတယ္။
မဂါးယန္ကို ေရာက္ဖို႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ယင္ဂ်န္းကေန ခါ့ရွန္ဆိုတဲ့ၿမိဳ႕ကို ကားနဲ႔သြားႏိုင္ၿပီးေတာ့ ခါ့ရွန္ကေန ဆိုင္ကယ္တကၠစီနဲ႔ ခရီးဆက္မွ ရမွာ ပါ။ လမ္းခရီးက ကားလမ္းမဟုတ္တဲ့ သစ္ထုတ္လမ္းျဖစ္တဲ့အျပင္ ေတာင္တက္လမ္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ မိုးရြာေနရင္ ကားလမ္းေခ်ာ္ မွာေျမ ၿပိဳမွာကိုလည္း စိုးရိမ္ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
“က်မတို႔ဆီလာဖို႔ ခက္တဲ့အတြက္ ေတာ္႐ံုအဖြဲ႔အစည္း မလာပါဘူး။ အဓိက ဆန္နဲ႔ ေဆး၀ါးကို KBC (ကခ်င္ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္) နဲ႔ KIO က ေပးေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔ထက္က ခက္ခဲတဲ့ေနရာေတြ ရွိေနတယ္။ က်မတို႔ ဆန္နဲ႔ ေဆး၀ါး ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ ေနရာေတြ မွာ ဆန္နဲ႔ေဆး၀ါးမေျပာနဲ႔ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္ေပးမယ့္ ဆရာမေတာင္ မရွိပါဘူး” လို႔ မဂါးယန္ဒုကၡသည္စခန္းက တာ၀န္က် ဆရ?မ မသိန္း၀မ္ က ေျပာပါတယ္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လကတည္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျမန္မာအစိုးရ တပ္မေတာ္နဲ႔ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KIA) တို႔ရဲ႕ တိုက္ပြဲေတြ ေၾကာင့္ ကခ်င္ျပည္သူ ၁ သိန္းနီးပါး ေနရပ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးေနရသူမ်ားအျဖစ္ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားမွာ ခိုလႈံေနၾကရပါတယ္။ ဒုကၡသည္ ၁ သိန္းနီးပါးလို႔ ခန္႔မွန္းထားတဲ့ အထဲက ၆ ေသာင္းေက်ာ္ဟာ KIA ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ နယ္ေျမမ်ားအတြင္းမွာ ေနထိုင္ေနၾကရၿပီးေတာ့ ၃ ေသာင္းေက်ာ္က ေတာ့ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမမ်ားမွာ တည္ရွိေနပါတယ္။
တိုက္ပြဲ ျပင္းထန္တဲ့ ေဒသေတြက နီးစပ္ရာ လံုၿခံဳမယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ ေဒသေတြကို အသက္လုေျပးရတဲ့အတြက္ စစ္ေျပးသူအမ်ားစုဟာ ပစၥည္း မ်ားမ်ားစားစား မသယ္ႏိုင္သလို ေနရာေရြးျခယ္ခြင့္လည္း မရွိၾကပါဘူး။ KIA ထိန္းခ်ဳပ္ နယ္ေျမဘက္ ေရာက္သြားတဲ့ ဒုကၡသည္ ေတြကို KIA, တ႐ုတ္အစိုးရနဲ႔၊ တျခားေသာ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းတခ်ိဳ႕က ေထာက္ပံ့သလို၊ ျမန္မာအစိုးရတပ္ မေတာ္ဘက္ ေရာက္လာတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကိုလည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ အစိုးရ၊ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရနဲ႔ NGO, INGO ေတြက အကူအညီ ေပးေန ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အခက္အခဲ၊ လံုၿခံဳေရးအခက္အခဲေၾကာင့္ ကူညီေထာက္ပံ့မႈ လုိအပ္သေလာက္ မရဘဲ အ ခက္အခဲႀကီးႀကီးမားမား ႀကံဳေနရတဲ့ ဒုကၡသည္ စခန္းေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။
“လမ္းသာတဲ့ေနရာေတြ ဥပမာ ျမစ္ႀကီးနား၊ ၀ိုင္းေမာ္ လာတာမ်ားတယ္။ ကန္ပိုက္တီးမွာ ဆင္ႀကိဳင္ ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလး ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့ ေနရ တဲ့ စခန္းတခုရွိတယ္။ ကန္ပိုက္တီး တံတားက က်ိဳးသြားေတာ့ စက္သီးနဲ႔ ကူးရတယ္။ တခါ တည္း လံုလံုေလာက္ေလာက္ လာလႉၾကဖို႔ ဦးေဇာ္ ေဇာ္တို႔၊ ဦးေအာင္ကို၀င္းတို႔ အဲလိုလူေတြကို ေမတၱာရပ္ခံရတယ္” လို႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ လူမႈ၀န္ထမ္းကယ္ဆယ္ေရးနဲ႔ ျပန္လည္ေန ရာခ်ထား ေရး ၀န္ႀကီး ေဒၚေဘာက္ဂ်ာက ဧရာ၀တီကို ေျပာပါတယ္။
ကခ်င္ျပည္နယ္အစိုးရရဲ႕ စာရင္းအရ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမဘက္မွာ ဒုကၡသည္စခန္း စုစုေပါင္း ၈၄ ခုရွိၿပီး စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ဦးေရ ၃၁၆၂၅ ဦးအထိ ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျမစ္ႀကီးနား၊ ၀ိုင္းေမာ္၊ ဗန္းေမာ္၊ ေရႊကူ၊ လြယ္ဂ်ယ္၊ မိုးေကာင္း၊ မိုးညွင္း စတဲ့ ေဒသေတြက လမ္း သာတဲ့အ တြက္ ျပည္တြင္းက လူမႈေရးအဖြဲ႔ငယ္မ်ားရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈေရာ၊ ျပည္နယ္အစိုးရရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈနဲ႔ တျခားအေထာက္အပံ့ မ်ားကို အခက္အခဲမရွိ ရယူႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကန္ပိုက္တီး၊ ပန္၀ါ၊ မိုးေမာက္၊ မံစီ စတဲ့ ေဒသေတြဟာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရး အေျခအေန ေတြ ေၾကာင့္ အကူအညီပစၥည္းေတြ ပို႔ဖို႔ ခက္ေနတယ္လို႔ ေဒၚေဘာက္ဂ်ာက ဆိုပါတယ္။
“ပန္၀ါမွာက တိုက္ပြဲက အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနေတာ့ မသြားရဲၾကဘူး။ မံစီလို ေနရာမ်ိဳး က်ေတာ့လည္း ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ သြားမွရမယ့္ ေနရာမ်ိဳး ေတြရွိတယ္။ အဲဒီအျပင္ ကူညီေထာက္ပံ့ဖို႔က အကန္႔အသတ္နဲ႔ပဲ ရေနေတာ့ ကိုယ္လက္လွမ္းမီတဲ့့ ေနရာေတြမွာကိုပဲ မေလာက္င ႏိုင္ တဲ့အ တြက္ ပိုေ၀းတဲ့ေနရာကို ဆက္သြားဖို႔က အခက္အခဲအမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္” လို႔ KIA က တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာပါတယ္။
KIA နဲ႔ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ (KIO) က ေကာက္ယူထားတဲ့ စာရင္းေတြအရ KIA ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမထဲမွာ ဒုကၡသည္စခန္းစုစုေပါင္း ၂၁ ခု ထိရွိၿပီး လူဦးေရက ၆၃၅၀၀ ခန္႔ ရွိမယ္လို႔ သိရပါတယ္။ KIA ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္းက ဒုကၡသည္ အမ်ားစုကေတာ့ KIA ဌာနခ်ဳပ္ တည္ရွိရာ လိုင္ဇာ အနီးတ၀ိုက္နဲ႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္တေလွ်ာက္မွာ လို႔သိရပါတယ္။ လိုင္ဇာ အနီးတ၀ိုက္က ဒုကၡသည္ စခန္းေတြကို ေတာ့ KIO က လွ်ပ္စစ္မီးနဲ႔ ဒုကၡသည္ ကေလးမ်ားရဲ႕ပညာေရးအတြက္ ေက်ာင္းေဆာက္ေပးတယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ နယ္စပ္တေလွ်ာက္ မွာေတာ့ KIO ရဲ႕ အ ကူအညီအျပင္ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းတခ်ိဳ႕ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အကူအညီတခ်ိဳ႕လည္း ရရွိေနတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။
“တ႐ုတ္က တိုက္႐ိုက္ ကူညီတာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္ဘူး။ ဘာသာေရးအရ ကူညီပါတယ္။ KBC လို အဖြဲ႔ေတြက တဆင့္လႉတယ္။ ေနာက္ ျပည္ တြင္းက အဖြဲ႔ေလးေတြလည္း ဒီကို လႉတာေတြ ရွိပါတယ္။ အေထာက္အပံ့မ်ားလို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ ေလာက္ငွတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ လိုအပ္ ခ်က္က အၿမဲ အဆိုးဆံုးအဆင့္မွာ ရွိေနတယ္” လို႔ လိုင္ဇာအနီး ဂ်ယ္ယန္း ဒုကၡသည္ စခန္းက တာ၀န္ခံ ဦးဘရန္ေရွာင္က ေျပာပါတယ္။
KIO ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္းက နမ္ခမ္ေဂ်ာ္စခန္း၊ ပေလာင္စခန္း၊ မဂါးယန္စခန္း စတဲ့စခန္းေတြနဲ႔ ပါေဟာင္၊ လူေဟာင္ စတဲ့ ေဒသ ေတြမွာ ဆိုးရြားတဲ့ အေျခအေနရွိေနၿပီးေတာ့ ျမန္မာတပ္မေတာ္ အစိုးရဘက္က တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ မွတ္တိုင္ ၆၊ မွတ္တိုင္ ၈ ေဒသ ေတြဟာ အ လြန္ေအးတဲ့ ေဒသေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ အေျခအေန စိုးရိမ္ဖြယ္ရွိတယ္လို႔ ကခ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကြန္ရက္က မအားခါန္က ေျပာ ပါတယ္။
“က်မတို႔ဘက္က အေထာက္အပံ့ မေရာက္ႏိုင္တဲ့ ေနရာေတြကို UNHCR (ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မ ဟာမင္းႀကီးရုံး)၊ KBC, KNFS လိုအဖြဲ႔ေတြ ကတဆင့္ ေထာက္ပံ့ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သြားတာနဲ႔ေတာ့ မ တူႏိုင္ဘူး။ KIA ဘက္ကိုလည္း က်မတို႔ အကူ အညီေပးခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔က လက္မခံတာေတာ့ က်မတို႔လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး” လို႔ ေဒၚေဘာက္ဂ်ာက ဆက္ေျပာပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီး အစည္းအ႐ံုး (KWAT) ကလည္း ကခ်င္ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ကုလသမဂၢ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတ ကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားရဲ႕ အကူအညီဟာ အေျခခံအစားအေသာက္ လိုအပ္ခ်က္ရဲ႕ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရရွိေနတယ္လို႔ ၂၀၁၂ ေအာက္တိုဘာ လ ၂ ရက္ေန႔ ရက္စြဲနဲ႔ အစီရင္ ခံစာတစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အစီရင္ခံစာမွာ KIO ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္းက စစ္ေျပးဒုကၡ သည္ ၆ ေသာင္းေက်ာ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အကူအညီရဲ႕ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ကုလသမဂၢမွ ရရွိၿပီးေတာ့ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ႏိုင္ငံတကာ NGO ေတြဆီက ရရွိတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
“ကခ်င္ကို သူတို႔ကိုယ္တုိင္ သြားလႉဖို႔ လံုၿခံဳေရးအရ အဆင္မေျပဘူး။ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရက ခြင့္မ ျပဳဘူးဆိုတာေတြက ဆင္ေျခေတြပါ။ တ ကယ္သြားႏိုင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ျပည္တြင္း အဖြဲ႔အစည္းေတြကတဆင့္ ေထာက္ပံ့ရင္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္” လို႔ ကခ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ရက္မွ မအား ခါန္က ဆိုပါတယ္။
ကခ်င္ျပည္နယ္အတြက္ ျပည္တြင္းကေန အျဖဴေရာင္တြဲလက္မ်ား၊ ကခ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ရက္၊ စိမ္းေရာင္စို (မႏၲေလး)၊ ပန္းရဲ႕လမ္း အစရွိ တဲ့ အဖြဲ႔ေတြက ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အလႉေငြရွာေဖြတာ၊ ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္လႉဒါန္းတာေတြကို လုပ္ေနပါတယ္။
စစ္ပြဲကာလ တႏွစ္ေက်ာ္အၿပီး စစ္ေဘး ပုန္းေရွာင္သူေတြ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ ျပန္ခ်င္ၾကေပမယ့္ ျမန္မာအစိုးရ တပ္မေတာ္ေရာ KIA ႏွစ္ ဘက္စ လံုးက စစ္ေရးအရ အေလွ်ာ့ေပးမယ့္ပံု မေပၚေသးပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ တရား၀င္ ေတြ႔ဆံုမႈေရာ၊ တရားမ၀င္ ေတြ႔ဆံုမႈ ပါဆိုရင္ ၁၀ ႀကိမ္အထိ လုပ္ခဲ့ၾကေပမယ့္တိက်ေသခ်ာတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္မ်ိဳး အခုအခ်ိန္ထိမရေသးဘဲ တဖက္နဲ႔တဖက္ သံသယ ႀကီးထြားေနဆဲ ျဖစ္ပါ တယ္။
ေနရာက တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္အနီး၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဘက္အျခမ္း ယူနန္ျပည္နယ္ထဲက ယင္ဂ်န္းဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ကေန ၆ နာရီေလာက္ ကားစီးရ တဲ့ ေတာင္ေပၚေဒသ တေနရာမွာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ဆိုရင္ ကခ်င္ျပည္နယ္ အေရွ႕ဘက္ျခမ္း ၀ိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ေနရာ ျဖစ္ပါ တယ္။ မ ဂါးယန္လို႔ ေခၚတဲ့ အဲဒီေနရာမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္က စစ္ေဘးဒုကၡေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာတဲ့ ကခ်င္ဒုကၡသည္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ေန ထိုင္ ခိုလႈံလွ်က္ ရွိပါတယ္။ ပင္လယ္ေရျပင္အထက္ အျမင့္ေပ ၅ ေထာင္ေက်ာ္မွာ တည္ရွိၿပီးေတာ့ မဂါးယန္ကို သြားဖို႔ လမ္းရယ္လုိ႔ မည္ မည္ရရ မရွိဘဲ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက သစ္ထုတ္လုပ္ဖို႔ ေဖာက္လုပ္ထားတဲ့ သစ္ထုတ္လမ္းကို အသံုးျပဳေနရပါတယ္။ ဒုကၡသည္ေတြအမ်ားစုက လည္း သစ္ထုတ္လုပ္ ေရး လမ္းရဲ႕ လမ္းေဘးတဘက္တခ်က္ ေတာင္ေစာင္းေတြမွာ ျဖစ္သလို တဲထိုးေနထိုင္ေနရပါတယ္။
“လမ္းပန္း ခက္ခဲေတာ့ အကူအညီပစၥည္းက မေရာက္လာတာ မ်ားတယ္။ အဓိက စားေရးအတြက္ပဲ အလ်ဥ္မီေအာင္ လုပ္ေနရတယ္။ က်န္ တာကေတာ့ ျဖစ္သလိုပဲ ေျဖရွင္းလိုက္တာ မ်ားပါတယ္” လို မဂါးယန္ ဒုကၡသည္စခန္း က စခန္းတာ၀န္ခံတဦး ကေျပာပါတယ္။
မဂါးယန္ကို ေရာက္ဖို႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ယင္ဂ်န္းကေန ခါ့ရွန္ဆိုတဲ့ၿမိဳ႕ကို ကားနဲ႔သြားႏိုင္ၿပီးေတာ့ ခါ့ရွန္ကေန ဆိုင္ကယ္တကၠစီနဲ႔ ခရီးဆက္မွ ရမွာ ပါ။ လမ္းခရီးက ကားလမ္းမဟုတ္တဲ့ သစ္ထုတ္လမ္းျဖစ္တဲ့အျပင္ ေတာင္တက္လမ္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ မိုးရြာေနရင္ ကားလမ္းေခ်ာ္ မွာေျမ ၿပိဳမွာကိုလည္း စိုးရိမ္ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
“က်မတို႔ဆီလာဖို႔ ခက္တဲ့အတြက္ ေတာ္႐ံုအဖြဲ႔အစည္း မလာပါဘူး။ အဓိက ဆန္နဲ႔ ေဆး၀ါးကို KBC (ကခ်င္ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္) နဲ႔ KIO က ေပးေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔ထက္က ခက္ခဲတဲ့ေနရာေတြ ရွိေနတယ္။ က်မတို႔ ဆန္နဲ႔ ေဆး၀ါး ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ ေနရာေတြ မွာ ဆန္နဲ႔ေဆး၀ါးမေျပာနဲ႔ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္ေပးမယ့္ ဆရာမေတာင္ မရွိပါဘူး” လို႔ မဂါးယန္ဒုကၡသည္စခန္းက တာ၀န္က် ဆရ?မ မသိန္း၀မ္ က ေျပာပါတယ္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လကတည္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျမန္မာအစိုးရ တပ္မေတာ္နဲ႔ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KIA) တို႔ရဲ႕ တိုက္ပြဲေတြ ေၾကာင့္ ကခ်င္ျပည္သူ ၁ သိန္းနီးပါး ေနရပ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးေနရသူမ်ားအျဖစ္ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားမွာ ခိုလႈံေနၾကရပါတယ္။ ဒုကၡသည္ ၁ သိန္းနီးပါးလို႔ ခန္႔မွန္းထားတဲ့ အထဲက ၆ ေသာင္းေက်ာ္ဟာ KIA ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ နယ္ေျမမ်ားအတြင္းမွာ ေနထိုင္ေနၾကရၿပီးေတာ့ ၃ ေသာင္းေက်ာ္က ေတာ့ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမမ်ားမွာ တည္ရွိေနပါတယ္။
တိုက္ပြဲ ျပင္းထန္တဲ့ ေဒသေတြက နီးစပ္ရာ လံုၿခံဳမယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ ေဒသေတြကို အသက္လုေျပးရတဲ့အတြက္ စစ္ေျပးသူအမ်ားစုဟာ ပစၥည္း မ်ားမ်ားစားစား မသယ္ႏိုင္သလို ေနရာေရြးျခယ္ခြင့္လည္း မရွိၾကပါဘူး။ KIA ထိန္းခ်ဳပ္ နယ္ေျမဘက္ ေရာက္သြားတဲ့ ဒုကၡသည္ ေတြကို KIA, တ႐ုတ္အစိုးရနဲ႔၊ တျခားေသာ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းတခ်ိဳ႕က ေထာက္ပံ့သလို၊ ျမန္မာအစိုးရတပ္ မေတာ္ဘက္ ေရာက္လာတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကိုလည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ အစိုးရ၊ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရနဲ႔ NGO, INGO ေတြက အကူအညီ ေပးေန ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အခက္အခဲ၊ လံုၿခံဳေရးအခက္အခဲေၾကာင့္ ကူညီေထာက္ပံ့မႈ လုိအပ္သေလာက္ မရဘဲ အ ခက္အခဲႀကီးႀကီးမားမား ႀကံဳေနရတဲ့ ဒုကၡသည္ စခန္းေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။
“လမ္းသာတဲ့ေနရာေတြ ဥပမာ ျမစ္ႀကီးနား၊ ၀ိုင္းေမာ္ လာတာမ်ားတယ္။ ကန္ပိုက္တီးမွာ ဆင္ႀကိဳင္ ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလး ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့ ေနရ တဲ့ စခန္းတခုရွိတယ္။ ကန္ပိုက္တီး တံတားက က်ိဳးသြားေတာ့ စက္သီးနဲ႔ ကူးရတယ္။ တခါ တည္း လံုလံုေလာက္ေလာက္ လာလႉၾကဖို႔ ဦးေဇာ္ ေဇာ္တို႔၊ ဦးေအာင္ကို၀င္းတို႔ အဲလိုလူေတြကို ေမတၱာရပ္ခံရတယ္” လို႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ လူမႈ၀န္ထမ္းကယ္ဆယ္ေရးနဲ႔ ျပန္လည္ေန ရာခ်ထား ေရး ၀န္ႀကီး ေဒၚေဘာက္ဂ်ာက ဧရာ၀တီကို ေျပာပါတယ္။
ကခ်င္ျပည္နယ္အစိုးရရဲ႕ စာရင္းအရ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမဘက္မွာ ဒုကၡသည္စခန္း စုစုေပါင္း ၈၄ ခုရွိၿပီး စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ဦးေရ ၃၁၆၂၅ ဦးအထိ ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျမစ္ႀကီးနား၊ ၀ိုင္းေမာ္၊ ဗန္းေမာ္၊ ေရႊကူ၊ လြယ္ဂ်ယ္၊ မိုးေကာင္း၊ မိုးညွင္း စတဲ့ ေဒသေတြက လမ္း သာတဲ့အ တြက္ ျပည္တြင္းက လူမႈေရးအဖြဲ႔ငယ္မ်ားရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈေရာ၊ ျပည္နယ္အစိုးရရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈနဲ႔ တျခားအေထာက္အပံ့ မ်ားကို အခက္အခဲမရွိ ရယူႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကန္ပိုက္တီး၊ ပန္၀ါ၊ မိုးေမာက္၊ မံစီ စတဲ့ ေဒသေတြဟာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရး အေျခအေန ေတြ ေၾကာင့္ အကူအညီပစၥည္းေတြ ပို႔ဖို႔ ခက္ေနတယ္လို႔ ေဒၚေဘာက္ဂ်ာက ဆိုပါတယ္။
“ပန္၀ါမွာက တိုက္ပြဲက အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနေတာ့ မသြားရဲၾကဘူး။ မံစီလို ေနရာမ်ိဳး က်ေတာ့လည္း ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ သြားမွရမယ့္ ေနရာမ်ိဳး ေတြရွိတယ္။ အဲဒီအျပင္ ကူညီေထာက္ပံ့ဖို႔က အကန္႔အသတ္နဲ႔ပဲ ရေနေတာ့ ကိုယ္လက္လွမ္းမီတဲ့့ ေနရာေတြမွာကိုပဲ မေလာက္င ႏိုင္ တဲ့အ တြက္ ပိုေ၀းတဲ့ေနရာကို ဆက္သြားဖို႔က အခက္အခဲအမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္” လို႔ KIA က တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာပါတယ္။
KIA နဲ႔ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ (KIO) က ေကာက္ယူထားတဲ့ စာရင္းေတြအရ KIA ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမထဲမွာ ဒုကၡသည္စခန္းစုစုေပါင္း ၂၁ ခု ထိရွိၿပီး လူဦးေရက ၆၃၅၀၀ ခန္႔ ရွိမယ္လို႔ သိရပါတယ္။ KIA ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္းက ဒုကၡသည္ အမ်ားစုကေတာ့ KIA ဌာနခ်ဳပ္ တည္ရွိရာ လိုင္ဇာ အနီးတ၀ိုက္နဲ႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္တေလွ်ာက္မွာ လို႔သိရပါတယ္။ လိုင္ဇာ အနီးတ၀ိုက္က ဒုကၡသည္ စခန္းေတြကို ေတာ့ KIO က လွ်ပ္စစ္မီးနဲ႔ ဒုကၡသည္ ကေလးမ်ားရဲ႕ပညာေရးအတြက္ ေက်ာင္းေဆာက္ေပးတယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ နယ္စပ္တေလွ်ာက္ မွာေတာ့ KIO ရဲ႕ အ ကူအညီအျပင္ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းတခ်ိဳ႕ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အကူအညီတခ်ိဳ႕လည္း ရရွိေနတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။
“တ႐ုတ္က တိုက္႐ိုက္ ကူညီတာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္ဘူး။ ဘာသာေရးအရ ကူညီပါတယ္။ KBC လို အဖြဲ႔ေတြက တဆင့္လႉတယ္။ ေနာက္ ျပည္ တြင္းက အဖြဲ႔ေလးေတြလည္း ဒီကို လႉတာေတြ ရွိပါတယ္။ အေထာက္အပံ့မ်ားလို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ ေလာက္ငွတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ လိုအပ္ ခ်က္က အၿမဲ အဆိုးဆံုးအဆင့္မွာ ရွိေနတယ္” လို႔ လိုင္ဇာအနီး ဂ်ယ္ယန္း ဒုကၡသည္ စခန္းက တာ၀န္ခံ ဦးဘရန္ေရွာင္က ေျပာပါတယ္။
KIO ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္းက နမ္ခမ္ေဂ်ာ္စခန္း၊ ပေလာင္စခန္း၊ မဂါးယန္စခန္း စတဲ့စခန္းေတြနဲ႔ ပါေဟာင္၊ လူေဟာင္ စတဲ့ ေဒသ ေတြမွာ ဆိုးရြားတဲ့ အေျခအေနရွိေနၿပီးေတာ့ ျမန္မာတပ္မေတာ္ အစိုးရဘက္က တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ မွတ္တိုင္ ၆၊ မွတ္တိုင္ ၈ ေဒသ ေတြဟာ အ လြန္ေအးတဲ့ ေဒသေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ အေျခအေန စိုးရိမ္ဖြယ္ရွိတယ္လို႔ ကခ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကြန္ရက္က မအားခါန္က ေျပာ ပါတယ္။
“က်မတို႔ဘက္က အေထာက္အပံ့ မေရာက္ႏိုင္တဲ့ ေနရာေတြကို UNHCR (ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မ ဟာမင္းႀကီးရုံး)၊ KBC, KNFS လိုအဖြဲ႔ေတြ ကတဆင့္ ေထာက္ပံ့ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သြားတာနဲ႔ေတာ့ မ တူႏိုင္ဘူး။ KIA ဘက္ကိုလည္း က်မတို႔ အကူ အညီေပးခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔က လက္မခံတာေတာ့ က်မတို႔လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး” လို႔ ေဒၚေဘာက္ဂ်ာက ဆက္ေျပာပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီး အစည္းအ႐ံုး (KWAT) ကလည္း ကခ်င္ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ကုလသမဂၢ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတ ကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားရဲ႕ အကူအညီဟာ အေျခခံအစားအေသာက္ လိုအပ္ခ်က္ရဲ႕ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရရွိေနတယ္လို႔ ၂၀၁၂ ေအာက္တိုဘာ လ ၂ ရက္ေန႔ ရက္စြဲနဲ႔ အစီရင္ ခံစာတစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အစီရင္ခံစာမွာ KIO ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္းက စစ္ေျပးဒုကၡ သည္ ၆ ေသာင္းေက်ာ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အကူအညီရဲ႕ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ကုလသမဂၢမွ ရရွိၿပီးေတာ့ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ႏိုင္ငံတကာ NGO ေတြဆီက ရရွိတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
“ကခ်င္ကို သူတို႔ကိုယ္တုိင္ သြားလႉဖို႔ လံုၿခံဳေရးအရ အဆင္မေျပဘူး။ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရက ခြင့္မ ျပဳဘူးဆိုတာေတြက ဆင္ေျခေတြပါ။ တ ကယ္သြားႏိုင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ျပည္တြင္း အဖြဲ႔အစည္းေတြကတဆင့္ ေထာက္ပံ့ရင္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္” လို႔ ကခ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ရက္မွ မအား ခါန္က ဆိုပါတယ္။
ကခ်င္ျပည္နယ္အတြက္ ျပည္တြင္းကေန အျဖဴေရာင္တြဲလက္မ်ား၊ ကခ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ရက္၊ စိမ္းေရာင္စို (မႏၲေလး)၊ ပန္းရဲ႕လမ္း အစရွိ တဲ့ အဖြဲ႔ေတြက ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အလႉေငြရွာေဖြတာ၊ ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္လႉဒါန္းတာေတြကို လုပ္ေနပါတယ္။
စစ္ပြဲကာလ တႏွစ္ေက်ာ္အၿပီး စစ္ေဘး ပုန္းေရွာင္သူေတြ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ ျပန္ခ်င္ၾကေပမယ့္ ျမန္မာအစိုးရ တပ္မေတာ္ေရာ KIA ႏွစ္ ဘက္စ လံုးက စစ္ေရးအရ အေလွ်ာ့ေပးမယ့္ပံု မေပၚေသးပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ တရား၀င္ ေတြ႔ဆံုမႈေရာ၊ တရားမ၀င္ ေတြ႔ဆံုမႈ ပါဆိုရင္ ၁၀ ႀကိမ္အထိ လုပ္ခဲ့ၾကေပမယ့္တိက်ေသခ်ာတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္မ်ိဳး အခုအခ်ိန္ထိမရေသးဘဲ တဖက္နဲ႔တဖက္ သံသယ ႀကီးထြားေနဆဲ ျဖစ္ပါ တယ္။
Monday, November 26, 2012
စက္ေလွ တစ္စီးႏွင့္ အတူ ၀င္ေရာက္လာေသာ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ ၄၇ ဦးကို ျမန္မာက ျပန္ေမာင္းထုတ္
ထြန္းထြန္း
ရခိုင္ျပည္နယ္
ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕နယ္သုိ႕ ေမာ္ေတာ္ စက္ေလွ တစ္စီးျဖင့္ ၀င္ေရာက္လာေသာ ဘဂၤလား
ေဒ့ခ်္ ႏိုင္ငံသား ၄၇ ဦးကို ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားက ျပန္လည္
ေမာင္းထုတ္လိုက္သည္ဟု သိရသည္။
သူတို႔ကို ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕ အေနာက္ဘက္ ၄မိုင္ခန္႔ ကြာေ၀းေသာ ဂံုးခ်ိန္ေက်းရြာ အုပ္စု ေစပုတ္ေကရြာ ကမ္းေျခအနီးတြင္ စစ္တပ္က ယမန္ေန႕က ဖမ္းဆီးမိသည္ဟု ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕ခံ တဦးက နိရဥၥရာသို႔ ေျပာသည္။
“မေန႔က ညေနပိုင္းမွာ ခလရ ၅၄၂ တပ္ရင္းက ေစတီပုတ္ေက ရြာကမ္းေျခအနီးမွာ သူတို႕ကို ဖမ္းဆီးမိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စုစုေပါင္း ၄၇ေယာက္ပါ။ ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးျပီးေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ထဲကို ျပန္ေမာင္းထုတ္ လိုက္ပါတယ္” ဟုဆိုသည္။
ယခု ဖမ္းဆီးျပီး ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ေသာ သူမ်ားမွာ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ ႏိုင္ငံမွ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ တစ္စီးျဖင့္ မေလးရွားသို႕ ခိုးသြားရာ စက္ေလွ ပ်က္ျပီး ေက်ာက္ျဖဴကမ္းေျခသို႔ ဆိုက္ကပ္လာျဖင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
“စစ္တပ္က စစ္ေဆးခ်က္အရ သိရတာက သူတို႔မေလးရွားကို သြားတာျဖစ္တယ္။ စက္ပ်က္ျပီးေတာ့ အဲဒီရြာ အနီး မွာဆိုက္ကပ္ရတာျဖစ္တယ္ဆိုျပီး သိရပါတယ္။ အစားအစာေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ စစ္တပ္က အစားအစာေတြ ကူညီလိုက္တယ္လို႕ေတာ့ သိရတယ္။ လူေတြကလူလတ္ ပိုင္း ေတြမ်ားတယ္လို႔ သိရပါတယ္” ဟုဆက္ေျပာသည္။
ရခိုင္ ပင္လယ္ကမ္းေျခ တေလွ်ာက္တြင္ ေရတပ္ သေဘၤာ အမ်ားအျပားကို တိုးခ်ထားေသာ္လည္း ေက်ာက္ျဖဴ ကမ္းေျခသုိ႕ ေမာ္ေတာ္ စက္ေလွႏွင့္ အတူ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံသားမ်ား ၀င္ေရာက္ လာသည္ကို ေရတပ္မွ မသိရွိလိုက္ဟု ဆိုသည္။
“ ဒီလူေတြက အၾကမ္းဖက္လိုသူေတြ ဆိုရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ ျမန္မာ ေရျပင္ပိုင္နက္ထဲကို ဒီလိုခိုး၀င္ေနတာကို ဘာေၾကာင့္ ေရတပ္က မကာကြယ္ႏိုင္တာလဲ။ ဒီလိုခိုး၀င္တာကို ေရတပ္က ဘာေၾကာင္းမသိ လိုက္ရတာလဲ။ ေတာ္ေတာ္ သံသယျဖစ္စရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျပည္သူေတြ အေၾကာင္းၾကားတဲ့ အတြက္ စစ္တပ္က လာဖမ္းဆီးတာ ျဖစ္တယ္။ အခုလို ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္ လံုျခံဳေရးက အထူး စိုးရိမ္စရာပါဘဲ” ဟု ဆိုသည္။
ယခုအခါ မေလးရွားကို ခိုးသြားေနၾကသည့္ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ၾကားခံ စခန္း အျဖစ္ အသံုးျပဳေနၾကျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တဆင့္ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားသို႕ လူပြဲစားမ်ားျဖင့္ ဆက္လက္ ထြက္ခြာေနၾကသည္ဟု သိရသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ လအနည္းငယ္က ဂြျမိဳ႕တြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့ေသာ မေလးရွားသြားသည့္ ေလွေမွာင္ခိုးသမား ၁၀၀ နီးပါးကို ဦးေဆာင္ေခၚလာသူ ၄ ဦးခန္႕မွာ ျမိတ္ကၽြန္းစုမွ ပသွ်ဴး လူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
၎ျပင္ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံထုတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ဘဂၤလာေဒခ်္႕သို႕ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ ခိုး၀င္လာသူ ( သူတုိ႕ အေခၚ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုသူမ်ားကို ) ေန႔စဥ္ ဆယ္ဂဏန္းႏွင့္ ခ်ီ၍ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသို႕ ျပန္ပို႕ေနေၾကာင္း သတင္းမ်ား ေရးသား ေဖၚျပေသာ္လည္း ထိုလူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားက မည္သုိ႕ မည္ပံု အေရးယူေဆာင္ရြက္သည္ကို တစ္စံုတစ္ရာ ယေန႕တိုင္ လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ေဖၚ ေျပာၾကားျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။
သူတို႔ကို ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕ အေနာက္ဘက္ ၄မိုင္ခန္႔ ကြာေ၀းေသာ ဂံုးခ်ိန္ေက်းရြာ အုပ္စု ေစပုတ္ေကရြာ ကမ္းေျခအနီးတြင္ စစ္တပ္က ယမန္ေန႕က ဖမ္းဆီးမိသည္ဟု ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕ခံ တဦးက နိရဥၥရာသို႔ ေျပာသည္။
“မေန႔က ညေနပိုင္းမွာ ခလရ ၅၄၂ တပ္ရင္းက ေစတီပုတ္ေက ရြာကမ္းေျခအနီးမွာ သူတို႕ကို ဖမ္းဆီးမိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စုစုေပါင္း ၄၇ေယာက္ပါ။ ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးျပီးေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ထဲကို ျပန္ေမာင္းထုတ္ လိုက္ပါတယ္” ဟုဆိုသည္။
ယခု ဖမ္းဆီးျပီး ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ေသာ သူမ်ားမွာ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ ႏိုင္ငံမွ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ တစ္စီးျဖင့္ မေလးရွားသို႕ ခိုးသြားရာ စက္ေလွ ပ်က္ျပီး ေက်ာက္ျဖဴကမ္းေျခသို႔ ဆိုက္ကပ္လာျဖင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
“စစ္တပ္က စစ္ေဆးခ်က္အရ သိရတာက သူတို႔မေလးရွားကို သြားတာျဖစ္တယ္။ စက္ပ်က္ျပီးေတာ့ အဲဒီရြာ အနီး မွာဆိုက္ကပ္ရတာျဖစ္တယ္ဆိုျပီး သိရပါတယ္။ အစားအစာေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ စစ္တပ္က အစားအစာေတြ ကူညီလိုက္တယ္လို႕ေတာ့ သိရတယ္။ လူေတြကလူလတ္ ပိုင္း ေတြမ်ားတယ္လို႔ သိရပါတယ္” ဟုဆက္ေျပာသည္။
ရခိုင္ ပင္လယ္ကမ္းေျခ တေလွ်ာက္တြင္ ေရတပ္ သေဘၤာ အမ်ားအျပားကို တိုးခ်ထားေသာ္လည္း ေက်ာက္ျဖဴ ကမ္းေျခသုိ႕ ေမာ္ေတာ္ စက္ေလွႏွင့္ အတူ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံသားမ်ား ၀င္ေရာက္ လာသည္ကို ေရတပ္မွ မသိရွိလိုက္ဟု ဆိုသည္။
“ ဒီလူေတြက အၾကမ္းဖက္လိုသူေတြ ဆိုရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ ျမန္မာ ေရျပင္ပိုင္နက္ထဲကို ဒီလိုခိုး၀င္ေနတာကို ဘာေၾကာင့္ ေရတပ္က မကာကြယ္ႏိုင္တာလဲ။ ဒီလိုခိုး၀င္တာကို ေရတပ္က ဘာေၾကာင္းမသိ လိုက္ရတာလဲ။ ေတာ္ေတာ္ သံသယျဖစ္စရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျပည္သူေတြ အေၾကာင္းၾကားတဲ့ အတြက္ စစ္တပ္က လာဖမ္းဆီးတာ ျဖစ္တယ္။ အခုလို ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္ လံုျခံဳေရးက အထူး စိုးရိမ္စရာပါဘဲ” ဟု ဆိုသည္။
ယခုအခါ မေလးရွားကို ခိုးသြားေနၾကသည့္ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ၾကားခံ စခန္း အျဖစ္ အသံုးျပဳေနၾကျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တဆင့္ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားသို႕ လူပြဲစားမ်ားျဖင့္ ဆက္လက္ ထြက္ခြာေနၾကသည္ဟု သိရသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ လအနည္းငယ္က ဂြျမိဳ႕တြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့ေသာ မေလးရွားသြားသည့္ ေလွေမွာင္ခိုးသမား ၁၀၀ နီးပါးကို ဦးေဆာင္ေခၚလာသူ ၄ ဦးခန္႕မွာ ျမိတ္ကၽြန္းစုမွ ပသွ်ဴး လူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
၎ျပင္ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံထုတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ဘဂၤလာေဒခ်္႕သို႕ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ ခိုး၀င္လာသူ ( သူတုိ႕ အေခၚ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုသူမ်ားကို ) ေန႔စဥ္ ဆယ္ဂဏန္းႏွင့္ ခ်ီ၍ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသို႕ ျပန္ပို႕ေနေၾကာင္း သတင္းမ်ား ေရးသား ေဖၚျပေသာ္လည္း ထိုလူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားက မည္သုိ႕ မည္ပံု အေရးယူေဆာင္ရြက္သည္ကို တစ္စံုတစ္ရာ ယေန႕တိုင္ လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ေဖၚ ေျပာၾကားျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာ-ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္စပ္ျဖတ္ခြင့္ ျပန္ေပး
ၿငိမ္းခ်မ္း
ျမန္မာ-ဘဂၤလာေဒ့ရွ္
ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္တြင္ ျမန္မာဘက္က ၃ လေက်ာ္ၾကာ ပိတ္ထားခဲ့ေသာ ၇ ရက္
ပတ္စ္ပို႔ႏွင့္ တပတ္ခန္႔ ပိတ္ထား လိုက္ေသာ တရက္ ပတ္စ္ပို႔တို႔ျဖင့္
ႏွစ္ႏိုင္ငံ ကူးသန္းသြားလာခြင့္မ်ားကို ျမန္မာဘက္က ၂၄ ရက္ေန႔တြင္
ျပန္ဖြင့္ေပးလိုက္ေၾကာင္း သ တင္းရရွိသည္။
ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ တာ့ခ္နာၿမိဳ႕ရွိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက “ႏွစ္ႏုိင္ငံ ကူးသန္းသြားလာ ခြင့္ေတြကို ျမန္မာဘက္က ျပန္ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ျမန္မာ ကုန္သည္ေတြလည္း လာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဘက္က ကုန္သည္ေတြလည္း ျမန္မာဘက္ျခမ္း ေမာင္ေတာကို သြားေနၾကပါၿပီ။ နယ္စပ္ဖြင့္တာေတာ့ ဘယ္ေန႔ ျပန္ဖြင့္မယ္ ဆိုတာေတာ့ အေၾကာင္းၾကားတယ္။ နယ္စပ္ကို ဘာေၾကာင့္ပိတ္တယ္၊ ဘာေၾကာင့္ဖြင့္တယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ကို ဘာမွ ေျပာတာမရွိဘူး” ဟု ေျပာသည္။
နယ္စပ္ျပန္ဖြင့္သည့္အတြက္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕မွ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏုိင္ငံဘက္အျခမ္း တာ့ခ္နာၿမိဳ႕သို႔ ေစာင္၊ လံုခ်ည္စသည့္ ပစၥည္းမ်ားတင္ကာ သြားလာေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တရက္ ပတ္စ္ပို႔သမားမ်ားကို သယ္ပို႔ေပးသူ ျမန္မာ စက္ေလွသမားတဦးက ဆိုသည္။
ႏွစ္ႏိုင္ငံ ကူးသန္းသြားလာခြင့္ ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔ႏွင့္ တရက္ပတ္စ္ပို႔ လမ္းေၾကာင္းမ်ားကို ယခုႏွစ္ ဇြန္လ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္း ပရိပကၡမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာဘက္ကပိတ္ခဲ့သည္။ ၾသဂတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ တရက္ပတ္စ္ပို႔ကို ျပန္ဖြင့္ေပးေသာ္လည္း ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔ကို ဆက္လက္ပိတ္ထားခဲ့သည္။ ယခုလ ၁၉ ရက္ေန႔က တရက္ပတ္စ္ပို႔ကိုပါ ထပ္မံပိတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ ကူးသန္းသြားလာခြင့္ ၂ မ်ိဳးစလံုးကို ျပန္ဖြင့္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏွင့္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား တရားဝင္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ သြားလာႏိုင္ရန္ တရက္ပတ္စ္ပို႔ႏွင့္ ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔ဟူ၍ ၂ မ်ိဳးရွိၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သို႔ သြားလိုသူ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ တာ့ခ္နာၿမိဳ႕ရွိ ရႊမ္းနားလီဘဏ္တြင္ တရက္ပတ္စ္ပို႔တြက္ တာကာ ၅၀၀ ႏွင့္ ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔အတြက္ တာကာ ၁၂၀၀ စီေပးသြင္းကာ ကူးသန္းသြားလာခြင့္ ပတ္စ္ပို႔စာအုပ္ ရယူႏိုင္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သို႔ တေခါက္ျဖတ္သန္းလိုလွ်င္ တရက္ပတ္စ္ပို႔ခအတြက္ တာကာ ၁၀၀ စီႏွင့္ ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔ခ တာကာ ၅၀၀ စီ ဆိပ္ကမ္းအာဏာပိုင္မ်ားကို ထပ္မံေပးသြင္းရေၾကာင္း၊ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ျမန္မာဘက္သို႔ ေရာက္လွ်င္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕တြင္းသာ သြားလာခြင့္ရွိေၾကာင္း သြားေရာက္ခဲ့ဖူးသူ တာ့ခ္နာၿမိဳ႕ခံ ႏူဒူဟူဆင္က ေျပာသည္။
“ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံကေန ျမန္မာဘက္ကို တရားဝင္ပတ္စ္ပို႔နဲ႔ သြားတဲ့လူေတြ အေနနဲ႔ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ထဲ အတြင္းမွာပဲ သြားလို႔ရတယ္။ တျခားၿမိဳ႕ေတြကို သြားမယ္ဆိုရင္ ေမာင္ေတာကိုေရာက္တဲ့ အခါက POE (Port of Exit) ဂိတ္မွာ ထပ္ၿပီးခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းရတယ္။ စရဖတို႔၊ နစကတို႔က ခြင့္ျပဳမွ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕အျပင္ကို သြားလို႔ရတယ္” ဟု ႏူဒူ ဟူဆင္က ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံကို တရားဝင္ပတ္စ္ပို႔နဲ႔ ကူးသန္းလိုသူေတြအေနနဲ႔ တရက္ပတ္စ္ပို႔တြက္ က်ပ္ ၆၀၀၀၊ ၇ ၇ရက္ပတ္စ္ပုိ႔အတြက္ က်ပ္ ၃၀၀၀၀ ကုန္က်ၿပီး တရက္ပတ္စ္ပို႔ကို POE ဂိတ္ထဲမွာပဲ လုပ္လို႔ရၿပီး ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔ လုပ္လိုသူမ်ားအေနျဖင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ က်ီးကန္းျပင္ေက်းရြာ အေျခစိုက္ နစကဌာနခ်ဳပ္တြင္ သြားေရာက္လုပ္ရေၾကာင္း ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။
“တရက္ပတ္စ္ပို႔သမားေတြက တေယာက္ကို က်ပ္ ၃၀၀ စီ အခြန္ေဆာင္ရတယ္။ တပတ္သမားေတြက်ေတာ့ က်ပ္ ၅၀၀ စီ အခြန္ေဆာင္ ရပါတယ္။ တရက္သမားေတြက်ေတာ့ တာ့ခ္နာၿမိဳ႕ကေန အျပင္ကို သြားလို႔ မရဘူး။ သြားလို႔လည္း အခ်ိန္မမီဘူး” ဟု ယင္းၿမိဳ႕ခံက ေျပာ သည္။
ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ တာ့ခ္နာၿမိဳ႕ရွိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက “ႏွစ္ႏုိင္ငံ ကူးသန္းသြားလာ ခြင့္ေတြကို ျမန္မာဘက္က ျပန္ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ျမန္မာ ကုန္သည္ေတြလည္း လာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဘက္က ကုန္သည္ေတြလည္း ျမန္မာဘက္ျခမ္း ေမာင္ေတာကို သြားေနၾကပါၿပီ။ နယ္စပ္ဖြင့္တာေတာ့ ဘယ္ေန႔ ျပန္ဖြင့္မယ္ ဆိုတာေတာ့ အေၾကာင္းၾကားတယ္။ နယ္စပ္ကို ဘာေၾကာင့္ပိတ္တယ္၊ ဘာေၾကာင့္ဖြင့္တယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ကို ဘာမွ ေျပာတာမရွိဘူး” ဟု ေျပာသည္။
နယ္စပ္ျပန္ဖြင့္သည့္အတြက္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕မွ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏုိင္ငံဘက္အျခမ္း တာ့ခ္နာၿမိဳ႕သို႔ ေစာင္၊ လံုခ်ည္စသည့္ ပစၥည္းမ်ားတင္ကာ သြားလာေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တရက္ ပတ္စ္ပို႔သမားမ်ားကို သယ္ပို႔ေပးသူ ျမန္မာ စက္ေလွသမားတဦးက ဆိုသည္။
ႏွစ္ႏိုင္ငံ ကူးသန္းသြားလာခြင့္ ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔ႏွင့္ တရက္ပတ္စ္ပို႔ လမ္းေၾကာင္းမ်ားကို ယခုႏွစ္ ဇြန္လ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္း ပရိပကၡမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာဘက္ကပိတ္ခဲ့သည္။ ၾသဂတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ တရက္ပတ္စ္ပို႔ကို ျပန္ဖြင့္ေပးေသာ္လည္း ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔ကို ဆက္လက္ပိတ္ထားခဲ့သည္။ ယခုလ ၁၉ ရက္ေန႔က တရက္ပတ္စ္ပို႔ကိုပါ ထပ္မံပိတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ ကူးသန္းသြားလာခြင့္ ၂ မ်ိဳးစလံုးကို ျပန္ဖြင့္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏွင့္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား တရားဝင္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ သြားလာႏိုင္ရန္ တရက္ပတ္စ္ပို႔ႏွင့္ ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔ဟူ၍ ၂ မ်ိဳးရွိၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သို႔ သြားလိုသူ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ တာ့ခ္နာၿမိဳ႕ရွိ ရႊမ္းနားလီဘဏ္တြင္ တရက္ပတ္စ္ပို႔တြက္ တာကာ ၅၀၀ ႏွင့္ ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔အတြက္ တာကာ ၁၂၀၀ စီေပးသြင္းကာ ကူးသန္းသြားလာခြင့္ ပတ္စ္ပို႔စာအုပ္ ရယူႏိုင္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သို႔ တေခါက္ျဖတ္သန္းလိုလွ်င္ တရက္ပတ္စ္ပို႔ခအတြက္ တာကာ ၁၀၀ စီႏွင့္ ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔ခ တာကာ ၅၀၀ စီ ဆိပ္ကမ္းအာဏာပိုင္မ်ားကို ထပ္မံေပးသြင္းရေၾကာင္း၊ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ျမန္မာဘက္သို႔ ေရာက္လွ်င္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕တြင္းသာ သြားလာခြင့္ရွိေၾကာင္း သြားေရာက္ခဲ့ဖူးသူ တာ့ခ္နာၿမိဳ႕ခံ ႏူဒူဟူဆင္က ေျပာသည္။
“ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံကေန ျမန္မာဘက္ကို တရားဝင္ပတ္စ္ပို႔နဲ႔ သြားတဲ့လူေတြ အေနနဲ႔ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ထဲ အတြင္းမွာပဲ သြားလို႔ရတယ္။ တျခားၿမိဳ႕ေတြကို သြားမယ္ဆိုရင္ ေမာင္ေတာကိုေရာက္တဲ့ အခါက POE (Port of Exit) ဂိတ္မွာ ထပ္ၿပီးခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းရတယ္။ စရဖတို႔၊ နစကတို႔က ခြင့္ျပဳမွ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕အျပင္ကို သြားလို႔ရတယ္” ဟု ႏူဒူ ဟူဆင္က ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံကို တရားဝင္ပတ္စ္ပို႔နဲ႔ ကူးသန္းလိုသူေတြအေနနဲ႔ တရက္ပတ္စ္ပို႔တြက္ က်ပ္ ၆၀၀၀၊ ၇ ၇ရက္ပတ္စ္ပုိ႔အတြက္ က်ပ္ ၃၀၀၀၀ ကုန္က်ၿပီး တရက္ပတ္စ္ပို႔ကို POE ဂိတ္ထဲမွာပဲ လုပ္လို႔ရၿပီး ၇ ရက္ပတ္စ္ပို႔ လုပ္လိုသူမ်ားအေနျဖင့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ က်ီးကန္းျပင္ေက်းရြာ အေျခစိုက္ နစကဌာနခ်ဳပ္တြင္ သြားေရာက္လုပ္ရေၾကာင္း ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။
“တရက္ပတ္စ္ပို႔သမားေတြက တေယာက္ကို က်ပ္ ၃၀၀ စီ အခြန္ေဆာင္ရတယ္။ တပတ္သမားေတြက်ေတာ့ က်ပ္ ၅၀၀ စီ အခြန္ေဆာင္ ရပါတယ္။ တရက္သမားေတြက်ေတာ့ တာ့ခ္နာၿမိဳ႕ကေန အျပင္ကို သြားလို႔ မရဘူး။ သြားလို႔လည္း အခ်ိန္မမီဘူး” ဟု ယင္းၿမိဳ႕ခံက ေျပာ သည္။
မုဒိမ္းက်င့္ရန္ႀကိဳးပမ္းမႈအား နစက စခန္းမွဴးက ညွိႏိႈင္းေပးတဲ့အတုိင္းလက္ခံမလားေမး၊ ေက်နပ္မႈမရွိ၍ ရဲစခန္းတြင္ ဆက္လက္အမႈဖြင့္
စိုးမင္း
ရခိုင္ျပည္
ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ေျမာက္ပုိင္းရွိ ဇမၼဏီး ခမီးရြာတြင္ ေနထိုင္သည့္
မယုိင္ႏုအား ကု လားမ်ားက မုဒိမ္းက်င့္ရန္ႀကိဳးပမ္းမႈအ ေပၚ
ေက်ာင္းေတာင္ေက်း ရြာရွိ စခန္း (၂၁) နစက စခန္း သုိ႔ သြားေရာက္ တုိင္ၾကားရာ
နစက စခန္းမွဴးက ညွိႏိႈင္းေပးသည့္အတုိင္း လက္ခံမလား ဟု ေမးျမန္းျခင္း အေပၚ
ေက်နပ္မႈမရွိ၍ ဘူးသီးေတာင္ရဲစခန္းတြင္အဆုိပါအမႈအားဆက္လက္
အမႈဖြင့္ထားေၾကာင္း သိရွိ ရသည္။
မယဥ္ႏုမိခင္ႏွင့္အတူလိုက္ပါသြားခ့ဲေသာ ပဲသဒူေက်းရြာေန ဦးသာထြန္းေအာင္က "ကုလားေတြ မု ဒိမ္းက်င့္ရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈကုိ နစက ရဲစ ခန္းမွာ သြားေရာက္တုိင္ၾကားပါတယ္။ စခန္းတာဝန္ခံက ျဖစ္စဥ္ကို ေမးျမန္းၿပီး ေနာက္ေန႔တြင္ ျပန္ လာရန္ ခ်ိန္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေန႔ (၄-၁၁-၂၀၁၂)ေန႔မွာ ခ်ိန္းဆိုတဲ့အတိုင္း သြားေရာက္ ထြက္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္/သံုးရက္ေနၿပီး ျပန္လာရန္ ခ်ိန္း ဆိုပါတယ္၊ ခ်ိန္းဆိုတဲ့ အတုိင္းသြားေတာ့ နစကစခန္းမႉးက သူတို႔ ညွိႏႈိင္းေပးတဲ့အတိုင္း လက္ခံ မလားလို႔ ေမးပါတယ္၊ အဲဒီေတာ့ မိခင္ေဒၚေရႊမက ဥပေဒအ တိုင္း ရွင္းေပးမယ္ဆိုရင္ လိုက္နာ ပါမယ္လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ စခန္းမႉးက ေဒါသထြက္ၿပီး ခံုကို တုတ္နဲ႔ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဒိုင္း၊ ဒိုင္းနဲ႔ ႐ိုက္ ပစ္လိုက္တယ္။ ထြက္သြားၾက ထြက္သြားၾက တိုင္ခ်င္ရာမွာ သြားတိုင္ေတာ့လို႔ေျပာၿပီး ျပန္ ခိုင္းလိုက္ ပါတယ္။" ဟု ျပန္လည္ေျပာၾကား သည္။
၃-၁၁-၂၀၁၂ေန႔ ညေန (၄းဝဝ)နာရီခန္႔တြင္ မိခင္ျဖစ္သူႏွင့္ ေတာင္ယာလုပ္ငန္းခြင္မွ ျပန္လာစဥ္ တင္းေမေက်းရြာအုပ္စုေန ဘဂၤလီကု လား တစ္စုက အဓမၼျပဳက်င့္ရန္ အတင္းဆြဲေခၚယူျခင္းခံခဲ့ ရေၾကာင္း သိရသည္။
မိခင္ျဖစ္သူက "ကၽြန္မကေမာလာတာနဲ႕ ရြာကိုမေရာက္ခင္ ေခ်ာင္းခြဆံုမွာ ခဏနားၾကပါတယ္။ ရြာက လက္ယာဘက္ေခ်ာင္း အတိုင္း သြားရမွာပါ။ ခဏနားတုန္း သမီးကို လက္ဝဲဘက္ေခ်ာင္းေကာက္မွာ သျဗဳသီးခူးဖို႔ ခိုင္းလိုက္ပါ တယ္။ သြားရမယ့္ ေနရာက နားတဲ့ေနရာနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာပါ။ သ မီးထြက္သြားၿပီး ခဏေနေတာ့ ဝါးခုတ္ကုလားငါးေယာက္ လက္ဝဲ ဘက္ေခ်ာင္း ကို တက္သြားတာ ေတြ႔လိုက္ပါ တယ္။ သိပ္မၾကာခင္ပဲ သမီး ေအာ္သံၾကားရလို႔ လိုက္သြားေတာ့ သမီးထြက္ေျပးလာပါ တယ္၊ သမီးကိုေမးတဲ့အခါ ကုလားေတြ အတင္းဆြဲ ေခၚလို႔ ထြက္ေျပးလာတာလို႔ ျပန္ေျပာ ပါတယ္" ဟု ျဖစ္စဥ္အား ရွင္းျပ သည္။
"က်မ သျဗဳသီးခူးေနတုန္း ကုလားတစ္ေယာက္က လက္ကိုလာဆြဲပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေက်ာဘက္ကေနဖက္ထားၿပီး ပါးစပ္ကိုအတင္း ပိတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ေၾကာက္လို႔ အတင္း႐ုန္းကန္ရင္း အေမ့ကိုေအာ္ ေခၚပါတယ္၊ အေမလုိက္လာတာ သိ ေတာ့မွ ကၽြန္မကိုလႊတ္ ၿပီး ထြက္ေျပးသြားၾကပါတယ္" ဟု မယဥ္ႏုက ဆက္လက္ေျပာ ၾကား သည္။
ေက်ာင္းေတာင္ေက်းရြာရွိ စခန္း (၂၁) နစက စခန္းတြင္ တုိင္ၾကား၍မရသျဖင့္ ရဲစခန္းတြင္ တုိင္ၾကား ရန္ ထြက္လာေသာ မယဥ္ႏုႏွင့္ဖ ခင္အား တင္းေမကုလားရြာမွ ကုလားမ်ားက တားဆီးၿပီး ရြာထဲသုိ႔ေခၚ သြားကာ အမႈအားဆက္လက္ တိုင္ၾကားမႈမျပဳလုပ္ရန္ ေက်နပ္ ေအာင္ရွင္းလင္းေပး မည္ေျပာ ဆုိေၾကာင္း သိရသည္။
ဖခင္ျဖစ္သူက "က်ေနာ္တုိ႔ ကုလားရြာထဲကိုေရာက္သြားေတာ့ ကုလားေတြေျပာတာကုိ လိုက္ေလ်ာ ခဲ့ရတယ္။ မလိုက္ေလ်ာဘူးဆုိရင္ က် ေနာ္တုိ႔သားဖ အသက္အႏၱရယ္ရွိႏုိင္တယ္။ သူတု႔ႏွင့္ ေက်ေအးေၾကာင္း လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ရ တယ္၊ သမီးလည္း လက္ေဗြႏွိပ္ခဲ့ရတယ္၊ ရြာကုိျပန္ေရာက္ ေတာ့ ကုလားမ်ားေပးလိုက္တဲ့ ေငြခုနစ္ေသာင္း အနက္ သံုးေသာင္းက်ပ္ကို ရြာလူႀကီး ေတြက ယူထားလိုက္ၿပီး မယဥ္ႏု ကုိ ေငြေလးေသာင္းက်ပ္ ေပးခဲ့တယ္ဟု" ယခုကဲ့သို႔ ေျပာၾကားသည္။
ထို႔ေနာက္ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ျပႆနာမျဖစ္ႏိုင္ ေလာက္သည့္ အေျခအေနေရာက္မွ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ေပၚသို႔ လာေရာက္ၿပီး ရဲစခန္း တြင္ တိုင္ၾကားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚေရႊမက ေျပာျပပါသည္။
တုိင္ၾကားရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ "ေငြကို လိုခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီလိုမတရားခံရတာကို ေက်နပ္ လိုက္ရင္ ေငြနဲ႔ေျဖရွင္းရင္ရတယ္ဆုိၿပီး ေနာက္္ထပ္ က်ဴးလြန္ဖုိ႔ႀကိဳးစားၾကမယ္။ ကၽြန္မသမီး မဟုတ္လည္း ေနာက္ထပ္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဒီလိုမိ်ဳး ထပ္လုပ္ၾကဦးမယ္ ဒါေၾကာင့္ တိုင္ဖို႔ လာတာပါ။ အခု ကၽြန္မေယာက္က်ား လက္ခံယူလာတဲ့ ေငြေလးေသာင္းကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ လံုးဝမသံုးဘူး၊ ရဲစခန္းမွာ သက္ေသခံ အျဖစ္တင္မယ္။ သူတို႔ စာ ခ်ဳပ္မွာ ဘာပဲေရးထားထား မစိုးရိမ္ပါဘူး"ဟု မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚ ေရႊမက ရွင္းျပသည္။
ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားမ်ာ တင္းေမေက်းရြာေန အဒူလာ(ဘ)ဘာေဆး ႏွင့္ အာယုပ္(ဘ)ရွာအာေလာင္ တို႔ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အဆုိပါအမႈ အား (၂၂-၁၁-၂၀၁၂)ေန႔တြင္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕မရဲစခန္းမွ အမႈအမွတ္ ပ/၁၆၂(၃၄၅)ျဖင့္ လက္ခံထားရွိၿပီး ခထီးလွရဲစခန္းမႉးအား အမႉ စစ္အရာရွိအျဖစ္ တာဝန ္ေပးအပ္ထား ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
မယိုင္ႏုႏွင့္ မိခင္ျဖစ္သူတို႔သည္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ေပၚသို႔ အရဲစြန္႔ လာေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ ေနထိုင္ရာ ဇမၼဏီးေက်းရြာသည္ ဘူး သီးေတာင္ မွ တစ္ညအိပ္ခရီး လမ္းေလွ်ာက္သြားရေသာ ခမီးတိုင္းရင္းသား ေက်းရြာျဖစ္သည္။ ၎ရြာပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေက်ာင္းေတာင္ အုပ္စုႏွင့္ တင္းေမ အုပ္စုတို႔ရွိကာ ဘဂၤလီအိမ္ေျခ ေထာင္ေက်ာ္ရွိၿပီး တိုင္းရင္းသား ေက်းရြာမ်ားမွာ အိမ္ေျခ ၁၀ အိမ္ေအာက္တြင္သာရွိ၍ ျပန္႔က်ဲေနထိုင္လွ်က္ ရိွသည္။
မယဥ္ႏုမိခင္ႏွင့္အတူလိုက္ပါသြားခ့ဲေသာ ပဲသဒူေက်းရြာေန ဦးသာထြန္းေအာင္က "ကုလားေတြ မု ဒိမ္းက်င့္ရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈကုိ နစက ရဲစ ခန္းမွာ သြားေရာက္တုိင္ၾကားပါတယ္။ စခန္းတာဝန္ခံက ျဖစ္စဥ္ကို ေမးျမန္းၿပီး ေနာက္ေန႔တြင္ ျပန္ လာရန္ ခ်ိန္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေန႔ (၄-၁၁-၂၀၁၂)ေန႔မွာ ခ်ိန္းဆိုတဲ့အတိုင္း သြားေရာက္ ထြက္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္/သံုးရက္ေနၿပီး ျပန္လာရန္ ခ်ိန္း ဆိုပါတယ္၊ ခ်ိန္းဆိုတဲ့ အတုိင္းသြားေတာ့ နစကစခန္းမႉးက သူတို႔ ညွိႏႈိင္းေပးတဲ့အတိုင္း လက္ခံ မလားလို႔ ေမးပါတယ္၊ အဲဒီေတာ့ မိခင္ေဒၚေရႊမက ဥပေဒအ တိုင္း ရွင္းေပးမယ္ဆိုရင္ လိုက္နာ ပါမယ္လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ စခန္းမႉးက ေဒါသထြက္ၿပီး ခံုကို တုတ္နဲ႔ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဒိုင္း၊ ဒိုင္းနဲ႔ ႐ိုက္ ပစ္လိုက္တယ္။ ထြက္သြားၾက ထြက္သြားၾက တိုင္ခ်င္ရာမွာ သြားတိုင္ေတာ့လို႔ေျပာၿပီး ျပန္ ခိုင္းလိုက္ ပါတယ္။" ဟု ျပန္လည္ေျပာၾကား သည္။
၃-၁၁-၂၀၁၂ေန႔ ညေန (၄းဝဝ)နာရီခန္႔တြင္ မိခင္ျဖစ္သူႏွင့္ ေတာင္ယာလုပ္ငန္းခြင္မွ ျပန္လာစဥ္ တင္းေမေက်းရြာအုပ္စုေန ဘဂၤလီကု လား တစ္စုက အဓမၼျပဳက်င့္ရန္ အတင္းဆြဲေခၚယူျခင္းခံခဲ့ ရေၾကာင္း သိရသည္။
မိခင္ျဖစ္သူက "ကၽြန္မကေမာလာတာနဲ႕ ရြာကိုမေရာက္ခင္ ေခ်ာင္းခြဆံုမွာ ခဏနားၾကပါတယ္။ ရြာက လက္ယာဘက္ေခ်ာင္း အတိုင္း သြားရမွာပါ။ ခဏနားတုန္း သမီးကို လက္ဝဲဘက္ေခ်ာင္းေကာက္မွာ သျဗဳသီးခူးဖို႔ ခိုင္းလိုက္ပါ တယ္။ သြားရမယ့္ ေနရာက နားတဲ့ေနရာနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာပါ။ သ မီးထြက္သြားၿပီး ခဏေနေတာ့ ဝါးခုတ္ကုလားငါးေယာက္ လက္ဝဲ ဘက္ေခ်ာင္း ကို တက္သြားတာ ေတြ႔လိုက္ပါ တယ္။ သိပ္မၾကာခင္ပဲ သမီး ေအာ္သံၾကားရလို႔ လိုက္သြားေတာ့ သမီးထြက္ေျပးလာပါ တယ္၊ သမီးကိုေမးတဲ့အခါ ကုလားေတြ အတင္းဆြဲ ေခၚလို႔ ထြက္ေျပးလာတာလို႔ ျပန္ေျပာ ပါတယ္" ဟု ျဖစ္စဥ္အား ရွင္းျပ သည္။
"က်မ သျဗဳသီးခူးေနတုန္း ကုလားတစ္ေယာက္က လက္ကိုလာဆြဲပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေက်ာဘက္ကေနဖက္ထားၿပီး ပါးစပ္ကိုအတင္း ပိတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ေၾကာက္လို႔ အတင္း႐ုန္းကန္ရင္း အေမ့ကိုေအာ္ ေခၚပါတယ္၊ အေမလုိက္လာတာ သိ ေတာ့မွ ကၽြန္မကိုလႊတ္ ၿပီး ထြက္ေျပးသြားၾကပါတယ္" ဟု မယဥ္ႏုက ဆက္လက္ေျပာ ၾကား သည္။
ေက်ာင္းေတာင္ေက်းရြာရွိ စခန္း (၂၁) နစက စခန္းတြင္ တုိင္ၾကား၍မရသျဖင့္ ရဲစခန္းတြင္ တုိင္ၾကား ရန္ ထြက္လာေသာ မယဥ္ႏုႏွင့္ဖ ခင္အား တင္းေမကုလားရြာမွ ကုလားမ်ားက တားဆီးၿပီး ရြာထဲသုိ႔ေခၚ သြားကာ အမႈအားဆက္လက္ တိုင္ၾကားမႈမျပဳလုပ္ရန္ ေက်နပ္ ေအာင္ရွင္းလင္းေပး မည္ေျပာ ဆုိေၾကာင္း သိရသည္။
ဖခင္ျဖစ္သူက "က်ေနာ္တုိ႔ ကုလားရြာထဲကိုေရာက္သြားေတာ့ ကုလားေတြေျပာတာကုိ လိုက္ေလ်ာ ခဲ့ရတယ္။ မလိုက္ေလ်ာဘူးဆုိရင္ က် ေနာ္တုိ႔သားဖ အသက္အႏၱရယ္ရွိႏုိင္တယ္။ သူတု႔ႏွင့္ ေက်ေအးေၾကာင္း လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ရ တယ္၊ သမီးလည္း လက္ေဗြႏွိပ္ခဲ့ရတယ္၊ ရြာကုိျပန္ေရာက္ ေတာ့ ကုလားမ်ားေပးလိုက္တဲ့ ေငြခုနစ္ေသာင္း အနက္ သံုးေသာင္းက်ပ္ကို ရြာလူႀကီး ေတြက ယူထားလိုက္ၿပီး မယဥ္ႏု ကုိ ေငြေလးေသာင္းက်ပ္ ေပးခဲ့တယ္ဟု" ယခုကဲ့သို႔ ေျပာၾကားသည္။
ထို႔ေနာက္ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ျပႆနာမျဖစ္ႏိုင္ ေလာက္သည့္ အေျခအေနေရာက္မွ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ေပၚသို႔ လာေရာက္ၿပီး ရဲစခန္း တြင္ တိုင္ၾကားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚေရႊမက ေျပာျပပါသည္။
တုိင္ၾကားရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ "ေငြကို လိုခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီလိုမတရားခံရတာကို ေက်နပ္ လိုက္ရင္ ေငြနဲ႔ေျဖရွင္းရင္ရတယ္ဆုိၿပီး ေနာက္္ထပ္ က်ဴးလြန္ဖုိ႔ႀကိဳးစားၾကမယ္။ ကၽြန္မသမီး မဟုတ္လည္း ေနာက္ထပ္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဒီလိုမိ်ဳး ထပ္လုပ္ၾကဦးမယ္ ဒါေၾကာင့္ တိုင္ဖို႔ လာတာပါ။ အခု ကၽြန္မေယာက္က်ား လက္ခံယူလာတဲ့ ေငြေလးေသာင္းကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ လံုးဝမသံုးဘူး၊ ရဲစခန္းမွာ သက္ေသခံ အျဖစ္တင္မယ္။ သူတို႔ စာ ခ်ဳပ္မွာ ဘာပဲေရးထားထား မစိုးရိမ္ပါဘူး"ဟု မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚ ေရႊမက ရွင္းျပသည္။
ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားမ်ာ တင္းေမေက်းရြာေန အဒူလာ(ဘ)ဘာေဆး ႏွင့္ အာယုပ္(ဘ)ရွာအာေလာင္ တို႔ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အဆုိပါအမႈ အား (၂၂-၁၁-၂၀၁၂)ေန႔တြင္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕မရဲစခန္းမွ အမႈအမွတ္ ပ/၁၆၂(၃၄၅)ျဖင့္ လက္ခံထားရွိၿပီး ခထီးလွရဲစခန္းမႉးအား အမႉ စစ္အရာရွိအျဖစ္ တာဝန ္ေပးအပ္ထား ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
မယိုင္ႏုႏွင့္ မိခင္ျဖစ္သူတို႔သည္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ေပၚသို႔ အရဲစြန္႔ လာေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ ေနထိုင္ရာ ဇမၼဏီးေက်းရြာသည္ ဘူး သီးေတာင္ မွ တစ္ညအိပ္ခရီး လမ္းေလွ်ာက္သြားရေသာ ခမီးတိုင္းရင္းသား ေက်းရြာျဖစ္သည္။ ၎ရြာပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေက်ာင္းေတာင္ အုပ္စုႏွင့္ တင္းေမ အုပ္စုတို႔ရွိကာ ဘဂၤလီအိမ္ေျခ ေထာင္ေက်ာ္ရွိၿပီး တိုင္းရင္းသား ေက်းရြာမ်ားမွာ အိမ္ေျခ ၁၀ အိမ္ေအာက္တြင္သာရွိ၍ ျပန္႔က်ဲေနထိုင္လွ်က္ ရိွသည္။
ဦးေအာင္မင္း၏ တ႐ုတ္ ေၾကာက္ရေၾကာင္း ေျပာဆိုခ်က္ ေဝဖန္ခံေနရ
သာလြန္ေဇာင္းထက္
ျမန္မာအစုိးရအေနျဖင့္
အိမ္နီးခ်င္း တ႐ုတ္ႏုိင္ငံအစုိးရကို ေၾကာက္ေနရသည္ဟု သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး
ဦးေအာင္မင္းက ေျပာဆိုလိုက္မႈအေပၚ လႊတ္ ေတာ္အမတ္မ်ား၊
ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ ပညာရွင္မ်ားက ႏုိင္ငံဂုဏ္သိကၡာ က်ဆင္းေစေသာ
မွတ္ခ်က္အျဖစ္ ေ၀ဖန္လိုက္ၾကသည္။
စစ္ကုိင္းတုိင္း၊ မုံရြာခ႐ုိင္၊ ဆားလင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းရပ္ဆုိင္းရန္ ဆႏၵျပေနၾကေသာ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆုံစဥ္ သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက ထုိသုိ႔ေျပာဆုိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ႏုိ၀င္ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔ ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ (DVB) ၏ Citizen Journalist ႐ုပ္သံအစီအစဥ္တြင္ ထုတ္လႊင့္သြားသည္။
၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းသည္ ယခင္အစုိးရလက္ထက္မွ စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး စီမံကိန္း ဖ်က္သိမ္း မည္ဆုိပါ က ေလွ်ာ္ေၾကး ေဒၚလာဘီလီယံခ်ီ၍ ေပးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ေက်းဇူးရွိၿပီး ျမစ္ဆုံစီမံကိန္း ရပ္ဆုိင္းထားမႈ ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက အေတာ္စိတ္ဆုိးေနၿပီး ျမန္မားအစုိးရသည္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကို ေၾကာက္ေနရေၾကာင္း ဦးေအာင္မင္းက သံဃာ ေတာ္မ်ား အပါအ၀င္ ေဒသခံမ်ားကို ေျပာဆုိသြားသည္။
“တ႐ုတ္ကုိလည္း တပည့္ေတာ္တို႔က ေၾကာက္ရတယ္ဘုရား။ ႏွစ္ခ်က္ရွိတာေပါ့။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ တုိင္းျပည္ပ်က္တဲ့အခါမွာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ စားစရာမ ရွိဘူး။ စားစရာမရွိတဲ့အခါမွာ တ႐ုတ္ဆီကေန မူဆယ္လမ္းေၾကာင္းကေန သြင္းရ တယ္။ သြင္းရတဲ့ အခါက်ေတာ့ မူဆယ္လမ္း ေၾကာင္းက သြင္းလုိ႔ တပည့္ေတာ္တုိ႔ အသက္ဆက္လို႔ရတယ္။ အဲဒီေက်းဇူးေလးေတာ့ သူ႔ကုိျပန္ၿပီးေတာ့ၾကည့္ရမယ္” ဟု ဦးေအာင္မင္း က ဆုိသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗကပ) ၏ ၿခိမ္းေျခာက္မႈရွိခဲ့ၿပီး ယင္းအဖြဲ႔ကုိ တ႐ုတ္က ေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ တ႐ုတ္အ ေထာက္ အပံ့ရပ္ဆုိင္းသြားမွသာလွ်င္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားေၾကာင္း၊ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံအေနျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသတြင္ ေထာက္ ပံ့ မႈမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး မတည္ၿငိမ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္သျဖင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက ျမန္မာအေပၚ စိတ္ကြက္မည္ကုိစုိးရိမ္ေၾကာင္း၊ ရပ္ဆုိင္းလုိက္ သည့္ ျမစ္ဆုံစီမံကိန္းအတြက္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက ေတာင္းဆုိလာပါက ေဒၚလာသုံးဘီလီယံခန္႔ ေလွ်ာ္ေၾကးေပးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆုိ သည္။
“တ႐ုတ္နဲ႔လည္း ရန္မျဖစ္ရဲဘူး။ တ႐ုတ္နဲ႔ စိတ္ဆုိးသြားလုိ႔ရွိရင္ အကယ္၍ တ႐ုတ္က နယ္စပ္ေဒ ေတြမွာ ဟုိကေန ေထာက္ပံ့၊ ဒီကေန ေထာက္ပံ့ လုပ္ေနရင္ စီးပြားေရးလုပ္ဖုိ႔အတြက္ကို ေနာက္ကုိ ျပန္လွည့္ၾကည့္ေနရမယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ အရင္တုန္းက လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒီျမစ္ဆုံစီမံကိန္းေတာင္တပည့္ ေတာ္တုိ႔ကို တ႐ုတ္အစုိးရက ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆုိးေနၿပီ” ဟု ဦး ေအာင္မင္းက ေျပာဆုိသြားသည္။
သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း၏ ေျပာဆုိမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ျပည္တြင္းအသုိင္းအ၀ုိင္းက ၀န္ႀကီးတပါးအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံ၏ ဂုဏ္သိကၡာက် ဆင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေ၀ဖန္လိုက္ၾကသည္။
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ၏ နာယကတဦးျဖစ္သူ ဦးတင္ဦးက ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္း၏ ေျပာဆိုခ်က္အေပၚ ဘ၀င္မက်ဘဲ ႏုိင္ငံကို အုပ္ ခ်ဳပ္ေနေသာ အစိုးရ၀န္ႀကီးတဦးအေနျဖင့္ သိကၡာက်လြန္းေသာ စကားကိုေျပာဆိုမႈ ျဖစ္သည့္အျပင္ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားတုိ႔၏ သိကၡာကိုလည္း ထိ ခုိက္ ေစေၾကာင္း၊ ေၾကးနီေတာင္စီမံကိန္းသည္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိခဲ့ေသာ စီမံကိန္းျဖစ္ေၾကာင္း သုံးသပ္ေျပာဆုိ သည္။
“ႏိုင္ငံကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစုိးရ၀န္ႀကီး တေယာက္အေနနဲ႔ မေျပာသင့္တဲ့ စကားကုိေျပာတာပဲ။ သိ ကၡာ အရမ္းက်တယ္။ျပည္သူေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ ကုိ ထိခုိက္ေစတယ္။ သူလည္း အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္ ႏုိင္ငံ၊ ကုိယ့္ႏုိင္ငံလည္း အခ်ဳပ္ အျခာအာဏာပုိင္ ႏုိင္ငံ၊ ကမာၻမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေန ထုိင္ေရးတို႔ ဘာတုိ႔ရွိေနတာပဲ။ ေၾကးနီေတာင္ စီမံကိန္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တုန္းကလည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ျမင္သာထင္သာရွိရွိ ရွင္းျပ၊ ေျပာျပရမယ္။ မရွင္းရဲဘူးဆုိရင္ တိတ္တိတ္ေလး ယူထားတာေတြရွိလုိ႔လား၊ မေျပာတတ္ဘူးေလ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ကေတာ့ ဒီကိစၥကို သြားေလ့လာဖုိ႔ရွိတယ္” ဟု ဦးတင္ဦးက ေျပာသည္။
အိမ္နီးခ်င္း တ႐ုတ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္ေစရန္ ႀကဳိးပမ္းရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ေစေရး ဟုဆိုကာ ႏုိင္ငံကုိေရာင္း စားရန္ မလိုအပ္ေၾကာင္း၊ ဦးေအာင္မင္း၏ ေျပာဆုိမႈကုိ သေဘာမတူေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံထက္ ေသး ငယ္ေသာ္လည္း စည္း လုံးညီညြတ္မႈရွိလွ်င္ မည္သည့္ႏုိင္ငံႀကီးကုိမွ် ေၾကာက္ရန္မလိုအပ္ဟု ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိျမေအးက ဆုိသည္။
“ဆက္ဆံေရး မပ်က္ေအာင္ဆုိၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံကုိ သူမ်ားလက္ထဲအပ္မလား၊ ေရာင္းစားရမလား။ ဆက္ဆံေရးလည္း မပ်က္၊ႏုိင္ငံလည္းဂုဏ္သိကၡာ မထိခုိက္ေအာင္ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္နွံမႈေတြ စည္းကမ္းနဲ႔ ခြင့္ျပဳရမယ္။ တ႐ုတ္ကုိ ေၾကာက္တယ္လုိ႔ေျပာတာ ဘ၀င္မက်ဘူး။ ဘာလို႔ေၾကာက္ရ မွာ လဲ။ ငယ္ပင္ငယ္ေသာ္လည္း အားရွိတယ္။ ညီညြတ္ရင္ အားရွိမယ္။ ဘာေၾကာက္စရာရွိမလဲ။ ဘယ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈကိုမွ လက္မ ခံႏုိင္ဘူး” ဟု ကုိျမေအးက ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာသည္။
စစ္တပ္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ စီးပြားေရးအဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည့္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးဦးပုိင္ လီမိတက္ႏွင့္ တ႐ုတ္၀မ္ေပါင္ ကုမၸဏီတုိ႔က ေဆာင္ရြက္ လ်က္ရွိေသာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းနယ္ေျမ၌ လယ္ယာေျမ အသိမ္းခံထားရသည့္ ေဒသခံျပည္သူမ်ား၊ ရဟန္းသံ ဃာမ်ား၊ လူ ထုအေျချပဳ အဖြ႔ဲအစည္းမ်ားမွ အင္အား ၁၀၀၀ ေက်ာ္ကလည္း သပိတ္စခန္း ၅ ခုအထိ တိုးျမွင့္ကာ ေၾကးနီစီမံ ကိန္း ဖ်က္သိမ္းေရး၊ ၀မ္ေပါင္ကု မၸဏီ ထြက္သြားေရး၊ ဦးပိုင္ကုမၸဏီ ဖ်က္သိမ္းေရး ဆႏၵျပေနၾကသည္။
လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေဒသခံမ်ားကို ေျပာဆုိခဲ့ေသာ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း၏ စကားမ်ားအေပၚ အထူး စိတ္ပ်က္မိသည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိၾကသည္။
အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ ဦးဖုန္းျမင့္ေအာင္က သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္သင့္သည္ဟု ေျပာသည္။
“၀န္ႀကီးတေယာက္အေနနဲ႔ စကားေျပာရင္ေတာ့ သံတမန္ဆန္ဆန္ ေျပာတတ္ရမယ္။ တ႐ုတ္ကုိ ေၾကာက္ေနရပါတယ္ ဆုိၿပီး ေျပာလုိက္တာက ႏုိင္ ငံကုိ ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ၀န္ႀကီးတေယာက္အေနနဲ႔ မေျပာသင့္ဘူးလုိ႔ ျမင္တယ္။ ေျပာ ခ်င္တာက ဦးေဆာင္တဲ့သူဆုိတာ ေရွ႕က မားမားမတ္မတ္ ရပ္ တည္ရတာေလ။ ၀န္ႀကီးကုိ ေၾကာက္ရင္၊ သတိၱမေကာင္းရင္ မလုပ္နဲ႔၊ ကုိယ့္အိမ္ကုိယ့္ရာေလးမွာပဲ ေအးေအးလူလူ အနားျပန္ယူပါလုိ႔ပဲ ေျပာခ်င္ တယ္” ဟု ဦးဖုန္းျမင့္ေအာင္က ဆုိသည္။
လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီမွ ဦးရဲထြန္း၊ ရခိုင္တုိင္းရင္းသားမ်ား တုိးတက္ေရး ပါတီ ဥကၠ႒ ေဒါက္တာ ေအးေမာင္၊ တသီးပုဂၢလ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးၾကည္ျမင့္ (လသာ) တုိ႔ကလည္း ဦးေအာင္မင္း၏ စကားမ်ားအ ေပၚ သေဘာမတူဟု ေျပာ ဆုိၾကသည္။
“တ႐ုတ္အစိုးရက အရင္ စစ္အစိုးရေဟာင္းအေပၚမွာ ကူညီခဲ႔တယ္ဆိုတာကလည္း အသားလိုလို႔ အ႐ိုးေပးတာပါ။ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ ဝန္ႀကီး တပါးက အဲလိုေျပာေတာ့ သူမ်ားႀကိဳးဆြဲရာ ကေနရတဲ႔သေဘာ သက္ေရာက္သြားတယ္။ အဲလိုမ ေျပာဘဲ ေဒသလူထုအတြက္ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ ထိုက္တာေတြ ဘာေတြ လုပ္ေပးရမလဲဆိုတာပဲ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္” ဟု သီေပါၿမိဳ႕နယ္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္လည္းျဖစ္သူ ဦးရဲ ထြန္းက ေျပာသည္။
စီးပြားေရးပညာရွင္တဦးျဖစ္သူ ရန္ကုန္အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ အၿငိမ္းစားပါေမာကၡ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္စိုးကမူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦး ေအာင္မင္း၏ အဆင္အျခင္မဲ့ေသာ စကားမ်ားေၾကာင့္ အစုိးရသြားေနသည့္ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္း ေသြဖည္မည္ကုိ စိုးရိမ္သည္ဟု ဆို သည္။
“အစုိးရအေနနဲ႔ တ႐ုတ္ကုိ ေၾကာက္ရမယ့္ အေၾကာင္းအရင္းက ဘာေတြလဲ။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ပဲ သိမွာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ဒီႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ ညွိတတ္ရင္၊ ကစားတတ္ရင္ အမ်ားႀကီး အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းတယ္။ ျမန္မာဆို တာ ကုိယ့္ထီးကုိယ္နန္းနဲ႔ ေနလာခဲ့တာပဲ။ ေၾကာက္တယ္ လုိ႔ေတာ့ မသုံးသင့္ဘူး။ ထုတ္လည္း မေျပာသင့္ဘူး။ ၀န္ႀကီးေတြ ႏုိင္ငံေရးသ မားပီသဖို႔ လိုတယ္” ဟု ေဒါက္တာ ေမာင္ ေမာင္စိုးက ေျပာသည္။
လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီ စီမံကိန္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အႀကီးဆုံး ေၾကးနီစီမံကိန္းတခုျဖစ္ၿပီး ယခင္ စစ္အစုိးရလက္ထက္တြင္ အမွတ္ (၁) သတၱဳတြင္း၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ ကေနဒါအေျခစုိက္ အုိင္ဗင္ဟုိးကုမၸဏီ (Ivanhoe Mines) တုိ႔ ပူးေပါင္းဖြဲ႔စည္းထားေသာ ျမန္မာ အုိင္ဗင္ဟုိးေၾကးနီကုမၸ ဏီလီမိတက္ (Myanmar Ivanhoe Copper Company Limited – MICCL) က လုပ္ကုိင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
စစ္ကုိင္းတုိင္း၊ မုံရြာခ႐ုိင္၊ ဆားလင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းရပ္ဆုိင္းရန္ ဆႏၵျပေနၾကေသာ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆုံစဥ္ သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက ထုိသုိ႔ေျပာဆုိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ႏုိ၀င္ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔ ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ (DVB) ၏ Citizen Journalist ႐ုပ္သံအစီအစဥ္တြင္ ထုတ္လႊင့္သြားသည္။
၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းသည္ ယခင္အစုိးရလက္ထက္မွ စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး စီမံကိန္း ဖ်က္သိမ္း မည္ဆုိပါ က ေလွ်ာ္ေၾကး ေဒၚလာဘီလီယံခ်ီ၍ ေပးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ေက်းဇူးရွိၿပီး ျမစ္ဆုံစီမံကိန္း ရပ္ဆုိင္းထားမႈ ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက အေတာ္စိတ္ဆုိးေနၿပီး ျမန္မားအစုိးရသည္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကို ေၾကာက္ေနရေၾကာင္း ဦးေအာင္မင္းက သံဃာ ေတာ္မ်ား အပါအ၀င္ ေဒသခံမ်ားကို ေျပာဆုိသြားသည္။
“တ႐ုတ္ကုိလည္း တပည့္ေတာ္တို႔က ေၾကာက္ရတယ္ဘုရား။ ႏွစ္ခ်က္ရွိတာေပါ့။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ တုိင္းျပည္ပ်က္တဲ့အခါမွာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ စားစရာမ ရွိဘူး။ စားစရာမရွိတဲ့အခါမွာ တ႐ုတ္ဆီကေန မူဆယ္လမ္းေၾကာင္းကေန သြင္းရ တယ္။ သြင္းရတဲ့ အခါက်ေတာ့ မူဆယ္လမ္း ေၾကာင္းက သြင္းလုိ႔ တပည့္ေတာ္တုိ႔ အသက္ဆက္လို႔ရတယ္။ အဲဒီေက်းဇူးေလးေတာ့ သူ႔ကုိျပန္ၿပီးေတာ့ၾကည့္ရမယ္” ဟု ဦးေအာင္မင္း က ဆုိသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗကပ) ၏ ၿခိမ္းေျခာက္မႈရွိခဲ့ၿပီး ယင္းအဖြဲ႔ကုိ တ႐ုတ္က ေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ တ႐ုတ္အ ေထာက္ အပံ့ရပ္ဆုိင္းသြားမွသာလွ်င္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားေၾကာင္း၊ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံအေနျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသတြင္ ေထာက္ ပံ့ မႈမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး မတည္ၿငိမ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္သျဖင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက ျမန္မာအေပၚ စိတ္ကြက္မည္ကုိစုိးရိမ္ေၾကာင္း၊ ရပ္ဆုိင္းလုိက္ သည့္ ျမစ္ဆုံစီမံကိန္းအတြက္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက ေတာင္းဆုိလာပါက ေဒၚလာသုံးဘီလီယံခန္႔ ေလွ်ာ္ေၾကးေပးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆုိ သည္။
“တ႐ုတ္နဲ႔လည္း ရန္မျဖစ္ရဲဘူး။ တ႐ုတ္နဲ႔ စိတ္ဆုိးသြားလုိ႔ရွိရင္ အကယ္၍ တ႐ုတ္က နယ္စပ္ေဒ ေတြမွာ ဟုိကေန ေထာက္ပံ့၊ ဒီကေန ေထာက္ပံ့ လုပ္ေနရင္ စီးပြားေရးလုပ္ဖုိ႔အတြက္ကို ေနာက္ကုိ ျပန္လွည့္ၾကည့္ေနရမယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ အရင္တုန္းက လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒီျမစ္ဆုံစီမံကိန္းေတာင္တပည့္ ေတာ္တုိ႔ကို တ႐ုတ္အစုိးရက ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆုိးေနၿပီ” ဟု ဦး ေအာင္မင္းက ေျပာဆုိသြားသည္။
သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း၏ ေျပာဆုိမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ျပည္တြင္းအသုိင္းအ၀ုိင္းက ၀န္ႀကီးတပါးအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံ၏ ဂုဏ္သိကၡာက် ဆင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေ၀ဖန္လိုက္ၾကသည္။
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ၏ နာယကတဦးျဖစ္သူ ဦးတင္ဦးက ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္း၏ ေျပာဆိုခ်က္အေပၚ ဘ၀င္မက်ဘဲ ႏုိင္ငံကို အုပ္ ခ်ဳပ္ေနေသာ အစိုးရ၀န္ႀကီးတဦးအေနျဖင့္ သိကၡာက်လြန္းေသာ စကားကိုေျပာဆိုမႈ ျဖစ္သည့္အျပင္ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားတုိ႔၏ သိကၡာကိုလည္း ထိ ခုိက္ ေစေၾကာင္း၊ ေၾကးနီေတာင္စီမံကိန္းသည္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိခဲ့ေသာ စီမံကိန္းျဖစ္ေၾကာင္း သုံးသပ္ေျပာဆုိ သည္။
“ႏိုင္ငံကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစုိးရ၀န္ႀကီး တေယာက္အေနနဲ႔ မေျပာသင့္တဲ့ စကားကုိေျပာတာပဲ။ သိ ကၡာ အရမ္းက်တယ္။ျပည္သူေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ ကုိ ထိခုိက္ေစတယ္။ သူလည္း အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္ ႏုိင္ငံ၊ ကုိယ့္ႏုိင္ငံလည္း အခ်ဳပ္ အျခာအာဏာပုိင္ ႏုိင္ငံ၊ ကမာၻမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေန ထုိင္ေရးတို႔ ဘာတုိ႔ရွိေနတာပဲ။ ေၾကးနီေတာင္ စီမံကိန္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တုန္းကလည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ျမင္သာထင္သာရွိရွိ ရွင္းျပ၊ ေျပာျပရမယ္။ မရွင္းရဲဘူးဆုိရင္ တိတ္တိတ္ေလး ယူထားတာေတြရွိလုိ႔လား၊ မေျပာတတ္ဘူးေလ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ကေတာ့ ဒီကိစၥကို သြားေလ့လာဖုိ႔ရွိတယ္” ဟု ဦးတင္ဦးက ေျပာသည္။
အိမ္နီးခ်င္း တ႐ုတ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္ေစရန္ ႀကဳိးပမ္းရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ေစေရး ဟုဆိုကာ ႏုိင္ငံကုိေရာင္း စားရန္ မလိုအပ္ေၾကာင္း၊ ဦးေအာင္မင္း၏ ေျပာဆုိမႈကုိ သေဘာမတူေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံထက္ ေသး ငယ္ေသာ္လည္း စည္း လုံးညီညြတ္မႈရွိလွ်င္ မည္သည့္ႏုိင္ငံႀကီးကုိမွ် ေၾကာက္ရန္မလိုအပ္ဟု ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိျမေအးက ဆုိသည္။
“ဆက္ဆံေရး မပ်က္ေအာင္ဆုိၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံကုိ သူမ်ားလက္ထဲအပ္မလား၊ ေရာင္းစားရမလား။ ဆက္ဆံေရးလည္း မပ်က္၊ႏုိင္ငံလည္းဂုဏ္သိကၡာ မထိခုိက္ေအာင္ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္နွံမႈေတြ စည္းကမ္းနဲ႔ ခြင့္ျပဳရမယ္။ တ႐ုတ္ကုိ ေၾကာက္တယ္လုိ႔ေျပာတာ ဘ၀င္မက်ဘူး။ ဘာလို႔ေၾကာက္ရ မွာ လဲ။ ငယ္ပင္ငယ္ေသာ္လည္း အားရွိတယ္။ ညီညြတ္ရင္ အားရွိမယ္။ ဘာေၾကာက္စရာရွိမလဲ။ ဘယ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈကိုမွ လက္မ ခံႏုိင္ဘူး” ဟု ကုိျမေအးက ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာသည္။
စစ္တပ္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ စီးပြားေရးအဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည့္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးဦးပုိင္ လီမိတက္ႏွင့္ တ႐ုတ္၀မ္ေပါင္ ကုမၸဏီတုိ႔က ေဆာင္ရြက္ လ်က္ရွိေသာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းနယ္ေျမ၌ လယ္ယာေျမ အသိမ္းခံထားရသည့္ ေဒသခံျပည္သူမ်ား၊ ရဟန္းသံ ဃာမ်ား၊ လူ ထုအေျချပဳ အဖြ႔ဲအစည္းမ်ားမွ အင္အား ၁၀၀၀ ေက်ာ္ကလည္း သပိတ္စခန္း ၅ ခုအထိ တိုးျမွင့္ကာ ေၾကးနီစီမံ ကိန္း ဖ်က္သိမ္းေရး၊ ၀မ္ေပါင္ကု မၸဏီ ထြက္သြားေရး၊ ဦးပိုင္ကုမၸဏီ ဖ်က္သိမ္းေရး ဆႏၵျပေနၾကသည္။
လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေဒသခံမ်ားကို ေျပာဆုိခဲ့ေသာ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း၏ စကားမ်ားအေပၚ အထူး စိတ္ပ်က္မိသည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိၾကသည္။
အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ ဦးဖုန္းျမင့္ေအာင္က သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္သင့္သည္ဟု ေျပာသည္။
“၀န္ႀကီးတေယာက္အေနနဲ႔ စကားေျပာရင္ေတာ့ သံတမန္ဆန္ဆန္ ေျပာတတ္ရမယ္။ တ႐ုတ္ကုိ ေၾကာက္ေနရပါတယ္ ဆုိၿပီး ေျပာလုိက္တာက ႏုိင္ ငံကုိ ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ၀န္ႀကီးတေယာက္အေနနဲ႔ မေျပာသင့္ဘူးလုိ႔ ျမင္တယ္။ ေျပာ ခ်င္တာက ဦးေဆာင္တဲ့သူဆုိတာ ေရွ႕က မားမားမတ္မတ္ ရပ္ တည္ရတာေလ။ ၀န္ႀကီးကုိ ေၾကာက္ရင္၊ သတိၱမေကာင္းရင္ မလုပ္နဲ႔၊ ကုိယ့္အိမ္ကုိယ့္ရာေလးမွာပဲ ေအးေအးလူလူ အနားျပန္ယူပါလုိ႔ပဲ ေျပာခ်င္ တယ္” ဟု ဦးဖုန္းျမင့္ေအာင္က ဆုိသည္။
လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီမွ ဦးရဲထြန္း၊ ရခိုင္တုိင္းရင္းသားမ်ား တုိးတက္ေရး ပါတီ ဥကၠ႒ ေဒါက္တာ ေအးေမာင္၊ တသီးပုဂၢလ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးၾကည္ျမင့္ (လသာ) တုိ႔ကလည္း ဦးေအာင္မင္း၏ စကားမ်ားအ ေပၚ သေဘာမတူဟု ေျပာ ဆုိၾကသည္။
“တ႐ုတ္အစိုးရက အရင္ စစ္အစိုးရေဟာင္းအေပၚမွာ ကူညီခဲ႔တယ္ဆိုတာကလည္း အသားလိုလို႔ အ႐ိုးေပးတာပါ။ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ ဝန္ႀကီး တပါးက အဲလိုေျပာေတာ့ သူမ်ားႀကိဳးဆြဲရာ ကေနရတဲ႔သေဘာ သက္ေရာက္သြားတယ္။ အဲလိုမ ေျပာဘဲ ေဒသလူထုအတြက္ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ ထိုက္တာေတြ ဘာေတြ လုပ္ေပးရမလဲဆိုတာပဲ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္” ဟု သီေပါၿမိဳ႕နယ္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္လည္းျဖစ္သူ ဦးရဲ ထြန္းက ေျပာသည္။
စီးပြားေရးပညာရွင္တဦးျဖစ္သူ ရန္ကုန္အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ အၿငိမ္းစားပါေမာကၡ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္စိုးကမူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦး ေအာင္မင္း၏ အဆင္အျခင္မဲ့ေသာ စကားမ်ားေၾကာင့္ အစုိးရသြားေနသည့္ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္း ေသြဖည္မည္ကုိ စိုးရိမ္သည္ဟု ဆို သည္။
“အစုိးရအေနနဲ႔ တ႐ုတ္ကုိ ေၾကာက္ရမယ့္ အေၾကာင္းအရင္းက ဘာေတြလဲ။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ပဲ သိမွာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ဒီႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ ညွိတတ္ရင္၊ ကစားတတ္ရင္ အမ်ားႀကီး အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းတယ္။ ျမန္မာဆို တာ ကုိယ့္ထီးကုိယ္နန္းနဲ႔ ေနလာခဲ့တာပဲ။ ေၾကာက္တယ္ လုိ႔ေတာ့ မသုံးသင့္ဘူး။ ထုတ္လည္း မေျပာသင့္ဘူး။ ၀န္ႀကီးေတြ ႏုိင္ငံေရးသ မားပီသဖို႔ လိုတယ္” ဟု ေဒါက္တာ ေမာင္ ေမာင္စိုးက ေျပာသည္။
လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီ စီမံကိန္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အႀကီးဆုံး ေၾကးနီစီမံကိန္းတခုျဖစ္ၿပီး ယခင္ စစ္အစုိးရလက္ထက္တြင္ အမွတ္ (၁) သတၱဳတြင္း၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ ကေနဒါအေျခစုိက္ အုိင္ဗင္ဟုိးကုမၸဏီ (Ivanhoe Mines) တုိ႔ ပူးေပါင္းဖြဲ႔စည္းထားေသာ ျမန္မာ အုိင္ဗင္ဟုိးေၾကးနီကုမၸ ဏီလီမိတက္ (Myanmar Ivanhoe Copper Company Limited – MICCL) က လုပ္ကုိင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
သံျဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း အမည္မသိသတၳဳအပိုင္းအစ ေကာင္း ကင္ယံမွက်ဆင္းလာ
မင္းသုတ
အမ်ိဳးအမည္မသိသတၳဳအစိတ္အပိုင္းအခ်ိဳ႕
မီးရွူးမီးပန္းကဲ့သို႔ေပါက္ကြဲသံႏွင္အတူ နိုဝင္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္း၌
ေကာင္းကင္ယံမွက် ဆင္းလာသည့္ ထူးဆန္း ျဖစ္ရပ္မ်ား မြန္ျပည္နယ္၊
သံျဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ား ေျပာၾကားခ်က္အရ သိရသည္။
ထိုေန႔နံနက္ ၆ နာရီဝန္းက်င္ခန႔္တြင္ ေကာင္းကင္ယံမွ မီးရွူးမီးပန္းကဲ့သို႔ေပါက္ ကြဲသံႏွင့္အတူ က်ဆင္းလာေသာ ၄င္အမ်ိဳးအမည္ မသိ သတၳဳအစိတ္အပိုင္းအခ်ိဳ႕ကို သံျဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕စစ္ဖက္လုံျခဳံေရးအဖြဲ႕ စရဖထံ အပ္ႏွံလိုက္ၾကသည္။
သံျဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ပငေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွူး ကိုဝင္းခ်ိဳက “မ်က္ျမင္ေတြ႕ရွိသူ ဦးပန္းက က်ေနာ့္ကို လာေျပာျပတာေတာ့ မိုးခ်ဳန္းသံလိုလို၊ မီးပန္းေဖာက္သံ လိုလို ၾကားရပီး အဲဒီအပိုင္းအစက်လာတယ္တဲ့၊ က်ေနာ္က ၿမိဳ႕နယ္လုံျခဳံေရး ေတြကို အေၾကာင္းၾကားလိုက္တယ္၊ စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ သံႂကြပ္နဲ႔ခပ္ဆင္ဆင္ ပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ယေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာတြင္ ၄င္းပငရြာမွရရွိခဲ့ေသာ သတၳဳထည္မွာ အရွည္ ၂.၈ ေပ၊ လုံးပတ္(ဗ်က္) ၈ လက္မရွိၿပီး အေလး ခ်ိန္ ၄ ေပါင္ခန႔္ရွိသည္ဟု ေဖၚျပထားသည္။
ပငေက်းရြာ၏ေတာင္ဖက္ ၄ မိုင္(ေကာင္းကင္ေျမပုံ)ခန႔္ေဝးကြာသည့္ အံခဲရြာတြင္ အလားတူအခ်ိန္ခန႔္၌ မိုးခ်ဳန္းသံ၊ မီးပန္းေဖာက္သံကဲ့သို႔အသံကို ရြာသားအခ်ိဳ႕ၾကားခဲ့ရေသာ္လည္း ေျမျပင္၌မည္သည့္အရာမွ ရွာမေတြ႕ခဲ့ေသးေပ။
အလားတူ
ပငရြာ၏အေရွ႕ဖက္ ၅ မိုင္(ေကာင္းကင္ေျမပုံ)ခန႔္ေဝးကြာေသာ ဝဲက
လိရြာအနီးတြင္လည္း လုံးပတ္ ၄၃ လက္မ၊ အခ်င္း ၄၇ လက္မရွိ မီးခိုးေရာင္
သတၳဳအလုံးႀကီးတစ္လုံးကို က်ဳံကန္ေခ်ာင္းတြင္ လုံျခဳံေရးအာဏာပိုင္တို႔
ဆယ္ယူ ခဲ့သည္ဟု သတင္းစာတြင္ ဆက္ လက္ေဖၚျပထားသည္။
“သံျဖဴဇရပ္အေရွ႕ေတာင္ဖက္ က်ဳံခြန္၊ ဖားျပတို႔မွာလည္း ဒီလိုအသံေတြၾကားခဲ့ရ တယ္လို႔ သတင္း ေတြထြက္တယ္၊ ပထမထင္တာေတာ့ ေလယာဥ္တစ္စီးစီးမ်ား ေကာင္းကင္မွာေပါက္ကြဲတဲ့ ျဖစ္ရပ္လားလို႔ေတာင္ ထင္မိတယ္၊ သက္ဆိုင္ တဲ့ ေက်းရြာအာဏာပိုင္ေတြက မေန႔ကတစ္ေန႔လုံး စုံစမ္းေနရတာပဲ၊ အေၾကာင္း အ ရင္းကို လုံးဝမသိရေသးဘူး” ဟု သံျဖဴဇ ရပ္ၿမိဳ႕နယ္ေထြအုပ္႐ုံးစားေရးတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ယင္းျဖစ္ရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ျဖစ္စဥ္အမွန္ကိုသက္ဆိုင္ရာမွ ထုတ္ေဖၚရွင္းလင္းမ ျပဳနိုင္ေသးသည့္အခ်ိန္တြင္သံျဖဴဇရပ္သားမ်ားအေနျဖင့္ အာကာသယာဥ္မွပစၥည္း အစိတ္အပိုင္းမ်ားဟု ယူဆေျပာဆိုေနၾကေၾကာင္း ေမးျမန္းခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။
ထိုေန႔နံနက္ ၆ နာရီဝန္းက်င္ခန႔္တြင္ ေကာင္းကင္ယံမွ မီးရွူးမီးပန္းကဲ့သို႔ေပါက္ ကြဲသံႏွင့္အတူ က်ဆင္းလာေသာ ၄င္အမ်ိဳးအမည္ မသိ သတၳဳအစိတ္အပိုင္းအခ်ိဳ႕ကို သံျဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕စစ္ဖက္လုံျခဳံေရးအဖြဲ႕ စရဖထံ အပ္ႏွံလိုက္ၾကသည္။
သံျဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ပငေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွူး ကိုဝင္းခ်ိဳက “မ်က္ျမင္ေတြ႕ရွိသူ ဦးပန္းက က်ေနာ့္ကို လာေျပာျပတာေတာ့ မိုးခ်ဳန္းသံလိုလို၊ မီးပန္းေဖာက္သံ လိုလို ၾကားရပီး အဲဒီအပိုင္းအစက်လာတယ္တဲ့၊ က်ေနာ္က ၿမိဳ႕နယ္လုံျခဳံေရး ေတြကို အေၾကာင္းၾကားလိုက္တယ္၊ စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ သံႂကြပ္နဲ႔ခပ္ဆင္ဆင္ ပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ယေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာတြင္ ၄င္းပငရြာမွရရွိခဲ့ေသာ သတၳဳထည္မွာ အရွည္ ၂.၈ ေပ၊ လုံးပတ္(ဗ်က္) ၈ လက္မရွိၿပီး အေလး ခ်ိန္ ၄ ေပါင္ခန႔္ရွိသည္ဟု ေဖၚျပထားသည္။
ပငေက်းရြာ၏ေတာင္ဖက္ ၄ မိုင္(ေကာင္းကင္ေျမပုံ)ခန႔္ေဝးကြာသည့္ အံခဲရြာတြင္ အလားတူအခ်ိန္ခန႔္၌ မိုးခ်ဳန္းသံ၊ မီးပန္းေဖာက္သံကဲ့သို႔အသံကို ရြာသားအခ်ိဳ႕ၾကားခဲ့ရေသာ္လည္း ေျမျပင္၌မည္သည့္အရာမွ ရွာမေတြ႕ခဲ့ေသးေပ။
“သံျဖဴဇရပ္အေရွ႕ေတာင္ဖက္ က်ဳံခြန္၊ ဖားျပတို႔မွာလည္း ဒီလိုအသံေတြၾကားခဲ့ရ တယ္လို႔ သတင္း ေတြထြက္တယ္၊ ပထမထင္တာေတာ့ ေလယာဥ္တစ္စီးစီးမ်ား ေကာင္းကင္မွာေပါက္ကြဲတဲ့ ျဖစ္ရပ္လားလို႔ေတာင္ ထင္မိတယ္၊ သက္ဆိုင္ တဲ့ ေက်းရြာအာဏာပိုင္ေတြက မေန႔ကတစ္ေန႔လုံး စုံစမ္းေနရတာပဲ၊ အေၾကာင္း အ ရင္းကို လုံးဝမသိရေသးဘူး” ဟု သံျဖဴဇ ရပ္ၿမိဳ႕နယ္ေထြအုပ္႐ုံးစားေရးတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ယင္းျဖစ္ရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ျဖစ္စဥ္အမွန္ကိုသက္ဆိုင္ရာမွ ထုတ္ေဖၚရွင္းလင္းမ ျပဳနိုင္ေသးသည့္အခ်ိန္တြင္သံျဖဴဇရပ္သားမ်ားအေနျဖင့္ အာကာသယာဥ္မွပစၥည္း အစိတ္အပိုင္းမ်ားဟု ယူဆေျပာဆိုေနၾကေၾကာင္း ေမးျမန္းခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။
ရခိုင္ပါတီကို အာဏာပိုင္မ်ား ျခိမ္းေျခာက္
ေမာင္ေအး
ရခိုင္ျပည္နယ္
ေပါက္ေတာျမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ခ်င္းျပည္နယ္ ပလက္၀ျမိဳ႕နယ္မွ ရခိုင္ ဒီမိုကေရစီ
အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ပါတီ၀င္ မ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားမွ လာေရာက္ ျခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား
ရွိေနေၾကာင္း သတင္းရရွိ သည္။
ေပါက္ေတာျမိဳ႕နယ္တြင္ ျခိမ္းေျခာက္ခံေနသည့္ အေၾကာင္းကို ေပါက္ေတာျမိဳ႕နယ္ ပါတီဥကၠဌ ဦး ျမတ္ထြန္းက ယခုကဲ့သို႕ေျပာသည္။
“ ရဲကလာျပီး ပါတီ၀င္ေလ်ာက္ထားတဲ့လူ ေတြနာမည္နဲ႕ မွတ္ပံုတင္နံပါတ္ ကိုက္ညီမႈမရွိဆိုျပီး ခ ဏ ခဏလာျပီးေျပာေနတယ္။ မမွန္ကန္ တဲ့ လူေတြပါလာရင္ ပါတီကိုထိခိုက္ႏိုင္တယ္။ဖ်က္သိမ္း ပစ္ႏိုင္ တယ္ဆိုျပီး ျခိမ္းေျခာက္ေနတယ္။ ဘာမွ အေရးမၾကီးတဲ့ ကိစၥကို အေရး တၾကီး လုပ္ျပီး သက္သက္ ညစ္ေနပါ တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေပါက္ေတာျမိဳ႕နယ္တြင္ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီ၀င္ ၂၀၀ နီးပါးရွိသည္။ ေနာက္ထပ္ သ၀င္ေခ်ာင္းေက်းရြာမွ ပါတီ၀င္အျဖစ္ ထပ္မံ ေလွ်ာက္ လႊာတင္ထားသူ ၁၈ ဦးရွိရာ ထုိလူမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားမွ လာေရာက္စစ္ေဆး ေနသည္ဟု ဦးျမတ္ထြန္းက ေျပာသည္။
ယခုကဲ့သို႕ အာဏာပိုင္မ်ားမွ ျခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ရွိေနသည္မွာ ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ရခိုင္ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္ ဒုဥကၠဌ ဦးေအးေက်ာ္က အ တည္ျပဳ ေျပာၾကားသည္။
“ ေပါက္ေတာနဲ႕ ပလက္၀က ပါတီ၀င္ေတြကို အာဏာပိုင္ေတြက ျခိမ္းေျခာက္ေနတယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ ဆီကို အေၾကာင္းၾကားပါတယ္။ ဒီေန႕မနက္ ကဘဲ ေပါက္ေတာဘက္က သတင္းပို႕လာပါတယ္။ စစ္ ေတြနဲ႕ တျခားျမိဳ႕နယ္ေတြမွာ ပါတီ၀င္ေတြကို စစ္ေဆးတာေတြရွိပါ တယ္။ ေပါက္ေတာမွာ ေတာ့ ပါတီ ၀င္နာမည္နဲ႕ မွတ္ပံုတင္နံပါတ္ ကြဲလြဲမႈတခ်ိဳ႕ရွိတဲ့အတြက္ လ၀ကနဲ႕စသံုးလံုးက ပါတီကိုဖ်က္သိမ္းပစ္မယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြျခိမ္းေျခာက္ တယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ့္ကို သတင္းပို႕တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဖ်က္ ရင္ လည္း ဖ်က္သိမ္းပါေစဆိုျပီး ေျပာ လိုက္တယ္” ဟု ဆိုသည္။
ပလက္၀ျမိဳ႕တြင္ ပါတီစည္းရံုးေရး ခရီးစဥ္အတြက္ ခြင့္ျပဳခ်က္တင္ရာတြင္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ျမိဳ႕နယ္ ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕ အ ျငင္းပြား မႈမ်ားလည္း ရွိေနေၾကာင္း ဦးေအးေက်ာ္က ေျပာသည္။
“ ပလက္၀မွာက ပါတီစည္းရံုးေရး ခရီးအတြက္ ခြင့္ျပဳခ်က္ တစ္လတင္တဲ့အခါ ၁၀ ရက္ဘဲ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေပးပါတယ္။ တျခားပါတီေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ၾကံ့ဖြံ႕တို႕၊ NLD ပါတီ တို႕ဆိုရင္ တစ္လ တင္ရင္ တစ္လ အျပည့္ေပးတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္ လို႕ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႕ ပါတီ ေခါင္း ေဆာင္ေတြ အၾကားမွာ နည္းနည္း စကားမ်ားရတာေတြ ရွိတယ္လို႕ ပလက္၀ျမိဳ႕နယ္ ဥကၠဌကလည္း ဒီေန႕ဘဲ ရံုးကိုေရာက္လာျပီး ေျပာျပတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
ပါတီဥကၠဌ ဦးေအးသာေအာင္ႏွင့္ ပါတီအတြင္းေရးမွဴး ဦးမ်ိဳးေက်ာ္တို႕ ဦးေဆာင္သည့္ အဖြဲ႕မွာ ရခိုင္ျပည္နယ္အႏွံ႕ ပါတီစည္းရံုးေရး ခရီး ဆင္းေန ၾကျပီး ယေန႕ ေလးေတာင္ေက်းရြာတြင္ ေရာက္ရွိကာ မနက္ျဖန္တြင္ စနဲႏွင့္ ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕သို႕ သြားေရာက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္ ၁၉၉၀ ခုေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း အမတ္ေနရာ အမ်ားအျပားအႏိုင္ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း တြင္ စစ္အစိုးရမွ ပါတီကိုဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။
ရခိုင္ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ALD) သည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၂၆ ရက္ေန႕တြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ ျခင္း ဥပေဒပုဒ္မ ၅ အရ ႏိုင္ ငံေရးပါတီ အျဖစ္ မွတ္ပံုတင္ခြင့္ ျပဳရန္ တင္ျပခဲ့ျပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေမလ ၃၀ ရက္ေန႕တြင္ ေၾကျငာခ်က္အမွတ္ ၂၈/ ၂၀၁၂ ျဖင့္ ျပည္ ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ အတြင္းေရးမွဴး ဦး၀င္းကို လက္မွတ္ထုိးျပီး မွတ္ပံုတင္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
ေပါက္ေတာျမိဳ႕နယ္တြင္ ျခိမ္းေျခာက္ခံေနသည့္ အေၾကာင္းကို ေပါက္ေတာျမိဳ႕နယ္ ပါတီဥကၠဌ ဦး ျမတ္ထြန္းက ယခုကဲ့သို႕ေျပာသည္။
“ ရဲကလာျပီး ပါတီ၀င္ေလ်ာက္ထားတဲ့လူ ေတြနာမည္နဲ႕ မွတ္ပံုတင္နံပါတ္ ကိုက္ညီမႈမရွိဆိုျပီး ခ ဏ ခဏလာျပီးေျပာေနတယ္။ မမွန္ကန္ တဲ့ လူေတြပါလာရင္ ပါတီကိုထိခိုက္ႏိုင္တယ္။ဖ်က္သိမ္း ပစ္ႏိုင္ တယ္ဆိုျပီး ျခိမ္းေျခာက္ေနတယ္။ ဘာမွ အေရးမၾကီးတဲ့ ကိစၥကို အေရး တၾကီး လုပ္ျပီး သက္သက္ ညစ္ေနပါ တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေပါက္ေတာျမိဳ႕နယ္တြင္ ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီ၀င္ ၂၀၀ နီးပါးရွိသည္။ ေနာက္ထပ္ သ၀င္ေခ်ာင္းေက်းရြာမွ ပါတီ၀င္အျဖစ္ ထပ္မံ ေလွ်ာက္ လႊာတင္ထားသူ ၁၈ ဦးရွိရာ ထုိလူမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားမွ လာေရာက္စစ္ေဆး ေနသည္ဟု ဦးျမတ္ထြန္းက ေျပာသည္။
ယခုကဲ့သို႕ အာဏာပိုင္မ်ားမွ ျခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ရွိေနသည္မွာ ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ရခိုင္ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္ ဒုဥကၠဌ ဦးေအးေက်ာ္က အ တည္ျပဳ ေျပာၾကားသည္။
“ ေပါက္ေတာနဲ႕ ပလက္၀က ပါတီ၀င္ေတြကို အာဏာပိုင္ေတြက ျခိမ္းေျခာက္ေနတယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ ဆီကို အေၾကာင္းၾကားပါတယ္။ ဒီေန႕မနက္ ကဘဲ ေပါက္ေတာဘက္က သတင္းပို႕လာပါတယ္။ စစ္ ေတြနဲ႕ တျခားျမိဳ႕နယ္ေတြမွာ ပါတီ၀င္ေတြကို စစ္ေဆးတာေတြရွိပါ တယ္။ ေပါက္ေတာမွာ ေတာ့ ပါတီ ၀င္နာမည္နဲ႕ မွတ္ပံုတင္နံပါတ္ ကြဲလြဲမႈတခ်ိဳ႕ရွိတဲ့အတြက္ လ၀ကနဲ႕စသံုးလံုးက ပါတီကိုဖ်က္သိမ္းပစ္မယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြျခိမ္းေျခာက္ တယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ့္ကို သတင္းပို႕တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဖ်က္ ရင္ လည္း ဖ်က္သိမ္းပါေစဆိုျပီး ေျပာ လိုက္တယ္” ဟု ဆိုသည္။
ပလက္၀ျမိဳ႕တြင္ ပါတီစည္းရံုးေရး ခရီးစဥ္အတြက္ ခြင့္ျပဳခ်က္တင္ရာတြင္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ျမိဳ႕နယ္ ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕ အ ျငင္းပြား မႈမ်ားလည္း ရွိေနေၾကာင္း ဦးေအးေက်ာ္က ေျပာသည္။
“ ပလက္၀မွာက ပါတီစည္းရံုးေရး ခရီးအတြက္ ခြင့္ျပဳခ်က္ တစ္လတင္တဲ့အခါ ၁၀ ရက္ဘဲ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေပးပါတယ္။ တျခားပါတီေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ၾကံ့ဖြံ႕တို႕၊ NLD ပါတီ တို႕ဆိုရင္ တစ္လ တင္ရင္ တစ္လ အျပည့္ေပးတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္ လို႕ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႕ ပါတီ ေခါင္း ေဆာင္ေတြ အၾကားမွာ နည္းနည္း စကားမ်ားရတာေတြ ရွိတယ္လို႕ ပလက္၀ျမိဳ႕နယ္ ဥကၠဌကလည္း ဒီေန႕ဘဲ ရံုးကိုေရာက္လာျပီး ေျပာျပတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
ပါတီဥကၠဌ ဦးေအးသာေအာင္ႏွင့္ ပါတီအတြင္းေရးမွဴး ဦးမ်ိဳးေက်ာ္တို႕ ဦးေဆာင္သည့္ အဖြဲ႕မွာ ရခိုင္ျပည္နယ္အႏွံ႕ ပါတီစည္းရံုးေရး ခရီး ဆင္းေန ၾကျပီး ယေန႕ ေလးေတာင္ေက်းရြာတြင္ ေရာက္ရွိကာ မနက္ျဖန္တြင္ စနဲႏွင့္ ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕သို႕ သြားေရာက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္ ၁၉၉၀ ခုေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း အမတ္ေနရာ အမ်ားအျပားအႏိုင္ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း တြင္ စစ္အစိုးရမွ ပါတီကိုဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။
ရခိုင္ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ALD) သည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၂၆ ရက္ေန႕တြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ ျခင္း ဥပေဒပုဒ္မ ၅ အရ ႏိုင္ ငံေရးပါတီ အျဖစ္ မွတ္ပံုတင္ခြင့္ ျပဳရန္ တင္ျပခဲ့ျပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေမလ ၃၀ ရက္ေန႕တြင္ ေၾကျငာခ်က္အမွတ္ ၂၈/ ၂၀၁၂ ျဖင့္ ျပည္ ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ အတြင္းေရးမွဴး ဦး၀င္းကို လက္မွတ္ထုိးျပီး မွတ္ပံုတင္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
လယ္တီ ထီးေတာ္ႏွင့္ စိန္ဖူးေတာ္ ဦးေအာင္မင္း လႉလို
ဟသၤာနီ (မြန္ေျမ)
စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ဆားလင္းၾကီးၿမိဳ႕နယ္၊ လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစံမံကိန္း ဧရိယာအတြင္းရွိ လယ္တီဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ သိမ္မွထီး ေတာ္ႏွင့္ စိန္ ဖူးေတာ္အား လႉဒါန္းလိုေၾကာင္း ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္း က သံဃာေတာ္မ်ားကို ေလွ်ာက္ထားလိုက္သည္။
သပိတ္စခန္း ေျခာက္ခု အထိ ဖြင့္လွစ္ထားၿပီး “လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစီမံကိန္း ရပ္ဆိုင္းေရး” အတြက္ ဆႏၵျပေနၾက သည့္ ေဒသခံမ်ားအားႏိုဝင္ ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔ ညေန ၄ နာရီမွ ၆ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္အထိ သမၼတ႐ံုး ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း သတၲဳတြင္းဝန္ ၾကီး ဦးသိန္းထိုက္ႏွင့္ National Economic and Social Advisory မွ ဦးလွေမာင္ေ႐ႊတို႔ သြားေရာက္၍ ေတြ႔ဆံုခဲ့စဥ္ ထိုသို႔ ေလွ်ာက္ထား ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ေဒသခံေတြမွာလည္း သူတို႔ေဒသခံရဲ့ လိုအပ္မႈကို ေျပာပါတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြ ဘက္ကလည္း သံဃာေတြရဲ့ လိုအပ္မႈေတြကိုေျပာတယ္။ ပံ့ပိုး ကူညီတဲ့ လူေတြကလည္း ေျပာတယ္။ အဲဒါေတြ အားလံုးကို ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းက မွတ္ သားထားတယ္။ အဲဒီမွာ႐ွိတဲ့ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရား ရဲ့ စိန္ဖူးေတာ္ဟာလည္း အနည္းငယ္ ပ်က္တယ္လို႔ သံဃာေတာ္ေတြဘက္က ေျပာတယ္။ အဲဒါကို ဝန္ၾကီးအေနနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြ လက္ခံ ရင္ အဲဒီ ထီးေတာ္နဲ႔ စိန္ဖူးေတာ္ကို လႉခ်င္ပါတယ္လို႔ ေျပာတယ္” ဟု ဦးလွေမာင္ေ႐ႊ က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
ေၾကးနီစီမံကိန္း ဖ်က္သိမ္းေရးအတြက္ သပိတ္စခန္း ဖြင့္၍ ဆႏၵျပမႈမွာ ရွစ္ရက္ ၾကာၿပီျဖစ္ၿပီး ေန႔ညမျပတ္ သံဃာေတာ္ႏွင့္ ေဒသခံ ျပည္ သူမ်ား အင္ အား ၂,ဝဝဝ ေက်ာ္ျဖင့္ ဆႏၵျပလ်က္ ႐ွိသည္။
၎တို႔အား သြားေရာက္ ေတြ႔ဆံုရျခင္းမွာလည္း အခ်က္အလက္မ်ား စုေဆာင္းႏိုင္ရန္ ျဖစ္သည္ဟုလည္း ဆိုသည္။
“ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္း ကေတာ့ သမၼတ႐ံုး ဝန္ၾကီး အေနနဲ႔ အဲဒီမွာ သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းေဒသၾကီး အစိုးရအဖြဲ႔ေတြကို ကူညီေျဖ႐ွင္း ေပးေန တယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ကလည္း ထပ္ၿပီးေတာ့ အခ်က္အလက္ေတြ ရေအာင္လို႔ ဆိုတာမ်ိဳး ဆင္းေတြ႔ တာပါ” ဟု ဦးလွ ေမာင္ေ႐ႊ က ဆက္ ေျပာသည္။
ထိုသို႔ သပိတ္ စခန္း ဖြင့္လွစ္၍ ဆႏၵျပသူ မ်ားထဲတြင္ သံဃာ ေတာ္မ်ား၊ ေဒသခံ ေက်းရြာသူ၊ ရြာသားမ်ား၊ အက်ိဳးေဆာင္ ကြန္ယက္မ်ား၊ လက္ပံ ေတာင္းေတာင္ အက်ိဳး စီးပြား ကာကြယ္ေရး ေကာ္မတီ၊ ဗကသ ေက်ာင္းသား မ်ား ပါဝင္သည္။
“ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္း ကေတာ့ စီမံကိန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အခု သပိတ္စခန္းေတြေတာင္းဆိုေန တဲ့ဟာ သူ႔အေနနဲ႔ ခ်က္ျခင္း ေဆာင္႐ြက္ေပးလို႔ မရပါဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတကို တင္ျပေပးမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒီဘက္က ေဒသခံေတြ ကေတာ့ လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္း လံုး ဝ မဖ်က္သိမ္းသေ႐ႊ႔ သပိတ္စခန္းေတြကိုလည္း မဖ်က္ဘူး။ ဒီစီမံကိန္း ဖ်က္ၿပီးမွပဲ အိမ္ျပန္မယ္ ဆိုၿပီး တပ္စြဲ ထားတယ္” ဟု ပင္မ သ ပိတ္စခန္းတြင္ ေရာက္႐ွိ ေနသည့္ ဝိဇၨာ/သိပၸံ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ကြန္ယက္မွ တာဝန္ခံ ကိုေသာင္းထိုက္ က မဇၥ်ိမကို ေျပာ သည္။
သပိတ္စခန္းမ်ားကို ပုသိမ္-မံု႐ြာ ကားလမ္း မၾကီးေဘး လက္ပံေတာင္းေတာင္ တက္သည့္ လမ္းတြင္ ႐ွိၿပီး ဆက္လက္ ၍ ျမန္မာ ဝမ္ေပါင္ ကုမၸဏီ ေ႐ွ႕တြင္ တခု၊ က်ံဳေပ်ာ္ဘက္မွ လက္ပံေတာင္းေတာင္သို႔ တက္သည့္ ေနရာတြင္ တခု၊ေတာင္ေပၚတြင္ အလယ္ဂိတ္ တခု၊ လယ္ တီ ဆရာေတာ္ဘု ရားၾကီး သီတင္းသံုးသည့္ ေနရာတြင္ တခု၊ ေတာင္ေပၚ တြင္ လုပ္ငန္းမ်ား လည္ပတ္ေနမႈကို လိုက္လံဟန္႔တားသည့္ အဖဲြ႔မွ တခု ထားရွိသည္။
ပင္မ စခန္းတြင္ ရွစ္ရက္ တိုင္ဆႏၵျပ မႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ ေဒသခံတဦးကလည္း “ဆႏၵျပ သူေတြကို လွည့္လည္ၿပီးေဆးဝါး ကူညီကုသေပး ေနတဲ့ ဆ ရာဝန္ေတြ ႐ွိပါတယ္။ ရိကၡာ ကေတာ့ တသီး ပုဂၢလ ကေနၿပီးေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြ လာေရာက္ လႉဒါန္း ဆက္ကပ္တာ၊ လူ ေတြကို ေကၽြးတာ ႐ွိတယ္။ ဆန္၊ ဆီ၊ ေရ အဲလိုမ်ိဳး ရိကၡာေတြ လာလႉတဲ့ လူေတြ ႐ွိပါတယ္။ အာ ဏာပိုင္ေတြဘက္က ဒီလို ရိကၡာ ပို႔တဲ့ ကားေတြကို တားျမစ္တာမ်ိဳး ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြက ေျပာရတာမ်ိဳးတို႔ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို႔တာမ်ိဳးေတာ့ ႐ွိပါတယ္ ခင္ဗ်” ဟု ကိုတင္ေဇာ္ က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီ စီမံကိန္းသည္ ယခင္ နအဖ စစ္ေကာင္စီလက္ထက္ ကပင္ ဦးပုိင္ကုမၸဏီ လီမီတက္ (Myanmar Economic Holdings Ltd- MEHL) ႏွင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ဝမ္ေပါင္ ကုမၸဏီတုိ႔အၾကား ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့သည့္ စီးပြားေရးစီမံကိန္းတခု ျဖစ္သည္။
၎တို႔သည္ ထိုေၾကးနီ စီမံကိန္းအတြက္ ေဒသခံ လယ္သမားမ်ား၏ လယ္ယာေျမ ဧက ၇,၈ဝဝ ေက်ာ္ သိမ္းပုိက္ လုိက္သျဖင့္ လယ္သ မားမ်ား မ ေက်နပ္၍ ဇြန္လမွ စတင္ကာ ဆႏၵျပပြဲမ်ား၊ သပိတ္ ေမွာက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားေနျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ဆားလင္းၾကီးၿမိဳ႕နယ္၊ လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစံမံကိန္း ဧရိယာအတြင္းရွိ လယ္တီဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ သိမ္မွထီး ေတာ္ႏွင့္ စိန္ ဖူးေတာ္အား လႉဒါန္းလိုေၾကာင္း ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္း က သံဃာေတာ္မ်ားကို ေလွ်ာက္ထားလိုက္သည္။
သပိတ္စခန္း ေျခာက္ခု အထိ ဖြင့္လွစ္ထားၿပီး “လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစီမံကိန္း ရပ္ဆိုင္းေရး” အတြက္ ဆႏၵျပေနၾက သည့္ ေဒသခံမ်ားအားႏိုဝင္ ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔ ညေန ၄ နာရီမွ ၆ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္အထိ သမၼတ႐ံုး ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း သတၲဳတြင္းဝန္ ၾကီး ဦးသိန္းထိုက္ႏွင့္ National Economic and Social Advisory မွ ဦးလွေမာင္ေ႐ႊတို႔ သြားေရာက္၍ ေတြ႔ဆံုခဲ့စဥ္ ထိုသို႔ ေလွ်ာက္ထား ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ေဒသခံေတြမွာလည္း သူတို႔ေဒသခံရဲ့ လိုအပ္မႈကို ေျပာပါတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြ ဘက္ကလည္း သံဃာေတြရဲ့ လိုအပ္မႈေတြကိုေျပာတယ္။ ပံ့ပိုး ကူညီတဲ့ လူေတြကလည္း ေျပာတယ္။ အဲဒါေတြ အားလံုးကို ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းက မွတ္ သားထားတယ္။ အဲဒီမွာ႐ွိတဲ့ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရား ရဲ့ စိန္ဖူးေတာ္ဟာလည္း အနည္းငယ္ ပ်က္တယ္လို႔ သံဃာေတာ္ေတြဘက္က ေျပာတယ္။ အဲဒါကို ဝန္ၾကီးအေနနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြ လက္ခံ ရင္ အဲဒီ ထီးေတာ္နဲ႔ စိန္ဖူးေတာ္ကို လႉခ်င္ပါတယ္လို႔ ေျပာတယ္” ဟု ဦးလွေမာင္ေ႐ႊ က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
ေၾကးနီစီမံကိန္း ဖ်က္သိမ္းေရးအတြက္ သပိတ္စခန္း ဖြင့္၍ ဆႏၵျပမႈမွာ ရွစ္ရက္ ၾကာၿပီျဖစ္ၿပီး ေန႔ညမျပတ္ သံဃာေတာ္ႏွင့္ ေဒသခံ ျပည္ သူမ်ား အင္ အား ၂,ဝဝဝ ေက်ာ္ျဖင့္ ဆႏၵျပလ်က္ ႐ွိသည္။
၎တို႔အား သြားေရာက္ ေတြ႔ဆံုရျခင္းမွာလည္း အခ်က္အလက္မ်ား စုေဆာင္းႏိုင္ရန္ ျဖစ္သည္ဟုလည္း ဆိုသည္။
“ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္း ကေတာ့ သမၼတ႐ံုး ဝန္ၾကီး အေနနဲ႔ အဲဒီမွာ သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းေဒသၾကီး အစိုးရအဖြဲ႔ေတြကို ကူညီေျဖ႐ွင္း ေပးေန တယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ကလည္း ထပ္ၿပီးေတာ့ အခ်က္အလက္ေတြ ရေအာင္လို႔ ဆိုတာမ်ိဳး ဆင္းေတြ႔ တာပါ” ဟု ဦးလွ ေမာင္ေ႐ႊ က ဆက္ ေျပာသည္။
ထိုသို႔ သပိတ္ စခန္း ဖြင့္လွစ္၍ ဆႏၵျပသူ မ်ားထဲတြင္ သံဃာ ေတာ္မ်ား၊ ေဒသခံ ေက်းရြာသူ၊ ရြာသားမ်ား၊ အက်ိဳးေဆာင္ ကြန္ယက္မ်ား၊ လက္ပံ ေတာင္းေတာင္ အက်ိဳး စီးပြား ကာကြယ္ေရး ေကာ္မတီ၊ ဗကသ ေက်ာင္းသား မ်ား ပါဝင္သည္။
“ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္း ကေတာ့ စီမံကိန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အခု သပိတ္စခန္းေတြေတာင္းဆိုေန တဲ့ဟာ သူ႔အေနနဲ႔ ခ်က္ျခင္း ေဆာင္႐ြက္ေပးလို႔ မရပါဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတကို တင္ျပေပးမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒီဘက္က ေဒသခံေတြ ကေတာ့ လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္း လံုး ဝ မဖ်က္သိမ္းသေ႐ႊ႔ သပိတ္စခန္းေတြကိုလည္း မဖ်က္ဘူး။ ဒီစီမံကိန္း ဖ်က္ၿပီးမွပဲ အိမ္ျပန္မယ္ ဆိုၿပီး တပ္စြဲ ထားတယ္” ဟု ပင္မ သ ပိတ္စခန္းတြင္ ေရာက္႐ွိ ေနသည့္ ဝိဇၨာ/သိပၸံ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ကြန္ယက္မွ တာဝန္ခံ ကိုေသာင္းထိုက္ က မဇၥ်ိမကို ေျပာ သည္။
သပိတ္စခန္းမ်ားကို ပုသိမ္-မံု႐ြာ ကားလမ္း မၾကီးေဘး လက္ပံေတာင္းေတာင္ တက္သည့္ လမ္းတြင္ ႐ွိၿပီး ဆက္လက္ ၍ ျမန္မာ ဝမ္ေပါင္ ကုမၸဏီ ေ႐ွ႕တြင္ တခု၊ က်ံဳေပ်ာ္ဘက္မွ လက္ပံေတာင္းေတာင္သို႔ တက္သည့္ ေနရာတြင္ တခု၊ေတာင္ေပၚတြင္ အလယ္ဂိတ္ တခု၊ လယ္ တီ ဆရာေတာ္ဘု ရားၾကီး သီတင္းသံုးသည့္ ေနရာတြင္ တခု၊ ေတာင္ေပၚ တြင္ လုပ္ငန္းမ်ား လည္ပတ္ေနမႈကို လိုက္လံဟန္႔တားသည့္ အဖဲြ႔မွ တခု ထားရွိသည္။
ပင္မ စခန္းတြင္ ရွစ္ရက္ တိုင္ဆႏၵျပ မႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ ေဒသခံတဦးကလည္း “ဆႏၵျပ သူေတြကို လွည့္လည္ၿပီးေဆးဝါး ကူညီကုသေပး ေနတဲ့ ဆ ရာဝန္ေတြ ႐ွိပါတယ္။ ရိကၡာ ကေတာ့ တသီး ပုဂၢလ ကေနၿပီးေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြ လာေရာက္ လႉဒါန္း ဆက္ကပ္တာ၊ လူ ေတြကို ေကၽြးတာ ႐ွိတယ္။ ဆန္၊ ဆီ၊ ေရ အဲလိုမ်ိဳး ရိကၡာေတြ လာလႉတဲ့ လူေတြ ႐ွိပါတယ္။ အာ ဏာပိုင္ေတြဘက္က ဒီလို ရိကၡာ ပို႔တဲ့ ကားေတြကို တားျမစ္တာမ်ိဳး ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြက ေျပာရတာမ်ိဳးတို႔ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို႔တာမ်ိဳးေတာ့ ႐ွိပါတယ္ ခင္ဗ်” ဟု ကိုတင္ေဇာ္ က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီ စီမံကိန္းသည္ ယခင္ နအဖ စစ္ေကာင္စီလက္ထက္ ကပင္ ဦးပုိင္ကုမၸဏီ လီမီတက္ (Myanmar Economic Holdings Ltd- MEHL) ႏွင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ဝမ္ေပါင္ ကုမၸဏီတုိ႔အၾကား ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့သည့္ စီးပြားေရးစီမံကိန္းတခု ျဖစ္သည္။
၎တို႔သည္ ထိုေၾကးနီ စီမံကိန္းအတြက္ ေဒသခံ လယ္သမားမ်ား၏ လယ္ယာေျမ ဧက ၇,၈ဝဝ ေက်ာ္ သိမ္းပုိက္ လုိက္သျဖင့္ လယ္သ မားမ်ား မ ေက်နပ္၍ ဇြန္လမွ စတင္ကာ ဆႏၵျပပြဲမ်ား၊ သပိတ္ ေမွာက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားေနျခင္းျဖစ္သည္။
သံသယ စိတ္ေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ေပၚေၾကာင္းေျပာ
ဇင္ကီး
ရခိုင္ျပည္တြင္းျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ
ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈမ်ားသည္ ရခိုင္တိုင္းရင္း သားမ်ားႏွင့္
ဘဂၤလီလူမ်ိဳးမ်ားအၾကား သံသယစိတ္မ်ား ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ ရသည္ဟု ယူဆေၾကာင္း
နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ႀကီး ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္း ေဌးက ႏုိ၀င္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔
ျမန္မာႏိုင္ ငံစက္မႈ လုပ္ငန္းရႇင္မ်ားအသင္း ခ်ဳပ္၌ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ
သတင္းစာရႇင္းလင္းပြဲတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
"လူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးရဲ႕ အႀကီးအကဲေတြကို ထိေတြ႔ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာေမးပါတယ္၊ အ ဓိကက်တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ တ ရားမ၀င္ခိုး၀င္လာတဲ့ ဘဂၤလီလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္သြားတာေတာ့၊ မွတ္ပံုတင္ရ သြားတာေတာ့ ရွိ ပါတယ္၊ ဘဂၤလီလူမ်ိဳးေတြက လည္း တရားမ၀င္ခိုး၀င္ လာတဲ့သူေတြ ရွိခ်င္ရွိပါမယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြကဘိုးဘြားဘီဘင္ေတြ လက္ ထက္က ေနထိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါ တယ္၊ ဒီလို ေနထိုုင္ခဲ့တဲ့အေပၚမွာလည္း အီစၥလမ္ ဘာသာ၀င္ျဖစ္တဲ့သူတိုင္းကို ရခိုင္အမ်ိဳးသားေတြအေနနဲ႔ တရားမ၀င္ခိုး၀င္သူေတြလို႔ဘဲ သံသယျဖစ္ေနတဲ့အေပၚမွာ ခံစားရပါတယ္၊ ဒီအေပၚမွာ မစစ္ေဆးဘူးဆိုရင္ ႏွစ္ဘက္စလံုးက သံသယ စိတ္ေၾကာင့္ အႏၱရာယ္ ႀကီးပါ တယ္၊ ဒီလို သံသယစိတ္ေၾကာင့္လည္း အခိုလိုအၾကမ္းဖက္မႈေတြ ျဖစ္ပြားတယ္လို႔ ယူဆတဲ့ အတြက္ ေၾကာင့္ စစ္ေဆးပါတယ္၊" ဟု ဦးသိန္း ေဌး က ေျပာသည္။
ႏိုင္ငံသားျဖစ္မႈ ဥပေဒတြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ေမြးရာပါအခြင့္အေရးအရ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ရွိၿပီး၊ ျမန္မာႏိုုင္ငံအတြင္းေနထိုင္ သူမ်ား သည္ ဥပေဒအရႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ရွိၿပီး စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေရာက္ရွိေနသည့္ ဘဂၤလီမ်ား သည္ မူလကတည္း ကေနထိုင္သူမ်ား ျဖစ္သလား၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ေနာက္မွ တရားမ၀င္ ခိုး၀င္လာသူျဖစ္သလား ဆိုသည့္အခ်က္အ ေပၚတြင္ စစ္ေဆးမည္ ျဖစ္ၿပီး ၁၉၈၂ ဥပေဒႏွင့္အညီေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု ဦးသိန္းေဌးေျပာသည္။
အေမရိကန္ သမၼတ အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အလယ္အပတ္ေရာက္ရွိစဥ္ ရိုဟင္ဂ်ာဟူေသာ စကားလံုးကို သံုးစြဲခဲ့ေသာ္လည္း နယ္စပ္ ေရး ရာ၀န္ ႀကီးက႐ိုဟင္ဂ်ာဆိုေသာ အသံုးအႏႈန္းသည္ အင္မတန္မႇ အျငင္းပြားစရာျဖစ္သည့္အသံုးအႏႈန္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ျပည္ ေထာင္စု အစိုးရအေနႏႇင့္ ပါ၊ ေရႇးကအစိုးရအဆက္ဆက္ အေနႏႇင့္ပါ ႐ုိဟင္ဂ်ာဆုိသည့္ အေခၚအေ၀ၚကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းရင္း သားဆိုသည့္ အခ်က္ကို ေသာ္ လည္းေကာင္း လက္ခံထားျခင္း မရႇိေၾကာင္းစသည္ျဖင့္ ဆက္လက္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ၂၀၁၂ ခုႏႇစ္ ဇြန္လ ၈ ရက္ေန႔မႇစ၍ ေဒသခံရခုိင္တိုင္းရင္းသားမ်ားႏႇင့္ ဘဂၤါလီမ်ားအၾကား အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္ လူေသဆံုး မႈမ်ားႏႇင့္ ေနအိမ္ပ်က္စီးမႈမ်ား ရႇိခဲ့သည္။ အဆိုပါအၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားၿပီး ဇြန္လေႏႇာင္းပိုင္းတြင္ ေဒသအေျခအေနျပန္ လည္ တည္ၿငိမ္စ ျပဳ လာခဲ့ၿပီး ေအာက္တိုဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔၌ ေဒသခံရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားႏႇင့္ ဘဂၤါလီမ်ားအၾကား ပဋိပကၡမ်ားျပန္ လည္ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ လူေသဆံုးမႈ မ်ားႏႇင့္ ေနအိမ္အေဆာက္အအံုမ်ားပ်က္စီးမႈမ်ား ရႇိခဲ့သည္။
"လူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးရဲ႕ အႀကီးအကဲေတြကို ထိေတြ႔ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာေမးပါတယ္၊ အ ဓိကက်တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ တ ရားမ၀င္ခိုး၀င္လာတဲ့ ဘဂၤလီလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္သြားတာေတာ့၊ မွတ္ပံုတင္ရ သြားတာေတာ့ ရွိ ပါတယ္၊ ဘဂၤလီလူမ်ိဳးေတြက လည္း တရားမ၀င္ခိုး၀င္ လာတဲ့သူေတြ ရွိခ်င္ရွိပါမယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြကဘိုးဘြားဘီဘင္ေတြ လက္ ထက္က ေနထိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါ တယ္၊ ဒီလို ေနထိုုင္ခဲ့တဲ့အေပၚမွာလည္း အီစၥလမ္ ဘာသာ၀င္ျဖစ္တဲ့သူတိုင္းကို ရခိုင္အမ်ိဳးသားေတြအေနနဲ႔ တရားမ၀င္ခိုး၀င္သူေတြလို႔ဘဲ သံသယျဖစ္ေနတဲ့အေပၚမွာ ခံစားရပါတယ္၊ ဒီအေပၚမွာ မစစ္ေဆးဘူးဆိုရင္ ႏွစ္ဘက္စလံုးက သံသယ စိတ္ေၾကာင့္ အႏၱရာယ္ ႀကီးပါ တယ္၊ ဒီလို သံသယစိတ္ေၾကာင့္လည္း အခိုလိုအၾကမ္းဖက္မႈေတြ ျဖစ္ပြားတယ္လို႔ ယူဆတဲ့ အတြက္ ေၾကာင့္ စစ္ေဆးပါတယ္၊" ဟု ဦးသိန္း ေဌး က ေျပာသည္။
ႏိုင္ငံသားျဖစ္မႈ ဥပေဒတြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ေမြးရာပါအခြင့္အေရးအရ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ရွိၿပီး၊ ျမန္မာႏိုုင္ငံအတြင္းေနထိုင္ သူမ်ား သည္ ဥပေဒအရႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ရွိၿပီး စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေရာက္ရွိေနသည့္ ဘဂၤလီမ်ား သည္ မူလကတည္း ကေနထိုင္သူမ်ား ျဖစ္သလား၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ေနာက္မွ တရားမ၀င္ ခိုး၀င္လာသူျဖစ္သလား ဆိုသည့္အခ်က္အ ေပၚတြင္ စစ္ေဆးမည္ ျဖစ္ၿပီး ၁၉၈၂ ဥပေဒႏွင့္အညီေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု ဦးသိန္းေဌးေျပာသည္။
အေမရိကန္ သမၼတ အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အလယ္အပတ္ေရာက္ရွိစဥ္ ရိုဟင္ဂ်ာဟူေသာ စကားလံုးကို သံုးစြဲခဲ့ေသာ္လည္း နယ္စပ္ ေရး ရာ၀န္ ႀကီးက႐ိုဟင္ဂ်ာဆိုေသာ အသံုးအႏႈန္းသည္ အင္မတန္မႇ အျငင္းပြားစရာျဖစ္သည့္အသံုးအႏႈန္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ျပည္ ေထာင္စု အစိုးရအေနႏႇင့္ ပါ၊ ေရႇးကအစိုးရအဆက္ဆက္ အေနႏႇင့္ပါ ႐ုိဟင္ဂ်ာဆုိသည့္ အေခၚအေ၀ၚကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းရင္း သားဆိုသည့္ အခ်က္ကို ေသာ္ လည္းေကာင္း လက္ခံထားျခင္း မရႇိေၾကာင္းစသည္ျဖင့္ ဆက္လက္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ၂၀၁၂ ခုႏႇစ္ ဇြန္လ ၈ ရက္ေန႔မႇစ၍ ေဒသခံရခုိင္တိုင္းရင္းသားမ်ားႏႇင့္ ဘဂၤါလီမ်ားအၾကား အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္ လူေသဆံုး မႈမ်ားႏႇင့္ ေနအိမ္ပ်က္စီးမႈမ်ား ရႇိခဲ့သည္။ အဆိုပါအၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားၿပီး ဇြန္လေႏႇာင္းပိုင္းတြင္ ေဒသအေျခအေနျပန္ လည္ တည္ၿငိမ္စ ျပဳ လာခဲ့ၿပီး ေအာက္တိုဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔၌ ေဒသခံရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားႏႇင့္ ဘဂၤါလီမ်ားအၾကား ပဋိပကၡမ်ားျပန္ လည္ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ လူေသဆံုးမႈ မ်ားႏႇင့္ ေနအိမ္အေဆာက္အအံုမ်ားပ်က္စီးမႈမ်ား ရႇိခဲ့သည္။
စစ္လက္က်န္ ဗံုးမ်ား ရန္ကုန္တြင္ ရိွေနဆဲ
ခင္မ်ဳိးသြယ္
လူဦးေရ သန္း ၆ဝ ေက်ာ္ ရိွေနသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ စစ္လက္က်န္ ဗံုးမ်ား ရိွေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ဘူမိေဗဒပညာရွင္မ်ားႏွင့္ အသက္ ၆ဝ အထက္ ရႏ္ ကုန္ ေဒသခံမ်ားက ဆိုသည္။
“ဒုတိယ ကမၻာစစ္အျပီး စစ္လက္က်န္ ဗံုးေတြကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ့ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရိွေနပါ တယ္။ မၾကာေသးခင္က စမ္းေခ်ာင္းျမိဳ့ နယ္အ တြင္းမွာ ကေလးတေယာက္ ေျမၾကီးတူးရင္း စစ္က်န္ဗံုးတလံုး ေတြ႔တဲ့ သတင္းတပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရတယ္” ဟု ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္၊ ဘူမိေဗဒ ဌာနမွ ေက်ာင္းဆရာတဦးက ေျပာသည္။
အလားတူ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ကလည္း ကုမၸဏီႀကီးတခုက ကမ္းနားလမ္းကို တိုးခ်ဲ႕ေဖါက္ရင္း ပန္းဆိုးတန္းလမ္း ဝန္းက်င္ အေရာက္တြင္ စစ္ လက္က်န္ ဗံုးတလံုး ေတြ႔ရွိခဲ့သည္။
ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက စစ္လက္က်န္ဗံုးမ်ားကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ယခင္ ကပစ ေနရာႏွင့္ အင္းလ်ားလိတ္ ဝန္းက်င္တြင္ လည္းေကာင္း၊ မဂၤလာဒံုၿမိဳ႕နယ္ ယခင္ ေရာ္ဘာျခံ - လွ်ပ္စစ္စက္႐ုံေနရာ ဝန္းက်င္တြင္ လည္းေကာင္း ရွိေနသည္ဟု ဘူမိေဗဒပညာရွင္ ဦးစိုးသိန္း က ဆိုသည္။
“၁၉၇၈ ဝန္းက်င္ေလာက္က လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္ မီးသတ္စခန္း အေနာက္ဘက္ စက္မႈဌာနပိုင္ တိုက္ေတြ ေဆာက္ဖို႔ေျမႀကီးတူးတုန္းက စစ္လက္ က်န္ဗံုး ေတြ အမ်ားအျပား ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ တီအီးကားနဲ႔ ေလးငါးစီး တိုက္ထုတ္ခဲ့ ရတယ္။ လက္ ထဲမွာ ကင္မရာ မရွိေတာ့ မွတ္တမ္းမတင္ ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီ တုန္းက က်ေနာ္က တကၠသိုလ္မွာ အလုပ္စဝင္ကာစေပါ့” ဟု ဒဂံုတ ကၠသိုလ္ ဘူမိေဗဒဌာန အၿငိမ္းစားပါေမာကၡ ဆရာၾကီး ဦးစိုးသိန္း က ေျပာ သည္။
ဂ်ပန္ေခတ္က ဗံုးမ်ားကို မြန္ျပည္နယ္၊ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ က်ိဳက္မေရာၿမိဳ႕ၾကားရွိ ရြာသစ္ရြာႏွင့္ မင္းရြာၾကားရွိေရာ္ဘာေတာထဲတြင္ စက္႐ုံတည္ကာ ထုတ္လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္။
“ရြာသစ္ရြာႏွင့္ မင္းရြာၾကား ေရာ္ဘာေတာထဲမွာ စက္႐ုံတည္ၿပီး ဗံုးေတြ ထုတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနရာ က ေမာ္လၿမိဳင္ေလယာဥ္ကြင္းနဲ႔လည္း နီးတယ္။ စက္႐ုံက ထုတ္တဲ့ ဗံုးေတြကို ေလယာဥ္ေပၚတင္ၿပီး ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ ဗံုးေတြ လိုက္ၾကဲ တယ္။ ဗံုးေတြ ေကာင္းမေကာင္းလည္း အဲ့ ဒီနားမွာ စမ္းသပ္ ေဖာက္ခြဲေသးတယ္” ဟု ေမာ္လၿမိဳင္ဇာတိ အသက္ ၇ဝ ေက်ာ္ ဦးသာေအာင္ က ေျပာသည္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစအခ်ိန္က က်ိဳက္မေရာကားလမ္းနံေဘးရွိ ရြာတရြာတြင္ မိသားစု မီးလႈံရင္း မီးပံုေအာက္မွ စစ္လက္က်န္ ဗံုးတလံုး ေပါက္ကြဲကာ မိသားစုတစုလံုး ေသဆံုးခဲ့ရေၾကာင္း က်ိဳက္မေရာ ေဒသခံမ်ား၏ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
“ရြာသစ္နဲ႔ မင္းရြာၾကားက ေရာ္ဘာေတာထဲမွာ ဗံုးေတြ ခြဲထားတဲ့ က်င္းအေဟာင္းေတြ ရွိေနပါေသးတယ္” ဟု ဦးသာေအာင္ က ဆက္ ေျပာသည္။
အကယ္၍ ဗံုးမ်ားရွိေနသည့္ ေျမျပင္ေပၚတြင္ အပူေပးျခင္း မီးဖိုျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္မိပါက ေျမေအာက္ရွိ ဗံုးမ်ားမွာေျမျပင္ေပၚရွိ အပူရွိန္ ေၾကာင့္ ေပါက္ ကြဲမႈ ျဖစ္ပြားႏိုင္ေၾကာင္း ဘူမိေဗဒပညာရွင္မ်ားက သတိေပး ေျပာၾကား သည္။
လူဦးေရ သန္း ၆ဝ ေက်ာ္ ရိွေနသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ စစ္လက္က်န္ ဗံုးမ်ား ရိွေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ဘူမိေဗဒပညာရွင္မ်ားႏွင့္ အသက္ ၆ဝ အထက္ ရႏ္ ကုန္ ေဒသခံမ်ားက ဆိုသည္။
“ဒုတိယ ကမၻာစစ္အျပီး စစ္လက္က်န္ ဗံုးေတြကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ့ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရိွေနပါ တယ္။ မၾကာေသးခင္က စမ္းေခ်ာင္းျမိဳ့ နယ္အ တြင္းမွာ ကေလးတေယာက္ ေျမၾကီးတူးရင္း စစ္က်န္ဗံုးတလံုး ေတြ႔တဲ့ သတင္းတပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရတယ္” ဟု ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္၊ ဘူမိေဗဒ ဌာနမွ ေက်ာင္းဆရာတဦးက ေျပာသည္။
အလားတူ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ကလည္း ကုမၸဏီႀကီးတခုက ကမ္းနားလမ္းကို တိုးခ်ဲ႕ေဖါက္ရင္း ပန္းဆိုးတန္းလမ္း ဝန္းက်င္ အေရာက္တြင္ စစ္ လက္က်န္ ဗံုးတလံုး ေတြ႔ရွိခဲ့သည္။
ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက စစ္လက္က်န္ဗံုးမ်ားကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ယခင္ ကပစ ေနရာႏွင့္ အင္းလ်ားလိတ္ ဝန္းက်င္တြင္ လည္းေကာင္း၊ မဂၤလာဒံုၿမိဳ႕နယ္ ယခင္ ေရာ္ဘာျခံ - လွ်ပ္စစ္စက္႐ုံေနရာ ဝန္းက်င္တြင္ လည္းေကာင္း ရွိေနသည္ဟု ဘူမိေဗဒပညာရွင္ ဦးစိုးသိန္း က ဆိုသည္။
“၁၉၇၈ ဝန္းက်င္ေလာက္က လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္ မီးသတ္စခန္း အေနာက္ဘက္ စက္မႈဌာနပိုင္ တိုက္ေတြ ေဆာက္ဖို႔ေျမႀကီးတူးတုန္းက စစ္လက္ က်န္ဗံုး ေတြ အမ်ားအျပား ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ တီအီးကားနဲ႔ ေလးငါးစီး တိုက္ထုတ္ခဲ့ ရတယ္။ လက္ ထဲမွာ ကင္မရာ မရွိေတာ့ မွတ္တမ္းမတင္ ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီ တုန္းက က်ေနာ္က တကၠသိုလ္မွာ အလုပ္စဝင္ကာစေပါ့” ဟု ဒဂံုတ ကၠသိုလ္ ဘူမိေဗဒဌာန အၿငိမ္းစားပါေမာကၡ ဆရာၾကီး ဦးစိုးသိန္း က ေျပာ သည္။
ဂ်ပန္ေခတ္က ဗံုးမ်ားကို မြန္ျပည္နယ္၊ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ က်ိဳက္မေရာၿမိဳ႕ၾကားရွိ ရြာသစ္ရြာႏွင့္ မင္းရြာၾကားရွိေရာ္ဘာေတာထဲတြင္ စက္႐ုံတည္ကာ ထုတ္လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္။
“ရြာသစ္ရြာႏွင့္ မင္းရြာၾကား ေရာ္ဘာေတာထဲမွာ စက္႐ုံတည္ၿပီး ဗံုးေတြ ထုတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနရာ က ေမာ္လၿမိဳင္ေလယာဥ္ကြင္းနဲ႔လည္း နီးတယ္။ စက္႐ုံက ထုတ္တဲ့ ဗံုးေတြကို ေလယာဥ္ေပၚတင္ၿပီး ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ ဗံုးေတြ လိုက္ၾကဲ တယ္။ ဗံုးေတြ ေကာင္းမေကာင္းလည္း အဲ့ ဒီနားမွာ စမ္းသပ္ ေဖာက္ခြဲေသးတယ္” ဟု ေမာ္လၿမိဳင္ဇာတိ အသက္ ၇ဝ ေက်ာ္ ဦးသာေအာင္ က ေျပာသည္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစအခ်ိန္က က်ိဳက္မေရာကားလမ္းနံေဘးရွိ ရြာတရြာတြင္ မိသားစု မီးလႈံရင္း မီးပံုေအာက္မွ စစ္လက္က်န္ ဗံုးတလံုး ေပါက္ကြဲကာ မိသားစုတစုလံုး ေသဆံုးခဲ့ရေၾကာင္း က်ိဳက္မေရာ ေဒသခံမ်ား၏ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
“ရြာသစ္နဲ႔ မင္းရြာၾကားက ေရာ္ဘာေတာထဲမွာ ဗံုးေတြ ခြဲထားတဲ့ က်င္းအေဟာင္းေတြ ရွိေနပါေသးတယ္” ဟု ဦးသာေအာင္ က ဆက္ ေျပာသည္။
အကယ္၍ ဗံုးမ်ားရွိေနသည့္ ေျမျပင္ေပၚတြင္ အပူေပးျခင္း မီးဖိုျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္မိပါက ေျမေအာက္ရွိ ဗံုးမ်ားမွာေျမျပင္ေပၚရွိ အပူရွိန္ ေၾကာင့္ ေပါက္ ကြဲမႈ ျဖစ္ပြားႏိုင္ေၾကာင္း ဘူမိေဗဒပညာရွင္မ်ားက သတိေပး ေျပာၾကား သည္။
ခုႏွစ္ ရက္ဗီဇာ၊ တစ္ရက္ ဗီဇာျဖင့္ နယ္စပ္မွ တဆင့္ ဘဂၤလာသုိ႕ သြားလာခြင့္ ျမန္မာ က ျပန္ခြင့္ျပဳ
ေမာင္ေအး
ျမန္မာႏွင့္
ဘဂၤလားေဒခ်္႕ ႏိုင္ငံ အၾကား တစ္လနီးပါးခန္႕ ပိတ္ထားခဲ့ေသာ ခုႏွစ္ရက္ဗီ
ဇာျဖင့္ သြားလာခြင့္ ႏွင့္ လြန္ခဲ့ေသာ အပတ္က စတင္ပိတ္ခဲ့ေသာ တစ္ရက္
ဗီဇာျဖင့္ သြား လာခြင့္ကို ျမန္မာဘက္က ျပန္လည္ ခြင့္ျပဳလိုက္ျပီ
ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာႏွင့္ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ အၾကားတြင္ နယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး တရား၀င္ နည္းလမ္း (၂) ခုျဖင့္ သြားလာႏိုင္ရာ ယင္းတို႕မွာ ခုႏွစ္ရက္ဗီ ဇာႏွင့္ တစ္ရက္ ဗီဇာတို႕ျဖင့္ ျဖစ္ သည္။ အဆိုပါ နည္းလမ္းျဖင့္ သြားလာခြင့္ကို သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံ ႏွစ္ခု၏ နယ္စပ္ အာ ဏာပိုင္မ်ားက ခြင့္ ျပဳထားခဲ့သည္။
သုိ႕ေသာ္ ဇြန္လ အတြင္း ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ အေရးအခင္းေၾကာင့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အၾကား ခရီး သြားလာခြင့္ ကို ျမန္မာဘက္က သံုးလခန္႕ ပိတ္ ထားခဲ့ျပီး အေျခအေန တည္ျငိမ္လာ ေသာ စက္တဘၤာလတြင္ ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္္ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ေနာက္ထပ္ တစ္ၾကိမ္ ေအာက္တိုဘာ လတြင္ ဆူပူမူ ျပန္ျဖစ္ပြား လာ သျဖင့္ ေနာက္ထပ္ တစ္လနီးပါးခန္႕က ျမန္မာဘက္က ျပန္ပိတ္ခဲ့ သည္။
ေမာင္ေတာႏွင့္ တက္ကနက္ျမိဳ႕အၾကား နတ္ျမစ္ကို ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ားျဖင့္ ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး တရက္ တာ ဗီဇာျဖင့္ သြားလာခြင့္ကိုမူ ဆက္လက္ ခြင့္ျပဳထားခဲ့သည္။ သုိ႕ေသာ္လည္း ႏို၀ဘၤာလ ၆ ရက္ေန႕က ဂ်ီးအီး တပ္သား သံုးဦးကို အ မည္မသိ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ တစ္ခုက ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားသျဖင့္ ႏို၀ဘၤာလ ၁၉ ရက္ေန႕က ျမန္မာဘက္က ပိတ္ထားလိုက္ ျပန္ သည္။
ယမန္ေန႕ ႏို၀ဘၤာလ ၂၄ ရက္ေန႕က ျမန္မာဘက္က နယ္စပ္ ခရီးသြားလာခြင့္ (၂) မ်ိဳးစလံုးကို ျပန္လည္ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့သည္။
တက္ကနက္ျမိဳ႕ အေျခစိုက္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အမွတ္ (၄၂) ဘီဂ်ီဘီ တပ္ရင္းမွဴး ဂ်ာဟစ္ ဟူစိ္န္က ယခုကဲ့သို႕ နယ္စပ္ ခရီးသြားလာခြင့္ ကို ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္လိုက္ျခင္းမွာ သူတို႕ အေနျဖင့္ ျမန္မာဘက္သို႕ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတာင္းဆိုခဲ့သျဖင့္ ယခုလို ျမန္မာဘက္က ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္ ရန္ သေဘာတူညီခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သတင္းေထာက္မ်ားကို ေျပာဆိုသည္။
ျမန္မာဘက္မွ ေန႕ခ်င္းျပန္ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ျဖင့္ ေရာက္လာသည့္ ကုန္သည္မ်ား၏ အေျခအေနကို ေမးၾကည့္ရာ တက္ကနက္ျမိဳ႕ ေဒသခံ တစ္ဦးက ယခုကဲ့သို႕ေျပာသည္။
“ မေန႕က ႏို၀ဘၤာလ ၂၄ ရက္ေန႕မွာ စက္ေလွႏွစ္စီး ရခိုင္ဘက္ ေမာင္ေတာက ေရာက္ပါတယ္။ ရခုိင္အမ်ိဳးသမီး ၁၀ ဦး ပါတယ္။ ဘဂၤလီက ၅၀ ခန္႕ပါတယ္။ ဒီဘက္ ကလည္း သြားပါတယ္။ ဒီဘက္က သြားတဲ့ စက္ေလွမွာ အ၀တ္အထည္ေတြ ပါသြားတဲ့အတြက္ BGB က စပိဘုတ္နဲ႕ လိုက္ျပီး ဖမ္းတာကိုလည္း ျမင္လိုက္ရပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။
အလားတူ ၇ ရက္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ျဖင့္ ျမန္မာဘက္မွ ယမန္ေန႕စတင္ေရာက္ရွိလာျပီျဖစ္ေၾကာင္းလည္း တက္ကနက္ ကုန္သြယ္ေရး ဂိတ္ တြင္အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေန သူတစ္ဦးက ေျပာသည္။
“ မေန႕ ကေတာ့ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္နဲ႕ ျမန္မာဘက္က အမ်ိဳးသမီး ၄ ေယာက္နဲ႕ အမ်ိဳးသား ၁၀ ဦးခန္႕ေရာက္တယ္။ ဒီဘက္ကေတာ့ မေန႕က သြား တာမရွိဘူး။ ဒီေန႔မွဘဲ ဒီဘက္က စသြားမယ္လို႕ သိရပါတယ္။”
ျမန္မာဘက္မွ ဖမ္းဆီးခံထားရေသာ တပ္္သား ၃ ဦးကို ျပန္လည္ မရရွိေသးေသာ္လည္း နယ္စပ္ကို ျမန္မာဘက္က ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ ျခင္း မွာ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္သြားလာခြင့္ကို ပိတ္ပင္ထားသျဖင့္ နယ္စပ္ေန ျပည္သူမ်ား စီးပြားေရး အက်ပ္ဆိုက္လာသလို နယ္ျခား ေစာင့္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား၏ ပံုမွန္ ၀င္ေငြမ်ား ထိခိုက္လာေနမူကို ေရွာင္ရွားလို၍ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာဆိုသည္။
ျမန္မာႏွင့္ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ အၾကားတြင္ နယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး တရား၀င္ နည္းလမ္း (၂) ခုျဖင့္ သြားလာႏိုင္ရာ ယင္းတို႕မွာ ခုႏွစ္ရက္ဗီ ဇာႏွင့္ တစ္ရက္ ဗီဇာတို႕ျဖင့္ ျဖစ္ သည္။ အဆိုပါ နည္းလမ္းျဖင့္ သြားလာခြင့္ကို သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံ ႏွစ္ခု၏ နယ္စပ္ အာ ဏာပိုင္မ်ားက ခြင့္ ျပဳထားခဲ့သည္။
သုိ႕ေသာ္ ဇြန္လ အတြင္း ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ အေရးအခင္းေၾကာင့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အၾကား ခရီး သြားလာခြင့္ ကို ျမန္မာဘက္က သံုးလခန္႕ ပိတ္ ထားခဲ့ျပီး အေျခအေန တည္ျငိမ္လာ ေသာ စက္တဘၤာလတြင္ ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္္ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ေနာက္ထပ္ တစ္ၾကိမ္ ေအာက္တိုဘာ လတြင္ ဆူပူမူ ျပန္ျဖစ္ပြား လာ သျဖင့္ ေနာက္ထပ္ တစ္လနီးပါးခန္႕က ျမန္မာဘက္က ျပန္ပိတ္ခဲ့ သည္။
ေမာင္ေတာႏွင့္ တက္ကနက္ျမိဳ႕အၾကား နတ္ျမစ္ကို ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ားျဖင့္ ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး တရက္ တာ ဗီဇာျဖင့္ သြားလာခြင့္ကိုမူ ဆက္လက္ ခြင့္ျပဳထားခဲ့သည္။ သုိ႕ေသာ္လည္း ႏို၀ဘၤာလ ၆ ရက္ေန႕က ဂ်ီးအီး တပ္သား သံုးဦးကို အ မည္မသိ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ တစ္ခုက ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားသျဖင့္ ႏို၀ဘၤာလ ၁၉ ရက္ေန႕က ျမန္မာဘက္က ပိတ္ထားလိုက္ ျပန္ သည္။
ယမန္ေန႕ ႏို၀ဘၤာလ ၂၄ ရက္ေန႕က ျမန္မာဘက္က နယ္စပ္ ခရီးသြားလာခြင့္ (၂) မ်ိဳးစလံုးကို ျပန္လည္ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့သည္။
တက္ကနက္ျမိဳ႕ အေျခစိုက္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အမွတ္ (၄၂) ဘီဂ်ီဘီ တပ္ရင္းမွဴး ဂ်ာဟစ္ ဟူစိ္န္က ယခုကဲ့သို႕ နယ္စပ္ ခရီးသြားလာခြင့္ ကို ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္လိုက္ျခင္းမွာ သူတို႕ အေနျဖင့္ ျမန္မာဘက္သို႕ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတာင္းဆိုခဲ့သျဖင့္ ယခုလို ျမန္မာဘက္က ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္ ရန္ သေဘာတူညီခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သတင္းေထာက္မ်ားကို ေျပာဆိုသည္။
ျမန္မာဘက္မွ ေန႕ခ်င္းျပန္ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ျဖင့္ ေရာက္လာသည့္ ကုန္သည္မ်ား၏ အေျခအေနကို ေမးၾကည့္ရာ တက္ကနက္ျမိဳ႕ ေဒသခံ တစ္ဦးက ယခုကဲ့သို႕ေျပာသည္။
“ မေန႕က ႏို၀ဘၤာလ ၂၄ ရက္ေန႕မွာ စက္ေလွႏွစ္စီး ရခိုင္ဘက္ ေမာင္ေတာက ေရာက္ပါတယ္။ ရခုိင္အမ်ိဳးသမီး ၁၀ ဦး ပါတယ္။ ဘဂၤလီက ၅၀ ခန္႕ပါတယ္။ ဒီဘက္ ကလည္း သြားပါတယ္။ ဒီဘက္က သြားတဲ့ စက္ေလွမွာ အ၀တ္အထည္ေတြ ပါသြားတဲ့အတြက္ BGB က စပိဘုတ္နဲ႕ လိုက္ျပီး ဖမ္းတာကိုလည္း ျမင္လိုက္ရပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။
အလားတူ ၇ ရက္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ျဖင့္ ျမန္မာဘက္မွ ယမန္ေန႕စတင္ေရာက္ရွိလာျပီျဖစ္ေၾကာင္းလည္း တက္ကနက္ ကုန္သြယ္ေရး ဂိတ္ တြင္အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေန သူတစ္ဦးက ေျပာသည္။
“ မေန႕ ကေတာ့ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္နဲ႕ ျမန္မာဘက္က အမ်ိဳးသမီး ၄ ေယာက္နဲ႕ အမ်ိဳးသား ၁၀ ဦးခန္႕ေရာက္တယ္။ ဒီဘက္ကေတာ့ မေန႕က သြား တာမရွိဘူး။ ဒီေန႔မွဘဲ ဒီဘက္က စသြားမယ္လို႕ သိရပါတယ္။”
ျမန္မာဘက္မွ ဖမ္းဆီးခံထားရေသာ တပ္္သား ၃ ဦးကို ျပန္လည္ မရရွိေသးေသာ္လည္း နယ္စပ္ကို ျမန္မာဘက္က ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ ျခင္း မွာ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္သြားလာခြင့္ကို ပိတ္ပင္ထားသျဖင့္ နယ္စပ္ေန ျပည္သူမ်ား စီးပြားေရး အက်ပ္ဆိုက္လာသလို နယ္ျခား ေစာင့္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား၏ ပံုမွန္ ၀င္ေငြမ်ား ထိခိုက္လာေနမူကို ေရွာင္ရွားလို၍ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာဆိုသည္။
ပံုစံခြက္
ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုလွ်င္ အေမက ကေတာ့ပံုစံ မုန္႔ေလးေတြ လုပ္ေရာင္းေလ့ရွိသည္။ ေမေမ့ကို ေမးေတာ့ ဒါက ကေတာ့ပံု ပံုစံခြက္ေလး ေပါ့ သမီး ရယ္လို႔ အေမက အျပံဳးေလးျဖင့္ ျပန္လည္ေျဖၾကား ခဲ့သည္။လူမွန္းသိတက္စ အရြယ္ကတည္းက ေမေမက ကိုႀကီးကိုဘုရားပြဲ ေရာက္တိုင္း တီရွပ္ လွလွေလးႏွင့္ ဗံုရုပ္ ကေလးေတြ ၀ယ္ေပးေလ့ရွိသည္။ ေဖေဖကေတာ့ ဘုရားပြဲ မွာေရာင္းေသာ ေသနပ္ရုပ္ကေလး ေတြကို ကိုကို႔အဖို႔၀ယ္ ေပး ေနၾက။
အဲ့လိုဆိုရင္ ေေဖေဖနဲ႔ ေမေမက ဆူးအဖို႔ဘာမွ၀ယ္မေပးဘူးလို႔ေတာ့ မထင္လိုက္ၾကပါနဲ႔။ ေမေမ ဆူးအတြက္ဂါ၀င္လွလွေလးေတြျပီး ေတာ့ ေဖေဖ ကဆူးအတြက္ ဘိုမရုပ္ေလးေတြ ၀ယ္ေပးပါတယ္။ ဆူးတို႔အိမ္မွာ ပစ္တိုင္းေထာင္ရုပ္၊ ယမင္းရုပ္နဲ႔ ဘိုမရုပ္ ေလးေတြဆို ရင္ ဗီဒိုအျပည့္ေပါ့။ ပြဲေစ်း တန္းေတြ ေရာက္တိုင္းမွာ ဆူးက စစ္သားရုပ္နဲ႔ ေျပာက္က်ား၀တ္စံုေလး တစ္စံု ေမေမကို ပူဆာခဲ့ဖူးတယ္။
ေမေမက သမီးေလးရယ္ အိမ္မွာယမင္းရုပ္လွလွေလးေတြ ဂါ၀န္လွလွေလးေတြရွိေနပါရက္နဲ႔ ေျပာက္က်ား၀တ္စံုတို႔ စစ္သားရုပ္တို႔ ဆို တာ မိန္းက ေလးေတြနဲ႔ မသင့္ပါဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ဘူးတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက မိန္းကေလးဆိုတာ လူ႔ေလာကမွာ မိန္းကေလးနဲ႔ ေယာက္်ားေလးဆိုျပီး လူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးအတြက္ အ၀တ္အစားေတြ မတူ ေအာင္ ထုတ္ထားေပးပါလား ဆိုတာကလြဲလို႔ ဆူးဘာမွ မသိခဲ့ပါဘူး။
ျမီးေကာင္ေပါက္ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ ေရာက္လာေတာ့ လွပခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ၀င္လာသလိုဘဲ ရယ္စရာေတြ႔ရင္ ငယ္ငယ္တုန္းက လို႔ဘဲ ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး အားပါ တရ ရယ္ျပစ္လိုက္တယ္။ ဒါကိုေမေမက အျမဲသတိေပး ေလ့ရွိတယ္။ သမီးရယ္ မိန္းကေလးဆိုတာ ရယ္စရာရွိ ရင္ ေတာင္ အျပံဳးနဲ႔တင္ ေက်နပ္ရတယ္ဆိုျပီး “ပိုလ္းတန္ခို ယယြမ့္၊ ပိုလ္းတန္ယြမ့္ ဟယ္ဟိုင္လိုင္” ရယ္စရာ ရွိရင္ ျပံဳးပါ၊ ျပံဳစရာေတြ႔ရင္တည္တည္ေလးေနပါ ဆိုတဲ့ ရွမ္းစကားပံုတခုနဲ႔ အျမဲႏိႈင္းဆျပတယ္ေလ။
ဆူးက ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဆိုးတယ္။ ကစားရင္ေတာင္ ကိုကိုတို႔ေယာက္်ားေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဘဲ ကစားခ်င္တာ။ သူတို႔နဲ႔က စားရတာ လြတ္လပ္တယ္။ ေပါပါးမႈရွိတယ္လို႔ ဆူးကယံုၾကည္တယ္ေလ။ ျမီးေကာင္ေပါက္အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ေမေမက ကိုကိုတို႔သူငယ္ ခ်င္း ေတြနဲ႔ အတူ ေပးမကစားေတာ့ဘူးေလ။ ဆူးပ်င္းေနရင္ ေမေမကရုပ္ျပကာတြန္းေလးေတြ ဖတ္ခိုင္းတယ္။
ျပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကေရးတဲ့ စာအုပ္ေလးေတြ ဗဟုသုတရေအာင္ဆိုျပီး အၿမဲဖတ္ခိုင္းေလ့ရွိတယ္။ ဆရာေတာ္ေရးတဲ့စာအုပ္ ေတြ က ဆူးသိထားမွတ္မိသေလာက္ေျပာရရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ အမ်ိဳးသား ကြာျခား ပံုေတြေရးထား တာ မွတ္လား။ ၿပီးေတာ့ဆူးက လြတ္လြတ္လပ္လပ္၀တ္စားရတာႀကိဳက္တယ္။ ဒါကိုေဖေဖက သမီးရယ္ ေဘာင္းဘီရွည္ ေတြ တီရွပ္မ၀တ္ရဘူးေလ။ အဲ့ဒါေယာက္်ားေလး၀တ္ေတြတဲ့။ ဆူးကဒါေတြဘဲ၀တ္ရတာ လြတ္လပ္တယ္လို႔ေျပာေတာ့ ေဖေဖက ဆူး ကိုရိုက္တယ္။
သမီး၀တ္ရမွာက စကပ္ေတြလံုခ်ည္ေတြ အမ်ိဳးသမီး အကၤ် ီေတြတဲ့။ လံုခ်ည္ကိုဆူးက ေျခသလံုးတ၀က္ေလာက္ ေပၚေအာင္ ၀တ္ေတာ့ ေမေမက သမီးမိန္းကေလးဆိုတာ လံုခ်ည္ကိုေျခမ်က္ေစ့ေတာင္ ေပၚေအာင္မ၀တ္ရဘူးလို႔ ဆူးကိုဆံုးမေလ့ရွိတယ္။
ဆူးတို႔အိမ္က ၀ါးၾကမ္းခင္းေလးပဲ ခင္းထားတာဆိုေတာ့ ေျခလွမ္းတလွမ္းလွမ္းတိုင္းမွာ ၾကမ္းခင္းအသံက “ကလက္ပ္(လ္)၊ ကလက္ပ္(လ္)” ဆိုျပီး တကၽႊက္ကၽႊက္ အသံျမည္ေတာ့ ေမေမကသမီးရယ္ မိန္းကေလးဆိုတာ လွမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေျခသံတိုးတိုးေလး ထားၿပီး ေလွ်ာက္ရ တယ္ တဲ့။
ၿပီးေတာ့အိမ္မႈကိစၥေတြကို အစစအရာရာ တက္ေျမာက္ထားမယ္။ ငရုပ္သီးေထာင္းရင္ေတာင္ အေစ့ေလးေတြကို ညွက္ေနေအာင္ေထာင္း မွ မိန္း ကေလးပီသတယ္လို႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္တုန္းက ေမေမေျပာတာကို ဆူးခုထိမွတ္မိေနပါေသးတယ္။
ဆူး (၇) တန္းေရာက္ေတာ့ ကိုကိုက (၈) တန္းေက်ာင္းသားႀကီးျဖစ္လို႔။ ဆူးမွာ ဆူးထက္ ငါးႏွစ္ေလာက္ငယ္တဲ့ညီမေလးတစ္ေယာက္ရွိ ေသးတယ္။ ဆူး (၇) တန္းတက္တဲ့ႏွစ္မွာ ေမေမအသဲအတန္ျဖစ္လို႔ေဆးရံု တင္လိုက္ရတယ္။ ေဖေဖကေတာ့ ဟိုးအေ၀းႀကီးမွာ ပိုက္ဆံ သြား ရွာတယ္။ ဟိုးအေ၀းၾကီးမွာဆိုေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သြားလုပ္တာေပါ့။
စာမလာ သတင္းမၾကားတာလည္း ၄ လေလာက္ရွိေလာက္ပါရဲ႕။ ေနာက္ဆံုး ဦးပဇၹင္းတပါးရဲ႔ အကူအညီနဲ႔ ေဖေဖ့ဆီက အဆက္အသြယ္ ရ တယ္။ ေမေမေဆးရံုတတ္ေနရတယ္ ဆိုတဲ့သတင္းၾကားၾကားျခင္း ေဖေဖ လည္း အျမန္ျပန္လာခဲ့တာေပါ့ေလ။
ေဖ့ေဖ့ကိုဆက္သြယ္မရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ လူၾကံဳမရွိတာရယ္ အလုပ္အကိုင္ အဆင္မေျပ တာ ရယ္ ေၾကာင့္လို႔ ေဖေဖျပန္ေျပာျပမွ သိရတာေပါ့။ ေဖေဖကအိမ္စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အလုပ္ တဖက္နဲ႔မို႔ ေမေမနဲ႔ညီမေလးကို အနီးကပ္ျပဳစုဖို႔က လူလိုလာၿပီေလ။ ကိုႀကီးက ဒီတာ၀န္ကို သူယူပါရေစလို႔ေျပာေတာ့ ေမေမကသားကသားဦး၊ သားၾကီးတဲ့။
သားၾကီးလာလို႔ အိမ္ေထာင္က်လာရင္ သားရဲ႔မိန္းမကို သားကဘဲဦးေဆာင္ ဦးရြက္ရမွာမို႔ သားေက်ာင္းထြက္လို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုၿပီး ဆူးကို ေက်ာင္း ကထုတ္ျပီး အိမ္မႈကိစၥအ၀၀နဲ႔ ေမေမ့ကိုျပဳဆုဖို႔ ညီမေလးကိုထိန္းေၾကာင္းဖို႔ တာ၀န္ေတြအားလံုးဟာ ဆူးလက္ထဲကိုေရာက္လာ တာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ အေၾကြးေတြက လည္ပင္းထိႏွစ္ေနေလေတာ့ ကိုၾကီးလည္း (၈) တန္းေအာင္ျပီးတာနဲ႔ ေက်ာင္းဆက္တက္ဖို႔က ဘယ္လိုမွ မ ျဖစ္ ႏိုင္ေတာ့ ဘူးေလ။ ညီမေလးကလည္းခ်ဴျခာ ေမေမကလဲ က်န္းမာေရးမေကာင္း ဒီၾကားထဲမွာ ေဖေဖကလည္း ေပၚတာ ခနခန လိုက္ ရေသး တယ္။
အေျခအေနအေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဆူး - နယ္စပ္ရြာေလးတရြာကို ေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔မသိေအာင္ ခိုးထြက္လာခဲ့တယ္။ လူေတြက ေတာ့ ဆူး ကိုသူပုန္ေတြနဲ႔လိုက္ေျပးသြားတယ္။ သူကသူပုန္လုပ္မွာတဲ့ လို႔အမ်ိဳးမ်ိဳး ေ၀ဖန္ ၾကတာေပါ့။
တကယ္တန္းက်ေတာ့ ဆူး - အိမ္အတြက္၀င္ေငြေလး တဖက္တလွမ္းရေအာင္ ေတာေစ်းတန္းမွာ ေစ်းေရာင္းရင္း ဘ၀ကိုရပ္တည္ ခဲ့တာ ပါ။ ေတာေစ်းတန္းမွာ ေစ်းေရာင္းရင္း သူတို႔ေျပာတဲ့ သူပုန္ဆိုတဲ့သူေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့တာေပါ့ အမွန္ေပါ့။ အဲ့ကေန ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ဘာမွန္းမ သိ ေသး တဲ့အခ်ိန္မွာ စစ္ယူနီေဖာင္းနဲ႔ ေသနပ္လြယ္ထားတဲ့ စစ္သားေတြ စစ္သမီးေတြကို ေတြ႔ေတာ့ ဆူးအရမ္းကို အားက်မိတာနဲ႔ မိဘ ေတြမသိ ေအာင္ သူတို႔ေနာက္ကို တိတ္တိတ္ကေလးလိုက္ခဲ့တာေပါ့။
အဲဒီတုန္းက ဆူးအသက္ ၁၃-၁၄ ႏွစ္ေလာက္ဘဲရွိေသးတယ္ေလ။ ဆူးမိဘေတြ ေျပာျပထားတာကေတာ့ ေျပာက္ၾကား ၀တ္စံုေတြ စစ္ ေသ နပ္ေတြဆိုတာ ေယာက်ာၤးေလးေတြနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ပစၥည္းတဲ့။ ဒါေပမဲ့ခုေတာ့ ေျပာက္ၾကား စစ္ယူနီေဖာင္းနဲ႔ စစ္ေသနပ္ေတြကိုင္ေနတဲ့ မိန္း မေလး ေတြကို ေတြ႔ေတာ့ဆူးအားက်မိတာေပါ့။
မိဘေတြက ဆူးကိုျပန္လိုက္ေခၚၾကေပမယ့္ ဆူးမသိ လိုက္ရပါဘူး။ သူပုန္စစ္ဗိုလ္တခ်ိဳ႕က ဆူးကိုသ မီးလးလို သေဘာထားၾကတယ္။ အလို လိုက္ၾကတယ္။ သူတို႔ေတြက ဆူးကိုသူတို႔နဲ႔ေတာထဲမွာ မေနဖို႔ေက်ာင္းျပန္တက္ဖို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး တိုက္ တြန္းေနတဲ့ၾကားက သူပုန္ေတြၾကားထဲမွာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာထဲမွာ ေတာရိုင္းပန္း ေလးေတြရယ္ ၿပီးေတာ့ ေက်းငွက္တြန္သံေတြ ၾကား မွာ ဆူး ေပ်ာ္ေနခဲ့မိတာေပါ့။
ေနာက္ေတာ့ ဆူးကို ဒုကၡသည္စခန္းတခုကို တျခားဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဆူးကို စခန္းထဲမွာရွိတဲ့ လူႀကီးေတြက တျခားလူ ေတြ ကေလးေတြထက္ပိုျပီး ဂရုစိုက္ၾကတယ္။ ဒါလည္းသူတို႔ အခ်ိတ္ဆက္နဲ႔ သူတို႔ရွိခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာကို အရြယ္ေရာက္လာမွ ဆူး သိ လိုက္ရ ပါတယ္။ ဆူးကိုမိဘမဲ့ေဘာ္ဒါေဆာင္ တခုမွာအပ္ေပးခဲ့ၾကတယ္ေလ။ အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ မိဘမဲ့ကေလးလို႔ေျပာရင္ ဆူး အရမ္း၀မ္း နည္း တာ ေပါ့။
ေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ့ ေမေမတို႔နဲ႔ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းကလိုဘဲ လံုခ်ည္ကို ေသသပ္ခ်ပ္ရပ္စြာ ေျခသလံုးမေပၚေအာင္ ၀တ္ေလ့ရွိ တယ္ ေလ။ ေက်ာင္းသူ/သားနဲ႔ ေက်ာင္းဆရာ/မ ေတြက ဆူးကို မိန္းမပီသတယ္ဆိုၿပီး ခ်ီးက်ဴးလို႔မဆံုးပါဘူး။ သူတို႔ကဆူးကို စံျပဆုခ်ီးျမင့္ၾက တယ္။ ဆူး စိတ္ထဲမွာ ဘာမွမရွိပါဘူး။
ေမေမေျပာခဲ့တဲ့ မိန္းကေလးဆိုတာ ဆိုတဲ့အေတြးေတြဘဲရွိတာေလ။ အခန္းထဲကေက်ာင္းသူမ ေတြရယ္စရာေတြ႔ရင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရယ္ ၾကတာကိုၾကည့္ၿပီး ဆူး ရွက္ေနမိတာေတာ့ အမွန္ဘဲေလ။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အေမက ေျပာဘူးတယ္မွတ္လား မိန္းကေလးဆိုတာ အဲသလိုမရယ္ရဘူးလို႔။ ၿပီးေတာ့အဲ့မွာရွိတဲ့ မိန္မေလးေတြက စ ကပ္ တို (ဒူးေလာက္ရွိေသာစကပ္) လံုခ်ည္ဆိုလဲ ေျခတလံုးေတြထင္းေနေအာင္ ေပၚေအာင္၀တ္ျပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာ လုပ္ ရွားၾက တာေလ။
ဆူးေမေမဆိုရင္ ဆူးကို ေအစကပ္လိုအရွည္မ်ိဳးေတြဘဲ ၀တ္ခြင့္ျပဳထားေတာ့ ဆူး အက်င့္ ျဖစ္ ေနၿပီေလ။ ၿပီးေတာ့ ငယ္ငယ္ေလး တည္း က မညပ္ဘဲထားတဲ့ဆံပင္ေတြဆိုရင္ ခါးလယ္ေလာက္ေရာက္ေနၿပီေပါ့။ ေက်ာင္းမွာဆိုရင္ ဆူးကဆံပင္ အရည္ဆံုး ဘဲေလ။ ေက်ာင္း တက္ ေန ရင္း ဆူးကို စိန္ေခၚမႈတခုေပးခဲ့တယ္။
ခပ္ရိုင္းရိုင္း ေက်ာင္းသားတေယာက္က ဆူးကိုရည္းစားစကား ေျပာေတာ့ဆူးကဒါေတြစိတ္မ၀င္စားဘူး လို႔သူ႔ကို အျပတ္ျငင္း လိုက္ေတာ့ သူ ဘာေျပာတယ္သိလား။ မင္း-ဘယ္ေတာ့မွ (၁၀) တန္းေအာင္မွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။
အဲဒီတုန္းက အဲ့ဒီအေျခအေန နဲ႔ဆိုရင္ ဟုတ္တယ္ဆူး (၁၀) တန္း ေက်ာင္းကိုေအာင္မွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ေတြက အဂၤလိပ္စာ အရမ္းေကာင္း ၾကတာေလ။ ၈ တန္းေက်ာင္းသူ၊သားဘ၀တည္းက အဂၤလိပ္စာ အဂၤလိပ္စကားဆိုရင္ ေကာင္း ေကာင္းေျပာဆိုႏိုင္ၾကၿပီ။ ဆူးမွာ သူမ်ားေတြ ေျပာေနၾကတဲ့ I Love You ဆိုတဲ့ စာသားေလးကိုေတာင္ နားမလည္လို႔။
တျခားသူေတြကို ေမးေတာ့ ဆူး ရည္းစားစာအေပးခံရတဲ့အေၾကာင္း တေက်ာင္းလံုး သိသြားၿပီး ဆူးရဲ႕အရည္အခ်င္းလည္း ပၚကုန္တာ ေပါ့။ ဆူးျဖင့္ ရွက္လိုက္တာ။ ရွက္စိတ္ေတြရယ္ မခံခ်င္စိတ္ေတြေပါင္းၿပီး ဆူး (၁၀) တန္းေက်ာင္းကို ဒုတိယဆုရၿပီး ေအာင္ျမင္ ခဲ့တယ္။ ေနာက္ ပညာေတာ္သင္ဆု တဆုကို ဆူး ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။
ဒါကဆူးဘ၀ရဲ႔ပထမဆံုး ၀တ္စားဆင္ယင္မႈကိုေျပာင္းပစ္လိုက္တာဘဲေပါ့။ ပညာေတာ္သင္ဆုရေတာ့ ေဒၚေလးတေယာက္ ကေျပာတယ္။ ဆံ ပင္ေတြကို ညွပ္ျပစ္ရမယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့ သူမ်ားေတြလိုမ်ိဳး စကပ္ေလးေတြ စတိုင္ေဘာင္ဘီေတြ၀တ္တက္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တယ္။
ဆူးကို ပညာေတာ္ သင္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြၾကားမွာ ေခတ္ေနာက္မက်ေစခ်င္ဘူးတဲ့ေလ။ ဟုတ္လဲဟုတ္တယ္။ ဆူးပညာေတာ္သင္သြား ေတာ့ လူေတြကအရမ္းကိုေခတ္မီွလိုက္ၾကတာ။ ၀တ္တာစားတာ ေနတာထိုင္တာ အားလံုးအား လံုးပါဘဲ။ ဆူး တို႔ေတာ ကနဲ႔မ်ား ကြာပ။
ဖုန္း၊ အီးေမးလ္၊ အင္တာနက္ ကြန္ျပဴတာ ဓါတ္ေလွကားေတြ ဆိုတာဆူးအတြက္ တျခားကမၻာတ ခုလို အသစ္ ေတြေပါ့။ ဆူးပညာေတာ္သင္ ကေနျပန္ေရာက္ေတာ့ ဆူးဘ၀တ္စားဆင္ယင္မႈ အရာရာအားလံုး ေျပာင္းလဲကုန္ျပီေလ။
အေမဆင္ခဲ့တဲ့ ေအစကပ္ရွည္ရွည္ေလးေတြအစား စကပ္တိုေလးေတြေနရာယူျပီး အေမေပးခဲ့တဲ့ ဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေတြ အစားရစ္ေခြေန တဲ့ ပုခံုး၀ဲပ်ံဆံစေတြက ေနရာယူလို႔။
ျပီးေတာ့ပါးျပင္ေပၚက သနပ္ခါးပဲၾကား ပါးပါးေလးေတြအစား မိတ္ကပ္ပါးပါးေလး ေတြကေနရာယူကုန္ျပီအေမ။ အြန္လိႈင္းေတြထိုင္ရင္း အြန္ လိႈင္းေပၚက ခ်စ္သူနဲ႔ ဆူးအိမ္ေထာင္က်ခဲ့တယ္။ ဆူးရဲ႔အိမ္ေထာင္ဖက္က ေမေမျပာတဲ့မိန္းကေလးဆိုတာ ေယာက္်ားေလးဆိုတာ ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြကိုရိုက္ခ်ိဳး ျပစ္ခဲ့တယ္။
မိန္းကေလးဆိုတာ ေယာက္်ားေလးရဲ႔ညာဖက္မွာ မအိပ္ရဘူးတို႔ အိမ္မႈကိစၥအ၀၀က မိန္းမေလး တာ၀န္တို႔ ဆိုတာေတြကို ဆူးရဲ႔အမ်ိဳး သားက ရိုက္ခ်ိဳးျပစ္ခဲ့တယ္။
အျပင္၀င္ေငြရတဲ့အလုပ္ေတြကို အတူတူလုပ္ကိုင္ခဲ့သလို အိမ္ထဲအလုပ္ေတြကိုလည္း တေယာက္တလွည့္ ၀ိုင္းကူျပီး လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾက တယ္။ ေအာ္… တကယ္တန္းၾကေတာ့ မိန္းကေလးတေယာက္ ေယာက္်ားေလး တေယာက္ရယ္လို႔ အသိုင္းအ၀ိုင္းက သက္မွတ္ေပး လိုက္ တဲ့ ပံုစံ ေတြအတိုင္း ဆူး တို႔ရဲ႔မိဘေတြက သူတို႔ရဲ႕သား၊သမီးေတြကို ပံုသြင္းယူခဲ့ၾကတာပါ။
ဆူး ညအိပ္ရာ၀င္ေတာ့ ပုခံုးေပၚမွာ လက္တင္းရင္း ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္တယ္။ တကယ္တန္းၾကေတာ့ လူတိုင္းဟာ သူတို႔ကိုသူတို႔ ေရွး ရိုး ဆန္တဲ့ပံုစံခြက္ၾကီး ထဲကေန ရုန္းထြက္ျပီး ေခတ္သစ္ထဲကိုေရာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနၾကေပမယ့္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သူတို႔မသိတဲ့ ပံုစံ ခြက္ တမ်ိဳးထဲကို ေရာက္ေနၾကတာပါလားလို႔။
ေက်ာင္းဆရာ၊မ တေယာက္ကုိၾကည့္မလား အခ်ိန္မွန္မွန္အိပ္ရာထ ေန႔တိုင္းေက်ာင္းသြား ဖို႔ျပင္၊ စာသင္၊ ေက်ာင္းသား၊ သူေတြကို ဆံုးမ၊ သင္ရိုးညြန္းတမ္းေရး၊ အိမ္ျပန္ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္၊ စာၾကည့္(အနားယူ) အိပ္ယာ၀င္။ ေနာက္တေန႔ ေကာ ဘာထူးလာလို႔ဘာလိမ့္?။
ရံုး၀န္ထမ္းတေယာက္ကိုၾကည့္ဦးစို႔ သူ႔မွာေကာ အခ်ိန္မွန္မွန္အိမ္ရာထ ရံုးသြားဖို႔ျပင္ ရံုးအလုပ္လုပ္ အိမ္ျပန္။ စက္ရံုက အလုပ္သမားလား။ သူလဲ အခ်ိန္မွန္မွန္အိပ္ယာထ ခ်က္ျပဳတ္ အလုပ္လုပ္ဖို႔ျပင္ အလုပ္သိမ္းေတာ့ အိမ္ျပန္။ ေနာက္ေန႔ဖို႔ျပင္ဆင္။ အိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္လား။ အတူတူပါဘဲ ေလ။
အားလံုးအားလံုးေသာ လူေတြဟာ မိဘေတြလူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းက သက္မွတ္ထားတဲ့ ပံုစံခြက္ဆိုတဲ့ခြက္ကေလးထဲကေန လြတ္ေျမာက္ေန ၾက ေပမဲ့လည္း သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ပံုစံခြက္ေလးထဲကို တေျဖးေျဖးႏွစ္တထက္ႏွစ္ ေနၾကတယ္ဆိုတာ သတိမထားမိၾကပါဘူး။
အဲ့သလိုဘဲ ဆူးကို္ယ္တိုင္လည္း ေမေမေပးတဲ့ပံုစံခြက္ကေလးထဲကထြက္ျပီး အျခားပံုစံခြက္ထဲကို တေန႔ထက္တေန႔ ႏွစ္တထက္ႏွစ္ လာ ေန မိတာကိုလည္း သတိမထားမိပါဘူး။
Saturday, November 24, 2012
ျမ၀တီၿမိဳ႕နယ္၊ ထီး၀ါ့ဘေလာရြာ တြင္ BGF တပ္သားသစ္ ၈ဦး ဗိုလ္ခ်စ္သူ စည္း႐ံုးရရွိခဲ့
ဖိုးခြါးေလး (ေကအိုင္စီ)
နယ္ျခားေစာင့္တပ္-BGF
တပ္သားသစ္စုေဆာင္းရရွိေရး အတြက္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ျမ၀တီၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းရိွ
ထီးဝါ့ဘေလာေက်း ရြာတြင္ BGF အမွတ္(၃) တိုက္နယ္မႉး
ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာခ်စ္သူကိုယ္ တိုင္ သြားေရာက္စည္း႐ံုးခဲ့ရာ တပ္သားသစ္ ၈ဦး
ရရွိခဲ့သည္ ဟု သိရသည္။
ထီးဝါ့ဘေလာေက်းရြာ၌ ယခင္က DKBA တပ္ဖြဲ႔တြင္ အမႈထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ စစ္မႈေဟာင္းမ်ားကို BGF တပ္သားမ်ားအျဖစ္ ျပန္ လည္ အမႈထမ္းရန္ ဗိုလ္မႉး ႀကီးေစာခ်စ္သူက သြားေရာက္စည္း႐ံုးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံတစ္ဦးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
“သူ(ဗိုလ္ခ်စ္သူ)က ထီး၀ါ့သေလာရြာမွာ ရြာသူႀကီးဆီကေန ၁၅ေယာက္ ေတာင္းထားတယ္။ သူႀကီးက ရွာေပးလို႔ မရေတာ့ အရင္က DKBA မွာ စစ္မႈထမ္းဖူးတဲ့သူေတြကို စည္း႐ံုးတယ္။ အတင္းအဓမၼေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ ဆံုး ၈ေယာက္ ရသြားတာ ေပါ့”ဟု သူက ေျပာသည္။
ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာခ်စ္သူ စည္း႐ံုးရရွိခဲ့ေသာ အဆိုပါ ရြာသား ၈ဦးသည္ အမ်ားအားျဖင့္ အိမ္ေထာင္သည္ မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ၂၀၀၈-၂၀၀၉က တည္းက DKBA တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းခံခဲ့ရဖူးသည့္ စစ္တပ္အတြင္း ၃ႏွစ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္သူမ်ားျဖစ္သည္ဟု သူက ဆက္ေျပာ သည္။
သို႔ေသာ္ ထီး၀ါ့ဘေလာေက်းရြာတြင္ BGF တပ္သားသစ္ စည္း႐ံုးေကာက္ခံျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ျမ၀တီၿမိဳ႕နယ္တြင္ လႈပ္ရွားေန သည့္ BGF (၁၀၁၈)တပ္ရင္းမႉး ဗိုလ္မႉးေစာေမာင္၀င္းအား ေကအိုင္စီမွ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာ မဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ျပန္လည္ ေျဖၾကားခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ထီးသ၀ါ့ဘေလာေက်းရြာ အနီး၀န္းက်င္ရွိ သံပုရာရြာႏွင့္ ထီးေလာ္ေသ့ရြာ၌လည္း ေအာက္တိုဘာလက အလားတူ BGF တပ္ သားသစ္ရရွိေရးအတြက္ ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာခ်စ္သူမွ သြားေရာက္စည္း႐ံုးခဲ့ေသာ္လည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မရရွိခဲ့ ေၾကာင္း သိရသည္။
BGF အမွတ္(၃) တပ္နယ္မႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာခ်စ္သူသည္ ကရင္ျပည္နယ္၊ နဘူးၿမိဳ႕နယ္အေျခစိုက္ အမွတ္ (၁၀၁၇)၊ (၁၀၁၈)၊ (၁၀၁၉)ႏွင့္ (၁၀၂၀) BGF တပ္ရင္းမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ရသူျဖစ္ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တို ဘာလက သေနခ်ားၿမိဳ႕နယ္ရွိ ရြာအခ်ဳိ႕ တြင္ တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းခဲ့ေသးသည္။
ထီးဝါ့ဘေလာေက်းရြာ၌ ယခင္က DKBA တပ္ဖြဲ႔တြင္ အမႈထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ စစ္မႈေဟာင္းမ်ားကို BGF တပ္သားမ်ားအျဖစ္ ျပန္ လည္ အမႈထမ္းရန္ ဗိုလ္မႉး ႀကီးေစာခ်စ္သူက သြားေရာက္စည္း႐ံုးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံတစ္ဦးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
“သူ(ဗိုလ္ခ်စ္သူ)က ထီး၀ါ့သေလာရြာမွာ ရြာသူႀကီးဆီကေန ၁၅ေယာက္ ေတာင္းထားတယ္။ သူႀကီးက ရွာေပးလို႔ မရေတာ့ အရင္က DKBA မွာ စစ္မႈထမ္းဖူးတဲ့သူေတြကို စည္း႐ံုးတယ္။ အတင္းအဓမၼေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ ဆံုး ၈ေယာက္ ရသြားတာ ေပါ့”ဟု သူက ေျပာသည္။
ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာခ်စ္သူ စည္း႐ံုးရရွိခဲ့ေသာ အဆိုပါ ရြာသား ၈ဦးသည္ အမ်ားအားျဖင့္ အိမ္ေထာင္သည္ မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ၂၀၀၈-၂၀၀၉က တည္းက DKBA တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းခံခဲ့ရဖူးသည့္ စစ္တပ္အတြင္း ၃ႏွစ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္သူမ်ားျဖစ္သည္ဟု သူက ဆက္ေျပာ သည္။
သို႔ေသာ္ ထီး၀ါ့ဘေလာေက်းရြာတြင္ BGF တပ္သားသစ္ စည္း႐ံုးေကာက္ခံျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ျမ၀တီၿမိဳ႕နယ္တြင္ လႈပ္ရွားေန သည့္ BGF (၁၀၁၈)တပ္ရင္းမႉး ဗိုလ္မႉးေစာေမာင္၀င္းအား ေကအိုင္စီမွ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာ မဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ျပန္လည္ ေျဖၾကားခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ထီးသ၀ါ့ဘေလာေက်းရြာ အနီး၀န္းက်င္ရွိ သံပုရာရြာႏွင့္ ထီးေလာ္ေသ့ရြာ၌လည္း ေအာက္တိုဘာလက အလားတူ BGF တပ္ သားသစ္ရရွိေရးအတြက္ ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာခ်စ္သူမွ သြားေရာက္စည္း႐ံုးခဲ့ေသာ္လည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မရရွိခဲ့ ေၾကာင္း သိရသည္။
BGF အမွတ္(၃) တပ္နယ္မႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာခ်စ္သူသည္ ကရင္ျပည္နယ္၊ နဘူးၿမိဳ႕နယ္အေျခစိုက္ အမွတ္ (၁၀၁၇)၊ (၁၀၁၈)၊ (၁၀၁၉)ႏွင့္ (၁၀၂၀) BGF တပ္ရင္းမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ရသူျဖစ္ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တို ဘာလက သေနခ်ားၿမိဳ႕နယ္ရွိ ရြာအခ်ဳိ႕ တြင္ တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းခဲ့ေသးသည္။
တုိင္းရင္းသား ဒီဂရီေကာလိပ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဆက္လက္ ဆႏၵျပမည္
မႏၲေလးတုိင္း၊ ျပည္ႀကီးတံခြန္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ တုိင္းရင္းသားမ်ား ဖြံၿဖိဳးတုိးတက္ေရး ဒီဂရီေကာလိပ္တြင္ ျပန္လည္ပညာသင္ယူခြင့္မရမခ်င္းစစ္ ကိုင္း တိုင္း၊ ရြာသစ္ႀကီးေက်ာင္းသစ္မွ ေက်ာင္းသား ၅၀၀ ခန္႔က ဆက္လက္ ဆႏၵျပသြားမည္ဟု သိရသည္။
ေျပာင္းေရႊ႔ခံရေသာ ရြာသစ္ၾကီးတြင္ ေနထုိင္ေရး၊ ပညာသင္ၾကားေရး အဆင္မေျပမႈမ်ား ရွိသျဖင့္ ၾကာသာပေတးေန႔ ည ၇ နာရီမွ စတင္ ကာ ၎တုိ႔၏ ပစၥည္းအထုပ္အပုိးမ်ားကုိ သယ္ေဆာင္၍ မူလ ျပည္ၾကီးတံခြန္ ၿမိဳ႕နယ္ရွိေက်ာင္းသုိ႔ လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပခဲ့သည္။
ေသာၾကာေန႔ မြန္းလြဲ ၁၂ နာရီခ်ိန္မွစ၍ ျပည္ၾကီးတံခြန္ေက်ာင္းေရွ႕ အေပါက္ဝမွ ကားလမ္း တေလွ်ာက္တြင္ေက်ာင္းသားမ်ားက တုိင္း ရင္း သား ႐ုိးရာဝတ္စံုမ်ား ဝတ္ဆင္ကာ ဒူးေထာက္၍ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနၾကၿပီး မူလေက်ာင္းအား ျပန္လည္တက္ခြင့္ေပးမည္ဟု တစံု တရာ အေျဖ မရမခ်င္း ဆက္လက္ ဆႏၵျပၾကမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ျပအင္ဂ်င္နီယာ ေက်ာင္းသား ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ကုိသိန္းကုိကုိေအာင္ က ေျပာ သည္။
“က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းျပန္ေပးမယ္ဆုိတဲ့ အေျဖမရမခ်င္း ေနပူခံၿပီးေတာ့ ထုိင္ေစာင့္ေနတာပါ။ က် ေနာ္တို႔ ခံစားခ်က္ကုိ လူၾကီးေတြ အား လံုး သိေစခ်င္တဲ့သေဘာ လမ္းေလွ်ာက္မယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အခဲအခဲေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ အရင္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကုိပဲ ဆက္လက္ ပညာသင္ ၾကားခ်င္တာ” ဟု မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
မြန္းလြဲပုိင္းတြင္ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ၾကီးဌာန ဒုတိယ ဝန္ၾကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္ဝင္း လာေရာက္၍ ေက်ာင္းသားမ်ား ဆႏၵအတုိင္း အထက္ ဝန္ ၾကီး ဌာနသုိ႔ တင္ျပမည္ဟု ေျပာဆုိထားသည္ဟု ကုိသိန္းကုိကုိေအာင္ က ေျပာသည္။
ေက်ာင္းသားမ်ားက ရြာသစ္ၾကီးေက်ာင္းသို႔ မေျပာင္းေရႊ႔လုိေၾကာင္း သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံ အသနားခံစာ ႏွစ္ၾကိမ္ တုိင္တုိင္ တင္ျပခဲ့ ေသာ္ လည္း မည္သည့္ တံု႔ျပန္မႈမွ မရရွိခဲ့ဘဲ အခက္အခဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရသျဖင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ ဆႏၵျပရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။
အဆုိပါ ဒီဂရီေကာလိပ္အား ၂ဝဝဝ ခုႏွစ္က စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး သိပၸံ၊ ဝိဇၨာႏွင့္ နည္းပညာမ်ား သင္ၾကားေပးေနရာ အမွတ္စဥ္ ၁၁ ထိ ရွိခဲ့ ရာမွ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလတြင္ ရြာသစ္ၾကီးေက်းရြာသုိ႔ နယ္စပ္ေရးရာ ဝန္ၾကီးဌာန၏ႏႈတ္မိန္႔ျဖင့္ ေျပာင္းေရႊ႔ခံခဲ့ရသည္။
အစုိးရက တုိင္းရင္းသားအေရးအား ဦးစားေပးေနသည္ဟု ေျပာေသာ္လည္း တုိင္းရင္းသား၏ ပညာေရးကုိ လစ္လ်ဴရႈခံေနရသည္ဟု ေက်ာင္း သားမ်ား ခံစားေနရၿပီး ၁၂ ႏွစ္တုိင္တုိင္ ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည့္မူရင္းေက်ာင္းအားဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းကာ ကြယ္ေစာင့္ေရွာက္လုိသည့္ ဆႏၵရွိၾကသည္ဟု ကိုသိန္းကိုကိုေအာင္ က ေျပာသည္။
ရြာသစ္ၾကီးလို ေနရာမ်ဳိးတြင္ ေခတ္မီနည္းပညာမ်ားကို ေလ့လာသင္ယူရသည္မွာ အခက္အခဲရွိပံုကို အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသား ရွမ္းလူ မ်ဳိး ကုိေအာင္မင္းသန္႔ က “ၿမိဳ႕နဲ႔ အလွမ္းမေဝးတဲ့ ေနရာ၊ နည္းပညာေတြ အလြယ္တကူ သင္ယူ ႏုိင္တဲ့ နဂိုေနရာမွာ ဆက္သင္ယူလုိ တယ္။ IT ေခတ္ဆုိေတာ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္တဲ့ နည္းပညာကုိ တတ္ႏုိင္သလာက္ ေလ့လာခ်င္တယ္။ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈေတြ က်ေနာ္တို႔ ေလ့လာခ်င္ တယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳး တုိးတက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔က ၿမိဳ႕ျပနဲ႔ အလွမ္းေဝးေနရာမွာ ေလ့ လာေနရာတယ္ဆုိေတာ့ အရမ္း ခက္ ခဲတယ္” ဟု မဇိၥ်မကုိ ေျပာသည္။
ေဝးလံေခါင္ဖ်ားသည့္ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားမွ တကၠသုိလ္စာေမးပြဲေအာင္ျမင္သူမ်ား အစုိးရဝန္ၾကီး ဌာနတုိင္းတြင္ျပန္လည္ တာဝန္ ထမ္း ေဆာင္ေရး ရည္ရြယ္၍ အဆုိပါ ေကာလိပ္အား တက္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္၍ ၿမိဳ႕ျပ ဖြ႔ံၿဖိဳး တုိးတက္မႈအား ေလ့လာခြင့္ ရလိုသည္ဟု သူက ဆုိ သည္။
အေၾကာင္းျပခ်က္ မသိရဘဲ ႐ုတ္တရက္ ရြာသစ္ၾကီးသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ရသျဖင့္ ဆရာ/ဆရာမ မ်ားလည္း မ်ားစြာ အခက္အခဲႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရ သည္ ဟု ဆရာမ တဦးက ေျပာသည္။
“သူတုိ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေနတဲ့ အေျခအေနမွာ သူတုိ႔ကုိ သူစိမ္းခ်ဳိး ခ်ဳိးလုိက္သလိုပါဘဲ။ က်မတုိ႔ အရမ္းခံစားရ တယ္။ က်မတို႔ဘက္ကလည္းအဆင္မေျပ မႈေတြ မ်ားသလုိ၊ ကေလးေတြ အတြက္လည္း အရမ္းသနားမိတယ္။ သူတုိ႔ေတြက အရမ္း တက္လာတယ္ေလ။ကေလးေတြပညာဆက္သင္ တယ္။ ဒါေပမယ့္ သြားေရးလာေရးေရာ၊ ေနေရးထုိင္ေရးေရာ ခက္ခဲလာတာကို ေတြ႔ေနရလုိ႔ စိတ္ညစ္ရတယ္” ဟု မဇိၥ်မကုိ ေျပာ သည္။
ဆႏၵျပသူမ်ားအား အစုိးရ စစ္ကား သံုးစီး အင္အားအျပည့္ႏွင့္ လာေရာက္ေစာင့္ၾကည့္ေနသလုိ ထုိေကာလိပ္ေက်ာင္းသားမ်ား လံုျခံဳေရး အ တြက္ ယင္းတုိ႔၏ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားလည္း ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ဟု ဆရာမ ေျပာသည္။
အစားအေသာက္အတြက္ တရက္လွ်င္ လူတဦး ၁၅ဝ က်ပ္ ေထာက္ပံ့ေပးေသာ္လည္း လံုေလာက္မႈ မရွိသျဖင့္ေက်ာင္းသားမ်ား ကုိယ့္ နည္း ကုိယ့္ဟန္ျဖင့္ ေျဖရွင္းေနရကာ ယခုႏွစ္ ဘတ္ဂ်က္တြင္ ေက်ာင္းသားတဦးလွ်င္ က်ပ္ ၅ဝဝ စီေပးမည္ဟု သိရေသာ္လည္း ယေန႔ထိ ေထာက္ ပံ့ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း သူက မဇိၥ်မကုိ ေျပာသည္။
ရြာသစ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္ လွ်ပ္စစ္မီး မလံုေလာက္ျခင္း၊ ဖုန္းဆက္သြယ္မႈ ခက္ခဲျခင္း၊ အင္တာနက္ မရရွိျခင္း၊ သင္ေထာက္ကူ ပစၥည္းမ်ား ထား သုိရန္ ေနရာ မလံုေလာက္ျခင္း၊ ေနအလင္းေရာင္ ရရွိမႈ နည္းျခင္း၊ ၿမိဳ႕ျပ ယဥ္ေက်းမႈဆုိင္ရာမ်ား ေလ့လာခြင့္မ်ား မရွိျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ယခုကဲ့ သုိ႔ ေက်ာင္းသားမ်ား ဆႏၵျပရသည္ဟု မႏၲေလးၿမိဳ႕မွ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အဖြဲ႔ဝင္ ကုိမ်ဳိးႏုိင္က ေျပာသည္။
“သူတု႔ိက နယ္စပ္ေဒသကေန လာၿပီးေက်ာင္းလာတက္ေတာ့ ၿမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈကုိ သိခ်င္တာ။ အ ရင္ေက်ာင္းက သူတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ စုိက္ ပ်ဳိး၊ ျပဳစုခဲ့တဲ့ ဥယ်ာဥ္ ေတာ္ေတာ္စံုတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းမွာ ေကာင္းတာက ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ကေန ဆရာမေတြအဆံုး စုေပါင္းရွင္ျပဳတာတုိ႔၊ အား လံုး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာ။ အဲဒီ အေနအထား ကေန ပ်က္သြားတာ။ က ေလးေတြက အဲဒါကုိ Feeling ျဖစ္ (ခံစား)သြား တာ”ဟု သူက မဇိၥ်မကုိ ေျပာသည္။
ထုိ ျပည္ၾကီးတံခြန္ေက်ာင္းအား မႏၲလာ ေကာလိပ္ေက်ာင္း ဟူ၍ ဖြင့္လစ္မည္ဟု ၾကားသိရသည္ဟု ေက်ာင္းသား မ်ားက ဆုိသည္။
ထုိေကာလိပ္ေက်ာင္းတြင္ ေဝးလံေခါင္ပါးသည့္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားမွ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ခ်င္း၊ ကရင္ စသည့္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိး ၃၃ မ်ဳိးမွ ေက်ာင္း သား ၅ဝဝ ေက်ာ္ ပညာ သင္ၾကားေနၿပီး ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားႏွင့္ ဝန္ထမ္း ၁ဝဝ ခန္႔ ရွိသည္ဟု သိရွိရသည္။
Friday, November 23, 2012
လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္း လုံး၀ဖ်က္သိမ္းေရး ေတာင္းဆို၊ သမၼတ႐ုံး၀န္ၾကီး သြားေရာက္ေမးျမန္း
ေအးနိုင္
စစ္ကိုင္းတိုင္း
မုံ႐ြာခရိုင္ ဆားလင္းၾကီးျမို့နယ္တြင္းက လက္ပန္းေတာင္း ေတာာင္
ေၾကးနီစီမံကိန္းကို လုံး၀ဖ်က္သိမ္းပစ္လိုက္ဖို့ ဆနၵျပသမားေတြက
နိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံ အဆင့္တိုးျပီး ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။
စီမံကိန္း၀န္းက်င္က ႐ြာသားေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ သံဃာေတာ္ေတြ ပူး ေပါင္းပါ၀င္တဲ့ ဆနၵျပသမားေတြဟာ သပိတ္စခန္းေလးခု လွစ္ ထားျပီး ဒီေန့ လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ဖ်က္သိမ္းေရး အေထြေထြသ ပိတ္ေကာ္မတီအစည္းအေ၀းမွာ တညီတညြတ္ တည္း ဒီေတာင္း ဆိုခ်က္ကို ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာလို့ ေျပာခြင့္ရသူ ဗကသ (မုံ႐ြာ) ေက်ာင္းသား ကိုရဲရင့္ေက်ာ္က ေျပာပါတယ္။
ကိုရဲရင့္ေက်ာ္က “ေၾကးနီစီမံကိန္း လုံး၀ဖ်က္သိမ္းေရးကို က်ေနာ္တို့ ေတာင္း ဆို ပါတယ္။ နိုင္ငံ ေတာ္ အဆင့္ကို ေတာင္းဆိုပါတယ္။ အဲဒီ ဖ်က္သိမ္းေရးကို လာျပီးညွိနိႈင္းမယ့္ ပုဂၢိုလ္ကလည္း ျပည္ေထာင္စုအဆင့္နဲ့ ဒီကိစၥကို လုံး၀ဆုံးျဖတ္ေပးနိုင္သူပဲ လာျပီးေတာ့ ညွိနိႈ္င္းမႈကို လက္ခံပါတယ္။ သပိတ္ေမွာက္တဲ့သူေတြအေနနဲ့ ၃၀ ရက္ေန့ကို ေနာက္ဆုံးထားျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို့ကို အေၾကာင္းျပန္ေပးဖို့ စာတင္ပါ တယ္။ ၃၀ ရက္ေန့မွ အေၾကာင္းမျပန္ဘူးဆိုရင္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရရဲ့ တာ၀န္သာျဖစ္သည္ဆိုျပီး စာတင္မွာျဖစ္ပါတယ္” လို့ ေျပာပါတယ္။
ဒီစီမံကိန္းကိစၥကို တိုင္းေဒသၾကီးအဆင့္နဲ့ မဆုံးျဖတ္နိုင္လို့ သမၼတကို ေျဖ႐ွင္းေပးဖို့ ေတာင္းဆိုမွာ ပါလို့ ေျပာပါတယ္။
သပိတ္ေကာ္မတီ၀င္တဦးျဖစ္တဲ့ ေဒၚနုက ဒီစီမံကိန္းကိစၥကို တိုင္းေဒသၾကီးအဆင့္နဲ့ မဆုံးျဖတ္နိုင္လို့ သမၼတကုိ ေျဖ႐ွင္းေပးဖို့ ေတာင္း ဆိုမွာပါလို့ ေျပာပါတယ္။
“ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုဆုံးျဖတ္တာတုန္းဆိုေတာ့ ဒီတိုင္းေဒသၾကီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကလည္း ဒီကိစၥကို သူ စီမံခန့္ခြဲလို့ မျဖစ္ဘူး။ ဒီဘက္က တ႐ုတ္ ကုမၸဏီမွာ႐ွိေနတဲ့ သူေတြကလည္း သူတို့ စီမံခန့္ခြဲပိုင္ခြင့္ မ႐ွိဘူးဆိုျပီးဆိုေတာ့ ဒီလက္ပန္းေတာင္းမပ်က္စီးဖို့၊ လယ္တီဆရာေတာ္ ဘု ရား ၾကီးရဲ့ သိမ္ကို မပ်က္စီးဖို့ မရရတဲ့နည္းနဲ့ နည္းလမ္းကို႐ွာေတာ့ ဒီနည္းကို သုံးတာပါ” လို့ ေျပာပါတယ္။
သပိတ္စခန္းတခုမွာ ေရာက္႐ွိဆနၵထုတ္ေဖာ္ေနတဲ့ ပခုကၠူျမို့က ဦးပဥၥင္းတပါးက လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ သိမ္ပါတဲ့အတြက္ ဘာသာ ေရးအရ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းဆနၵထုတ္ေဖာ္တာပါလုိ့ မိန့္ပါတယ္။
“ဦးဇင္းတိုက ဒီအေရးက ဘာသာေရးအတြက္ကို ဦးတည္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ ဦးဇင္းတို့က ျမတ္စြာဘုရားရဲ့သားေတာ္ေတြ၊ ဘာသာေရးတခုတည္းအတြက္ ဦးတည္တယ္ဆိုေပမယ့္ ဒီအေရးဟာ အေထြေထြအေရးျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဦးဇင္းတို့က ေအာင္ျမင္ဖို့အ တြက္ ဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္ စည္းေဘာင္အတြင္းထဲကေနျပီးေတာ့ တရားဓမၼ နည္းလမ္းက်က်နဲ့ တိုက္ပြဲ၀င္သြားမယ္လို့ ဦးဇင္းတို့ ဆုံးျဖတ္ ထားတာ” လို့ မိန့္ၾကားပါတယ္။
လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းဟာ နိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းျဖစ္ျပီး တ႐ုတ္၀မ္ေပါင္ကုမၸဏီနဲ့ ဦးပိုင္ကုမၸဏီတို့ အစု႐ွယ္ယာထည့္၀င္ လုပ္ကိုင္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေၾကးနီစီမံကိန္းေတြေၾကာင့္ ေျမဧက ၈၀၀၀ နီးပါး သိမ္းဆည္းခံရပါတယ္။
ကနဦးပိုင္း ထုတ္လုပ္မႈေတြအရ ေတာင္တလုံး ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့သလို ထပ္မံေပ်ာက္မယ့္အေျခအေန၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိခိုက္မႈနဲ့ ေ႐ွးေဟာင္း လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္ စီမံကိန္းနယ္မွာ ပါတာေတြအျပင္ ေဒသခံေတြရဲ့ အလုပ္အကိုင္၊ ေနေရး စတာေတြ ကို ေထာက္ျပျပီး လြန္ခဲ့တဲ့ လအတန္ၾကာကတည္းက စီမံကိန္းကို ရပ္တန့္ဖို့ ဆနၵျပပြဲေတြ လုပ္ေနတာပါ။
ကုမၸဏီေတြဘက္ကေတာ့ ရပ္နားမွာ မဟုတ္ဘူးလို့ တု့ံျပန္ေျပာဆိုထားပါတယ္။ ဒီေနာက္ သိပတ္စခန္းေတြဖြင့္လွစ္ ဆနၵျပေနရာမွာ သံ ဃာ အပါး ၃၀၀ ခန့္နဲ့ လူ ၁၀၀၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ သပိတ္စခန္းေလးခုမွာ ခြဲျပီး ဆနၵျပေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ဆက္လက္ျပီး ဒီေန့က်င္းပတဲ့ ျပည္သူ့လြွႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းမွာလည္း လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္းကို စုံစမ္းေရးေကာ္မ႐ွင္ဖြဲ့ စည္းျပီး ျပန္လည္သုံးသပ္ဖို့ အေရးၾကီးအဆိုတင္တဲ့အေပၚ ကန့္ကြက္သူမ႐ွိ အတည္ျပုလိုက္တယ္လို့ လြွႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးရဲ ထြန္းက ေျပာပါတယ္။
“အဲဒီမွာ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ကိစၥေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိခုိက္မႈ႐ွိမ႐ွိ။ ျပည္သူလူထုအနၱရာယ္ ႐ွိမ႐ွိ လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ့ဖြဲ့ျပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မ႐ွင္ ဖြဲ့ျပီး ေလ့လာသုံးသပ္ျပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘယ္လိုအကာကြယ္ေတြ ဆက္လုပ္နို္င္ မလဲ စသျဖင့္္ေပါ့ေလ” လို့ ေျပာပါတယ္။
ဒီအေရးၾကီးအဆိုတင္မႈအေပၚ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးက လက္ပန္ေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္းကို လူ့အခြင့္အေရးေကာ္မ႐ွင္ လာသြားျပီးတဲ့အ ေၾကာင္း၊ အမ်ဳိးသားလြွႊတ္ေတာ္က သတၱုနဲ့ သက္ဆိုင္တဲ့ ေကာ္မတီတရပ္လည္း လာေရာက္စစ္ေဆးအၾကံေပးျပီးေၾကာင္း၊ စီမံကိန္း၀န္း က်င္က ေက်း႐ြာလူထု ဖံြံျဖိုးေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ထားေၾကာင္း။ ဒီစီမံကိန္းကို လုပ္ေနတဲ့ တ႐ုတ္ကုမၸဏီကလည္း နိုင္ငံတကာစံခ်ိန္စံ ညြွႊန္းသုံးခုေလာက္ထိ ရထားတာေတြကို ႐ွင္းျပပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဆနၵျပပဲြေတြ ဆက္ျဖစ္ေနတာကို ေထာက္ျပျပီး အမ်ားျပည္သူဆနၵအရ ဒီေကာ္မ႐ွင္ကို ဖြဲ့စည္းဖို့ လြွႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က ၀င္ေျပာ ျပီး အမ်ားသေဘာတူ အတည္ျပုခဲ့တာလို့ ဆိုပါတယ္။
ညေန ၅ နာရီမထုိးခင္မွာေတာ့ နိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ုံး၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းဟာ သပိတ္စခန္းဖြင့္လွစ္ထား႐ွိရာ လက္ပန္းေတာင္္းေတာင္ သပိတ္စခန္းကိုေရာက္႐ွိလာျပီး သပိတ္စခန္းက တာ၀န္႐ွိသူေတြကို ေတြ့ဆုံျပီး လိုလားခ်က္ေတြ ေမးျမန္းေနတယ္လို့ အဲဒီေနရာမွာ ေရာက္႐ွိေနတဲ့ ၈၈ မ်ိုးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ့က ကိုမ်ဳိးသန့္က ေျပာပါတယ္။
စီမံကိန္း၀န္းက်င္က ႐ြာသားေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ သံဃာေတာ္ေတြ ပူး ေပါင္းပါ၀င္တဲ့ ဆနၵျပသမားေတြဟာ သပိတ္စခန္းေလးခု လွစ္ ထားျပီး ဒီေန့ လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ဖ်က္သိမ္းေရး အေထြေထြသ ပိတ္ေကာ္မတီအစည္းအေ၀းမွာ တညီတညြတ္ တည္း ဒီေတာင္း ဆိုခ်က္ကို ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာလို့ ေျပာခြင့္ရသူ ဗကသ (မုံ႐ြာ) ေက်ာင္းသား ကိုရဲရင့္ေက်ာ္က ေျပာပါတယ္။
ကိုရဲရင့္ေက်ာ္က “ေၾကးနီစီမံကိန္း လုံး၀ဖ်က္သိမ္းေရးကို က်ေနာ္တို့ ေတာင္း ဆို ပါတယ္။ နိုင္ငံ ေတာ္ အဆင့္ကို ေတာင္းဆိုပါတယ္။ အဲဒီ ဖ်က္သိမ္းေရးကို လာျပီးညွိနိႈင္းမယ့္ ပုဂၢိုလ္ကလည္း ျပည္ေထာင္စုအဆင့္နဲ့ ဒီကိစၥကို လုံး၀ဆုံးျဖတ္ေပးနိုင္သူပဲ လာျပီးေတာ့ ညွိနိႈ္င္းမႈကို လက္ခံပါတယ္။ သပိတ္ေမွာက္တဲ့သူေတြအေနနဲ့ ၃၀ ရက္ေန့ကို ေနာက္ဆုံးထားျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို့ကို အေၾကာင္းျပန္ေပးဖို့ စာတင္ပါ တယ္။ ၃၀ ရက္ေန့မွ အေၾကာင္းမျပန္ဘူးဆိုရင္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရရဲ့ တာ၀န္သာျဖစ္သည္ဆိုျပီး စာတင္မွာျဖစ္ပါတယ္” လို့ ေျပာပါတယ္။
ဒီစီမံကိန္းကိစၥကို တိုင္းေဒသၾကီးအဆင့္နဲ့ မဆုံးျဖတ္နိုင္လို့ သမၼတကို ေျဖ႐ွင္းေပးဖို့ ေတာင္းဆိုမွာ ပါလို့ ေျပာပါတယ္။
သပိတ္ေကာ္မတီ၀င္တဦးျဖစ္တဲ့ ေဒၚနုက ဒီစီမံကိန္းကိစၥကို တိုင္းေဒသၾကီးအဆင့္နဲ့ မဆုံးျဖတ္နိုင္လို့ သမၼတကုိ ေျဖ႐ွင္းေပးဖို့ ေတာင္း ဆိုမွာပါလို့ ေျပာပါတယ္။
“ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုဆုံးျဖတ္တာတုန္းဆိုေတာ့ ဒီတိုင္းေဒသၾကီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကလည္း ဒီကိစၥကို သူ စီမံခန့္ခြဲလို့ မျဖစ္ဘူး။ ဒီဘက္က တ႐ုတ္ ကုမၸဏီမွာ႐ွိေနတဲ့ သူေတြကလည္း သူတို့ စီမံခန့္ခြဲပိုင္ခြင့္ မ႐ွိဘူးဆိုျပီးဆိုေတာ့ ဒီလက္ပန္းေတာင္းမပ်က္စီးဖို့၊ လယ္တီဆရာေတာ္ ဘု ရား ၾကီးရဲ့ သိမ္ကို မပ်က္စီးဖို့ မရရတဲ့နည္းနဲ့ နည္းလမ္းကို႐ွာေတာ့ ဒီနည္းကို သုံးတာပါ” လို့ ေျပာပါတယ္။
သပိတ္စခန္းတခုမွာ ေရာက္႐ွိဆနၵထုတ္ေဖာ္ေနတဲ့ ပခုကၠူျမို့က ဦးပဥၥင္းတပါးက လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ သိမ္ပါတဲ့အတြက္ ဘာသာ ေရးအရ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းဆနၵထုတ္ေဖာ္တာပါလုိ့ မိန့္ပါတယ္။
“ဦးဇင္းတိုက ဒီအေရးက ဘာသာေရးအတြက္ကို ဦးတည္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ ဦးဇင္းတို့က ျမတ္စြာဘုရားရဲ့သားေတာ္ေတြ၊ ဘာသာေရးတခုတည္းအတြက္ ဦးတည္တယ္ဆိုေပမယ့္ ဒီအေရးဟာ အေထြေထြအေရးျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဦးဇင္းတို့က ေအာင္ျမင္ဖို့အ တြက္ ဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္ စည္းေဘာင္အတြင္းထဲကေနျပီးေတာ့ တရားဓမၼ နည္းလမ္းက်က်နဲ့ တိုက္ပြဲ၀င္သြားမယ္လို့ ဦးဇင္းတို့ ဆုံးျဖတ္ ထားတာ” လို့ မိန့္ၾကားပါတယ္။
လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းဟာ နိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းျဖစ္ျပီး တ႐ုတ္၀မ္ေပါင္ကုမၸဏီနဲ့ ဦးပိုင္ကုမၸဏီတို့ အစု႐ွယ္ယာထည့္၀င္ လုပ္ကိုင္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေၾကးနီစီမံကိန္းေတြေၾကာင့္ ေျမဧက ၈၀၀၀ နီးပါး သိမ္းဆည္းခံရပါတယ္။
ကနဦးပိုင္း ထုတ္လုပ္မႈေတြအရ ေတာင္တလုံး ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့သလို ထပ္မံေပ်ာက္မယ့္အေျခအေန၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိခိုက္မႈနဲ့ ေ႐ွးေဟာင္း လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္ စီမံကိန္းနယ္မွာ ပါတာေတြအျပင္ ေဒသခံေတြရဲ့ အလုပ္အကိုင္၊ ေနေရး စတာေတြ ကို ေထာက္ျပျပီး လြန္ခဲ့တဲ့ လအတန္ၾကာကတည္းက စီမံကိန္းကို ရပ္တန့္ဖို့ ဆနၵျပပြဲေတြ လုပ္ေနတာပါ။
ကုမၸဏီေတြဘက္ကေတာ့ ရပ္နားမွာ မဟုတ္ဘူးလို့ တု့ံျပန္ေျပာဆိုထားပါတယ္။ ဒီေနာက္ သိပတ္စခန္းေတြဖြင့္လွစ္ ဆနၵျပေနရာမွာ သံ ဃာ အပါး ၃၀၀ ခန့္နဲ့ လူ ၁၀၀၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ သပိတ္စခန္းေလးခုမွာ ခြဲျပီး ဆနၵျပေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ဆက္လက္ျပီး ဒီေန့က်င္းပတဲ့ ျပည္သူ့လြွႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းမွာလည္း လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္းကို စုံစမ္းေရးေကာ္မ႐ွင္ဖြဲ့ စည္းျပီး ျပန္လည္သုံးသပ္ဖို့ အေရးၾကီးအဆိုတင္တဲ့အေပၚ ကန့္ကြက္သူမ႐ွိ အတည္ျပုလိုက္တယ္လို့ လြွႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးရဲ ထြန္းက ေျပာပါတယ္။
“အဲဒီမွာ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ကိစၥေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိခုိက္မႈ႐ွိမ႐ွိ။ ျပည္သူလူထုအနၱရာယ္ ႐ွိမ႐ွိ လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ့ဖြဲ့ျပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မ႐ွင္ ဖြဲ့ျပီး ေလ့လာသုံးသပ္ျပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘယ္လိုအကာကြယ္ေတြ ဆက္လုပ္နို္င္ မလဲ စသျဖင့္္ေပါ့ေလ” လို့ ေျပာပါတယ္။
ဒီအေရးၾကီးအဆိုတင္မႈအေပၚ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးက လက္ပန္ေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္းကို လူ့အခြင့္အေရးေကာ္မ႐ွင္ လာသြားျပီးတဲ့အ ေၾကာင္း၊ အမ်ဳိးသားလြွႊတ္ေတာ္က သတၱုနဲ့ သက္ဆိုင္တဲ့ ေကာ္မတီတရပ္လည္း လာေရာက္စစ္ေဆးအၾကံေပးျပီးေၾကာင္း၊ စီမံကိန္း၀န္း က်င္က ေက်း႐ြာလူထု ဖံြံျဖိုးေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ထားေၾကာင္း။ ဒီစီမံကိန္းကို လုပ္ေနတဲ့ တ႐ုတ္ကုမၸဏီကလည္း နိုင္ငံတကာစံခ်ိန္စံ ညြွႊန္းသုံးခုေလာက္ထိ ရထားတာေတြကို ႐ွင္းျပပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဆနၵျပပဲြေတြ ဆက္ျဖစ္ေနတာကို ေထာက္ျပျပီး အမ်ားျပည္သူဆနၵအရ ဒီေကာ္မ႐ွင္ကို ဖြဲ့စည္းဖို့ လြွႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က ၀င္ေျပာ ျပီး အမ်ားသေဘာတူ အတည္ျပုခဲ့တာလို့ ဆိုပါတယ္။
ညေန ၅ နာရီမထုိးခင္မွာေတာ့ နိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ုံး၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းဟာ သပိတ္စခန္းဖြင့္လွစ္ထား႐ွိရာ လက္ပန္းေတာင္္းေတာင္ သပိတ္စခန္းကိုေရာက္႐ွိလာျပီး သပိတ္စခန္းက တာ၀န္႐ွိသူေတြကို ေတြ့ဆုံျပီး လိုလားခ်က္ေတြ ေမးျမန္းေနတယ္လို့ အဲဒီေနရာမွာ ေရာက္႐ွိေနတဲ့ ၈၈ မ်ိုးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ့က ကိုမ်ဳိးသန့္က ေျပာပါတယ္။
ဘဂၤလာေဒခ်္႕နယ္စပ္ ျမစ္နားရြာမွ ရခိုင္ (၃)ဦး ဖမ္းဆီးခံရ
နိရဥၥရာ
ဘဂၤလာေဒခ်္႕
ႏိုင္ငံ နတ္ျမစ္ကမ္းေျခတြင္ တည္ရွိေသာ ျမစ္နားရြာမွ ရခိုင္ အ မ်ိဳးသား (၃)
ဦးကို ဘဂၤလာေဒခ်္႕ အထူး မူခင္းႏွိမ္ႏွင္းေရး တပ္ဖြဲ႕ RAB မွ ယ မန္ေန႕က
ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္။
“ မေန႕ညေန ၅ နာရီ အခ်ိန္မွာ ျမစ္နားရြာထဲကို၀င္လာျပီးဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယာ ဘားေဆးျပားေတြလည္း သူတို႕ဆီက မိတယ္လို႕ ၾကားရပါတယ္။ အတိအက် ဘယ္ေလာက္ မိတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ တိတိက် က် မသိ ရ ေသးပါဘူး” ဟု ရြာသား တစ္ဦး က ေျပာသည္။
ဖမ္းဆီခံရသူမ်ားမွာ ဘုေမာင္ (ညလားေက်းရြာ)၊ ေမာင္ေစာလွ (ျမစ္နားရြာ) ႏွင့္ သူအစ္ကို ေတာ္စပ္သူ ရဲစူး ေက်းရြာ သားတစ္ဦးတို႕ ျဖစ္ၾကသည္။
ယေန႕ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ ရုပ္သံဌာနမ်ားမွ အဆိုပါ ဖမ္းဆီးမူအား ထုတ္လႊင့္ျပသရာ သူတို႕ထံမွ ယာဘားေဆးျပား သံုးေထာင္္ ဖမ္းဆီးရမိ သည္ ဟု ရဲက ေျပာသည္ဟု ဆိုသည္။
RAB ေခၚ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ အထူး မူခင္းႏွိမ္ႏွင္းေရး တပ္ဖြဲ႕မွ သတင္းအရသူတို႕အားအနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္မွာၾကာေနျပျဖစ္ ေၾကာင္း ႏွင့္ ေသခ်ာသည္ႏွင့္ တျပိုင္နက္ တည္း ျမစ္နားရြာထဲသုိ႕ ၀င္ေရာက္ ဖမ္းဆီးျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေက်းရြာသားက ဆက္ေျပာ သည္။
ဘဂၤလာေဒခ်္႕ႏိုင္ငံတြင္ ယာဘားေဆးျပားမ်ားကို ကာမအားတိုးေဆးအျဖစ္ လူငယ္မ်ား အၾကား ေစ်း ၾကီးၾကီးေပး၍ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုး စြဲေနၾကရာ ေမွာင္ခိုသမားမ်ား အေနျဖင့္ အဆိုပါ အခြင့္အေရးကို အသံုးခ်ျပီး ယာဘားေဆးျပား မ်ားကို ျမန္မာႏွင့္ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံမ်ားက အၾကီးအက်ယ္ ေမွာင္ခို တင္သြင္းေနၾကသည္။
ႏို၀ဘၤာလ ၁၆ရက္ေန႔ ညေနပိုင္းက ဒကၠား-စစ္တေကာင္း ကားလမ္းမၾကီး ေဘးတြင္ တည္ရွိေသာ ကိုမီလာျမိဳ႕တြင္ အိႏၵိယမွ တင္သြင္း လာ ေသာ ယာဘားေဆးျပား တစ္သိန္း ေလးေသာင္းေက်ာ္ကို RAB က ဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည္။ စုစုေပါင္း ေဆးျပားတန္ဖိုးမွာ တာကာ ၄၃ ဒႆမ ၂ သန္းေက်ာ္ ဖိုးရွိသည္ဟု ဆိုသည္။
ႏို၀ဘၤာလ ၂၀ရက္ေန႔ကလည္း ယာဘားေဆးျပား ၄၅၀၀၀ကို သယ္ေဆာင္လာသူ ၆ဦးႏွင့္ အတူ ဒကၠားျမိဳ႕ အ၀င္ ကြာမလာလာမ္ပူ ရပ္ ကြက္ တြင္ မႈခင္းႏွိမ္နင္းေရး ရဲတပ္ဖြဲ႔မွ ကားတစီးေပၚမွ ဖမ္းဆီး ရမိခဲ့သည္။
“ မေန႕ညေန ၅ နာရီ အခ်ိန္မွာ ျမစ္နားရြာထဲကို၀င္လာျပီးဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယာ ဘားေဆးျပားေတြလည္း သူတို႕ဆီက မိတယ္လို႕ ၾကားရပါတယ္။ အတိအက် ဘယ္ေလာက္ မိတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ တိတိက် က် မသိ ရ ေသးပါဘူး” ဟု ရြာသား တစ္ဦး က ေျပာသည္။
ဖမ္းဆီခံရသူမ်ားမွာ ဘုေမာင္ (ညလားေက်းရြာ)၊ ေမာင္ေစာလွ (ျမစ္နားရြာ) ႏွင့္ သူအစ္ကို ေတာ္စပ္သူ ရဲစူး ေက်းရြာ သားတစ္ဦးတို႕ ျဖစ္ၾကသည္။
ယေန႕ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ ရုပ္သံဌာနမ်ားမွ အဆိုပါ ဖမ္းဆီးမူအား ထုတ္လႊင့္ျပသရာ သူတို႕ထံမွ ယာဘားေဆးျပား သံုးေထာင္္ ဖမ္းဆီးရမိ သည္ ဟု ရဲက ေျပာသည္ဟု ဆိုသည္။
RAB ေခၚ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ အထူး မူခင္းႏွိမ္ႏွင္းေရး တပ္ဖြဲ႕မွ သတင္းအရသူတို႕အားအနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္မွာၾကာေနျပျဖစ္ ေၾကာင္း ႏွင့္ ေသခ်ာသည္ႏွင့္ တျပိုင္နက္ တည္း ျမစ္နားရြာထဲသုိ႕ ၀င္ေရာက္ ဖမ္းဆီးျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေက်းရြာသားက ဆက္ေျပာ သည္။
ဘဂၤလာေဒခ်္႕ႏိုင္ငံတြင္ ယာဘားေဆးျပားမ်ားကို ကာမအားတိုးေဆးအျဖစ္ လူငယ္မ်ား အၾကား ေစ်း ၾကီးၾကီးေပး၍ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုး စြဲေနၾကရာ ေမွာင္ခိုသမားမ်ား အေနျဖင့္ အဆိုပါ အခြင့္အေရးကို အသံုးခ်ျပီး ယာဘားေဆးျပား မ်ားကို ျမန္မာႏွင့္ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံမ်ားက အၾကီးအက်ယ္ ေမွာင္ခို တင္သြင္းေနၾကသည္။
ႏို၀ဘၤာလ ၁၆ရက္ေန႔ ညေနပိုင္းက ဒကၠား-စစ္တေကာင္း ကားလမ္းမၾကီး ေဘးတြင္ တည္ရွိေသာ ကိုမီလာျမိဳ႕တြင္ အိႏၵိယမွ တင္သြင္း လာ ေသာ ယာဘားေဆးျပား တစ္သိန္း ေလးေသာင္းေက်ာ္ကို RAB က ဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည္။ စုစုေပါင္း ေဆးျပားတန္ဖိုးမွာ တာကာ ၄၃ ဒႆမ ၂ သန္းေက်ာ္ ဖိုးရွိသည္ဟု ဆိုသည္။
ႏို၀ဘၤာလ ၂၀ရက္ေန႔ကလည္း ယာဘားေဆးျပား ၄၅၀၀၀ကို သယ္ေဆာင္လာသူ ၆ဦးႏွင့္ အတူ ဒကၠားျမိဳ႕ အ၀င္ ကြာမလာလာမ္ပူ ရပ္ ကြက္ တြင္ မႈခင္းႏွိမ္နင္းေရး ရဲတပ္ဖြဲ႔မွ ကားတစီးေပၚမွ ဖမ္းဆီး ရမိခဲ့သည္။
“အျမင္ေတြေျပာင္းလဲဖို႔ အတြက္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းတရပ္လုံး လိုအပ္ပါတယ္”
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လမ္းမတခုေပၚမွ ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ေနရသည့္ ကေလးငယ္မ်ား (ဓာတ္ပံု – ေဂ်ပိုင္ / ဧရာဝတီ)
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ အေျခအေနမဲ့ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္သူမ်ားႏွင့္ မိဘမဲ့ ေလလြင့္ကေလးမ်ား ထိန္းသိမ္းေရး အထူးစီမံခ်က္ျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ လုံၿခဳံေရးႏွင့္ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးဌာနက ႏိုဝင္ဘာ ၆ ရက္မွ စတင္ကာ ၂ ပတ္ၾကာထိန္းသိမ္း ေဆာင္ရြက္ လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ အဆိုပါ ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ကေလးသူငယ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရး ေလ့လာေဆာင္ရြက္ ေနသူ ဥပေဒပ ညာရွင္ ေဒၚခင္ခင္ေမကို ဧရာဝတီ သတင္းေထာက္ ေမစစ္ပိုင္က ေတြ႔ဆုံေမးျမန္း ထားပါသည္။
ေမး။ ။ ေလလြင့္ ကေလးသူငယ္ စီမံခ်က္အေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးဆိုတာက အစကတည္းက လုပ္ေနခဲ့တဲ့ အစီအစဥ္ဆိုေပမယ့္ က်မတို႔ ျမင္တာကေတာ့ လမ္းေပၚ ေရာက္တဲ့ က ေလးတိုင္းက မိဘမဲ့ မဟုတ္ဘူး။ လမ္းေပၚမွာေနတဲ့ ကေလးတိုင္းကလည္း သူဖုန္းစား မဟုတ္ဘူး။ အိမ္ေျခရာမဲ့လည္း မဟုတ္ဘူး။ အိမ္မွာအ ဆင္မေျပလို႔ လမ္းေပၚေရာက္ေနတဲ့ ကေလးရွိသလို၊ တမိသားစုလုံး လမ္းေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ စားေနတာေတြ လည္း ရွိတယ္။ စီမံခ်က္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ဘာေတြျပႆနာ ရွိသလဲ ဆိုေတာ့ လမ္းေပၚမွာ ေတာင္းစားတဲ့ ကေလးေရာ၊ ေစ်းေရာင္းတဲ့ ကေလးေရာ၊ ရွိသမွ်ကေလးေတြစုတ္ စုတ္ ျပတ္ျပတ္ဆို အကုန္ဖမ္းတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္။
ကေလးေတြကို ထိန္းသိမ္းတဲ့ အစီအစဥ္က ေကာင္းပါတယ္။ အခုလို ထိန္းသိမ္းျခင္းအားျဖင့္ ကေလးစစ္သား စုေဆာင္းတာ၊ အဓမၼ ခိုင္း ေစ ျခင္းခံရတာ၊ အႏိုင္က်င့္ခံရတာေတြ နည္းသြားႏုိင္တယ္။ လမ္းေပၚက ေလးအမ်ားစုဟာ ေယာက်္ားေလးေတြ ျဖစ္တယ္။ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္ ႏိုင္တာေတာ့ အားလံုး ကေလးေတြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါပဲ။ တခ်ိဳ႕က လမ္းေပၚက ေတာင္းရမ္းတဲ့ ကေလး ပေပ်ာက္သြားရင္ ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္သိကၡာ ကုိ တက္ေစမယ္၊ လူကုန္ကူးမႈ ေလ်ာ့မယ္၊ မေတာ္တရားလုပ္တာ ေလ်ာ့မယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ ဒီကေလးက ဘာျဖစ္လို႔ လမ္းေပၚ ေရာက္ လာ တာလဲ ဆိုတာေတာ့ မသိၾကဘူး။ သိဖို႔ လိုတယ္။ ဒါ အဓိကအခ်က္ပဲ။
ေမး။ ။ သက္ဆိုင္ရာ ဌာနေတြကုိ ပို႔ၿပီးေတာ့ အစီအမံေတြ လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္ ဆုိတယ္လို႔ သိ ရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာေျပာ ခ်င္ ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ မိဘမရွိတဲ့ ကေလးေတြကုိ သူတို႔က ၁၈ ႏွစ္ျပည့္သည္အထိ ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ ေစာင့္ေရွာက္မယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္ သက္လို႔ ဘာအစီအစဥ္ေတြ လုပ္ထားၿပီးၿပီလဲ။ သာမန္အားျဖင့္ လူငယ္ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရး ဆိုၿပီး ေက်ာင္းထား ေပးတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ကေလးတ ေယာက္ဟာ ေက်ာင္းမေနရတဲ့ ကေလးရွိသလို အသက္ႀကီးေနရင္ေရာ ေက်ာင္း ဘယ္လို ထားေပးမလဲ။ ျဖတ္ညႇပ္ကပ္လုပ္ ၿပီး ထားမလား ။ ကေလးတေယာက္ကို ၁၈ ႏွစ္ ျပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာေတြ စီစဥ္ထားေပးၿပီးၿပီလဲ၊ သူ႔အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းမႈအတြက္ ဘာေတြလုပ္ေပး ထားလဲ၊ လူတေယာက္ အျပင္မွာ ရပ္တည္ ေနထိုင္မယ္ဆိုရင္ အဆင္ေျပေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေပးမလဲ၊ သူ႔ကုိ လက္ခံ မယ့္ေနရာ ဘယ္ေန ရာ ရွိလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ပါ၀င္ရမွာေပါ့။
ေမး။ ။ လမ္းေပၚက ကေလးဆိုတာ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ျဖစ္လာတယ္လို႔ ထင္လဲ။
ေျဖ။ ။ အမ်ားစုက ဆင္းရဲလို႔ ေရာက္လာတယ္ ဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ တႏိုင္ငံလုံးၿခဳံၾကည့္ရင္ ဆင္းရဲတဲ့ဦးေရက အမ်ားစုပဲ။ ဒီ ေတာ့ ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုတိုင္းက ကေလးေတြ လမ္းေပၚေရာက္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ ဆင္းရဲတာထက္ အသိပညာ မရွိမႈ၊ လူငယ္ေတြကို ျပဳစုပ်ိဳး ေထာင္မႈ အားနည္းလို႔၊ ေနာက္တခုက ကေလး တက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းမွာ အဆင္မေျပလို႔ ဆိုတာေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေက်ာင္း ေျပးရာက ရရာအလုပ္ လုပ္ရင္း အိမ္ေျပးျဖစ္သြားေရာ။ ဒါနဲ႔ လမ္းေပၚေရာက္သြားတာေတြ ရွိတယ္။ ဒီကေလး ေတြကို အိမ္ျပန္ပို႔တာေတြ ရွိတယ္။ မွန္ တဲ့အတိုင္း ေျပာရရင္ စီမံခ်က္ေတြနဲ႔ လုပ္ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္တယ္ ဆိုေပမယ့္ ကေလး အေတာ္မ်ား မ်ားက သူတို႔ရဲ႕ မူလ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ ျပန္ေရာက္သြားတယ္။
ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးကို ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း ကေလးဆိုတာ မိဘနဲ႔ပဲ ျပန္ေနရမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပန္ေန ရတဲ့ မိဘဆီမွာ ေႏြးေထြးတဲ့ မိသားစု မဟုတ္ဘူး၊ စားရမဲ့ ေသာက္ရမဲ့ ျဖစ္ေနတယ္။ မိဘက ေမတၱာမေပးဘူး ဆိုရင္၊ မလိုလား ဘူးဆိုရင္ ဒီ ကေလးကို မိဘရွိလို႔ မိဘေတြဆီ ျပန္ပို႔လည္း စိတ္ဆင္းရဲရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထိန္းသိမ္းေရးက ကားေတြလာရင္ ေနာက္ကေန ေျပးလိုက္ၾက တဲ့ ကေလးေတြေတာင္ ရွိတယ္။ ကေလးတိုင္းဟာ ကေလး ထိန္းသိမ္းေရး စခန္းမွာ ေနခ်င္ၾကလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႕ကေလး ေတြက အိမ္ ကိုမျပန္ခ်င္တာ၊ မိေထြး၊ ပေထြးကုိေၾကာက္တာမ်ိဳး၊ ဒါေၾကာင့္ မျပန္ခ်င္တာမ်ိဳးေတြရွိတယ္။
ေမး။ ။ ေလလြင့္ကေလးသူငယ္ ကိစၥေတြကို စီမံခ်က္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာေတြက ေအာင္ျမင္မႈ ရွိပါသလား။
ေျဖ။ ။ ဒီမွာက ပေရာဂ်က္ေတြ လုပ္တယ္။ ဒါကလည္း အကန္႔အသတ္ ရွိတယ္။ သုံးလ၊ ေျခာက္လဆိုအၿပီး စသည့္ျဖင့္ ရွိတယ္။ ဒီ လေတြ အ တြင္းမွွာ ဒီကေလးက အိမ္ျပန္ေရာက္ရမယ္ ဆိုၿပီး မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ျပန္လုပ္ရတာ။ ကိန္းဂဏန္းနဲ႔ပဲ အလုပ္လုပ္ၾက တယ္။ ေအာင္ျမင္ မႈ အတြက္ကုိ ကိန္းဂဏန္းနဲ႔ပဲ ၾကည့္ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။
ေမး။ ။ ကေလးသူငယ္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး စခန္းေတြကေရာ ဘယ္လို အေျခအေနေတြ ရွိလဲ။
ေျဖ။ ။ တခ်ိဳ႕ သင္တန္းေက်ာင္းေတြမွာက ကေလးေတြကုိ ဒဏ္ေပးတဲ့ စနစ္ေတြရွိေနတယ္။က်မတို႔ကေတာ့ကေလးဆိုတာအမွား လုပ္တယ္ လို႔ မျမင္မိဘူး။ သူ မသိနားမလည္လို႔ ျဖစ္သြားတာလို႔ပဲ ခံစားရတယ္။
ေမး။ ။ ကေလးသူငယ္အေရး ကိုင္တြယ္မႈေတြမွာ ဘာေတြ လိုအပ္ခ်က္ရွိေနလဲ။
ေျဖ။ ။ ကေလးသူငယ္အေရး ကိုင္တြယ္မႈေတြမွာ သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္ ရပ္ရြာ အေျချပဳ အဖဲြ႔အစည္းေတြရဲ႕ ပူးေပါင္း ပါဝင္မႈ ကအ ရမ္း အားနည္းေနတယ္။ NGO တခ်ိဳ႕ကလည္း ရန္ပုံေငြမရွိဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ႏိုးထမႈ မရွိဘူး။
ေမး။ ။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အေပၚကိုေရာ ဘယ္လို အႀကံျပဳခ်င္လဲ။
ေျဖ။ ။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ဆိုတဲ့ ေနရာမွာလည္း ရုပ္ပိုင္းနဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိမယ္။ သူတို႔လိုအပ္တာေတြ ရုပ္ပိုင္းအရျဖည့္ ဆည္းေပး တယ္ဆိုေပမယ့္ စိတ္ မျပင္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ စိတ္ကုိ ျပဳျပင္ဖို႔အတြက္လည္း ေတြးရမယ္။ လူမႈဝန္းက်င္ႀကီး တခုလုံးရဲ႕ အကူအညီကုိယူ ရမယ္။ ေတာင္းစားလို႔ မရဘူးဆိုရင္ ဘယ္သူမွ မေတာင္းေတာ့ဘူး။ ေတာင္းစားလို႔ ရေနလို႔ ေတာင္းစား ေနၾကတာေပါ့၊ လာဘ္ေပး လာဘ္ ယူလိုပဲ ေပးတဲ့သူမွာလည္း အျပစ္ရွိတယ္။
ေတာင္းစားတဲ့ ကေလးေတြထက္ အဲဒီကေလးေတြအေပၚ အကာအကြယ္ေပးေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ အျမင္ကို ေျပာင္းဖို႔လည္း လိုေသးတယ္။ အျမင္ ေတြေျပာင္းလဲဖို႔ အတြက္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းတရပ္လုံး လိုအပ္ပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္တယ္ ဆိုပါစို႔၊ တခ်ိဳ႕ျပဳျပင္ ေျပာင္း လဲဲေရး ေက်ာင္းေတြမွွာ အႏိုင္က်င့္ခံရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေက်ာင္းေတြမွာ ဒီလိုျဖစ္ေနလို႔ မျဖစ္သင့္ဘူး ေျပာေတာ့ ေျပာတဲ့ သူရဲ႕ အိမ္ကုိေခၚသြားလို႔ ျပန္ေျပာရင္လည္း ေခၚသြားႏိုင္တဲ့ အေျခအေန မရွိၾကဘူးေလ။ သူတို႔ေတြကုိ လမ္းေပၚမွာ ထားလိုက္ရင္ ကေလးအ ခ်င္းခ်င္း လိင္တူဆက္ဆံတာေတြ၊ အခ်င္းခ်င္း အႏိုင္က်င့္တာေတြ ခံရႏိုင္တယ္။ ဒီလိုေပါက္ကရေတြ မျဖစ္ ေအာင္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ တဲ့ ေနရာမွာ ထိန္းသိမ္းတဲ့သူေတြကလည္း ကေလးေတြအေပၚ ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္တဲ့ သူေတြသာ ျဖစ္သင့္တယ္၊ လုပ္သင့္တယ္။
ေမး။ ။ ကေလးသူငယ္ အေရးကိစၥ ကိုင္တြယ္ေနတဲ့ အဖဲြ႕အစည္းေတြအေပၚေရာ ဘယ္လိုျမင္ပါ သလဲ။
ေျဖ။ ။ အခုစီမံခ်က္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ အပါအဝင္ INGO ေတြ၊ NGO ေတြ အားလုံးပူးေပါင္းၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို NGO ေတြမွာ လစာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဝင္လုပ္ၿပီးေတာ့ သင္တန္း ၃ ပတ္တို႔၊ ၁ လတို႔ ေပးရုံေလာက္နဲ႔ေတာ့ စြမ္းရည္က ျပည့္လာမွာ မ ဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျပႆနာက NGO ေတြ ကိုယ္တိုင္ ေဖာက္ဖ်က္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ က ေလးနဲ႔လက္ထပ္ ယူတဲ့ သူေတြ၊ နယ္စပ္မွာ ကေလးေတြ ေရာင္းစားတဲ့ ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္။ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေရး လုပ္တဲ့အခါမွာ လုပ္တဲ့ သူရွိတယ္၊ ေငြ ေၾကး စိုက္ထုတ္မယ့္သူလည္း ရွိတယ္။ က်မတို႔ရဲ႕ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒႀကီးက အရမ္းေကာင္းတယ္။ အဲဒီအ တိုင္းသာ လုပ္ပေစ က်မ တို႔ အခြင့္အေရး အျပည့္အဝ ရမွာပဲ။
ေမး။ ။ ထူေထာင္ေရး လုပ္တဲ့အခါမွာ ဘယ္လိုေဆာင္ ရြက္သင့္တယ္ ထင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ကေလးသူငယ္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကေလးသူငယ္ အေျခခံမူႀကီးေလးရပ္ကုိ လုံးဝ နားလည္တဲ့သူ ျဖစ္ရ မယ္။ ဒါ ေတြကို လုပ္တဲ့သူေတြဟာ တေယာက္တည္း လုပ္လို႔ မရပါဘူး။ ကေလးတေယာက္ရဲ႕ ျပႆနာဟာ ဘက္ေပါင္းစုံက ရႈပ္ေထြး ၿပီး ျဖစ္ေပၚ လာတဲ့ ျပႆနာျဖစ္တယ္။ ေဂဟာပို႔လိုက္တယ္ ဆိုတာ တခုတည္းနဲ႔ေတာ့ ျပႆနာက ၿပီးမသြားေသးဘူး။ ေနာက္ဆက္တဲြ ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီေလာက္အထိ ၾကည့္ေပးႏိုင္မလား၊ ကေလးသူငယ္ေတြ ထိန္းသိမ္းတဲ့ ေနရာမွာ ဘယ္သူေတြက လုပ္မွာလဲ၊ စနစ္တ က် ေလ့က်င့္ထားတဲ့ သူေတြလား၊ ေျမျပင္မွာ ထိန္းသိမ္းတဲ့ သူေတြက စနစ္တက် ေလ့က်င့္ထားရဲ႕လား။
လာစမ္းဆိုၿပီး နားပန္က်င္း၊ ကားေပၚတင္တာမ်ိဳး မလိုခ်င္ဘူး။ တခါတေလက်ရင္ ကေလးက လမ္းေပၚက ကေလးျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာေလ။ လမ္း ေပၚက ကေလးနဲ႔ လာၿပီးစကားေျပာေနတဲ့ ကေလးတေယာက္လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ လူလူခ်င္းေတာ့ ခဲြလို႔ မရဘူး။ ကေလးေတြ႕တိုင္း လမ္းေပၚက ကေလးဆုိၿပီး ဖမ္းတာေတြ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ လမ္းေပၚမွာက်င္လည္ က်က္စား ေနတဲ့ ကေလးေတြဘက္က ရပ္ တည္ေပးမယ့္ ဥပေဒသမား ဘယ္သူရွိမလဲ။ ဥပေဒသမား ရွိရမယ္ေလ။ လူတိုင္းမွာ အမွန္တရားရွိတယ္။ ခါးပိုက္ႏႈိက္တဲ့ ကေလးနဲ႔ တ ျခားကေလးကုိနည္း တမ်ိဳးတည္းနဲ႔ က်င့္သုံးလို႔မရဘူး။ အဲဒီလိုသာဆိုရင္ အတတ္ ေပါင္းစုံ ျဖစ္သြားမွာေပါ့။ ေနာက္တခုက လမ္းေပၚက ကေလးေတြ ေကာ္ရွဴ တဲ့ ျပႆနာ။ ကေလးသူငယ္ေတြ တကယ္ အခြင့္အေရး ရရဲ႕လား ဆိုတာကုိ ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရး ေပတံနဲ႔ တိုင္းတာရမယ္။ ကေလးက လမ္းေပၚမွာ ေနခ်င္တယ္ ဆိုလို႔ လမ္းေပၚမွာ ထားရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ေမး။ ။ ေတာင္းစားေနတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကေန ႀကိဳးကိုင္ ခိုင္းေစေနတာေတြ ရွိတဲ့ အေပၚ အေရးယူမႈ အားနည္းေနတဲ့အေပၚ ဘာ ေျပာခ်င္လဲ။
ေျဖ။ ။ အဲဒါကုိ မကိုင္တြယ္ ၾကဘူးေလ။ ကေလးေတြကို အကြက္က်က် ဂိုဏ္းဖဲြ႔ၿပီး ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ခိုင္းတဲ့ သူေတြကုိ ထိထိ ေရာက္ ေရာက္ အေရးယူသင့္တယ္။ တိတိက်က် အေရးယူလာၿပီဆိုရင္ အဲဒါမ်ိဳး ေတာင္းစားတဲ့ ကေလးဆိုတာ အနည္းနဲ႔အမ်ား ေပ်ာက္ သြားမွာေပါ့။ တခ်ိဳ႕က သာသနာ အေရၿခဳံၿပီး ကေလးေတြကို ခိုင္းစားေနတာမ်ိဳးေတြ ရွိေနတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြကို သက္ဆိုင္ရာက ခဲြျခားသိဖို႔ လိုတယ္။ ။